SAI 403 Dardo | |
SIA 403 przemalowany na niemieckie kolory. | |
Budowniczy | SAI Ambrosini |
---|---|
Rola | Myśliwiec |
Numer zbudowany | 1 |
Załoga | |
1 pilot | |
Motoryzacja | |
Silnik | Isotta-Fraschini Delta RC.21 / 60 Serie I-IV |
Numer | 1 |
Moc jednostkowa | 750 KM |
Wymiary | |
Zakres | 9,80 m |
Długość | 8,20 m |
Wysokość | 2,90 m |
Powierzchnia skrzydeł | 14,46 m 2 |
Szerokie rzesze | |
Pusty | 1 985 kg |
Paliwo | 240 kg |
Maksymalny | 2643 kg |
Występ | |
Maksymalna prędkość | 648 km / h (przy 7200 m ) |
Sufit | 10 000 m |
Prędkość wspinaczki | 952 m / min |
Zakres działania | 936 km |
Uzbrojenie | |
Wewnętrzny | 2 karabiny maszynowe i / lub 2 armaty |
SAI 403 Dardo to włoska WWII myśliwiec jednomiejscowy .
W 1942 roku Włochy stanęły w obliczu poważnego niedoboru materiałów strategicznych, co dość dobrze wyjaśnia, że z godnym uwagi wyjątkiem brytyjskiego de Havilland Mosquito , były jedynym krajem, który kontynuował rozwój drewnianych myśliwców. Doskonałe osiągi SAI 207 , który był ponadto łatwym w budowie samolotem, skłoniły Ministero dell'Aeronautica do zamówienia 2000 kopii tego myśliwca. Jednak przypadkowe zniszczenie pierwszego prototypu SAI 207 pod koniec 1940 roku opóźniło opracowanie tego jednomiejscowego pojazdu.
Sergio Stefanutti skorzystał z okazji, aby zmodyfikować jednomiejscowy samochód, aby ułatwić jego produkcję seryjną. Konstrukcja samolotu została zmodyfikowana i wzmocniona, płat został przeprojektowany z nowym profilem i podkreślonym zwisem krawędzi natarcia , podobnie jak tylny kadłub i ogon, wyposażony w stabilizator o zmiennej częstotliwości w locie. Wreszcie tylne koło stało się chowane. Oznaczony SAI 403 Dardo, „wersja produkcyjna” SAI 207 był w rzeczywistości nowym samolotem.
Prototyp [MM.518] został ukończony pod koniec 1942 r., A pierwsze testy przeprowadził w Styczeń 1943. Z silnikiem Isotta-Fraschini „Delta” RC.21 / 60 o mocy identycznej jak w SAI 207, ale napędzanym trójłopatkowym śmigłem, rozpędzał się do 650 km / h przy 7200 m . Zamówienie na 2 000 SAI 207 zostało więc przekształcone w zamówienie na 3 000 SAI 403, tj. 800 do produkcji SAI Ambrosini , 1 000 do Caproni i 1 200 do Savoia-Marchetti .
Zaplanowano trzy wersje:
W chwili zawieszenia broni z 8 września 1943 r. Żaden seryjny samolot nie opuścił jeszcze fabryki. Prototyp [MM.518], który spełniał definicję typu Dardo B, został przejęty przez Luftwaffe i szeroko przetestowany w Vergiate w północnych Włoszech. Przebywający wówczas w Niemczech japońscy piloci mogli również latać na włoskim prototypie, co było jednomyślne: Heinkel w Niemczech i Mitsubishi w Japonii otrzymały zamówienie na seryjną produkcję SAI 403 Dardo. Zakończenie wojny uniemożliwi realizację tych planów.