Sebastien Llado
Sebastien Llado
| Narodziny |
1973 Perpignan |
|---|---|
| Podstawowa działalność | muzyk |
| Gatunek muzyczny | jazz, pop |
| Instrumenty | puzon , muszle |
| aktywne lata | od 2000 roku |
| Etykiety | Lily's Records |
| Oficjalna strona | sebastienllado.com |
| Członkowie | Rémy Decormeille , Yoni Zelnik , Gautier Garrigue |
|---|
Sébastien Llado jest francuski jazz i pop puzonista i multiinstrumentalista i kompozytor.
Biografia
Syn komika Serge'a Llado , uczył się gry na puzonie u Guya Figlionlosa , Phila Wilsona, JJ Johnsona i Alberta Mangelsdorffa . Ukończył Conservatoire de Noisiel w 1995 r., American School of Modern Music w 1996 r., Berklee College of Music w 1997 r. Oraz National Conservatory of Music w Paryżu w 2001 r. Ponadto ćwiczy muszlę ( koncha, muszle), które studiował u Steve'a Turre'a .
Trzykrotny zwycięzca z jazzem Obrony Narodowej Konkurencja , słychać go w NYO z Claude-Barthélemy (2002-2005), a także z Archie Shepp , Cecile McLorin Jason Moran , Richard Davis , Billy Serca , Ambrose Akinmusire , Ibrahim Maaloufa , Magii Malik , Sarah Murcia , Sylvain Cathala , Stéphane Payen , Médéric Collignon , Cyril Atef , Manu Codjia , David Patrois , Jean-Charles Richard , Emile Parisien czy Jeff Sicard , ale także De La Soul , Chris Garneau , The Temptations , Jay Sebag , Marco Beacco , Jasmine Roy , Muktiar Ali , Sophia Charaï , Chassol , Sébastien Tellier (na albumie Politics ), Lenny Kravitz (na albumie Patti Labelle ), Electro Deluxe , Hocus Pocus i Yael Naïm (zwłaszcza na singlu New Soul ).
W 2010 roku można go było usłyszeć na ścieżce dźwiękowej do szwedzkiego filmu Ola Simonsson i Johannes Stjarne Nilsson Sound of Noise . Muzyk wszystkich gatunków muzycznych, jest na planie w La Traviata, zasługujesz na lepszą przyszłość , reżyserowany przez Benjamina Lazara , z Judith Chemla w roli tytułowej, wyprodukowany przez Théâtre des Bouffes-du-Nord na lata 2016-2018.
Po naukę 10 lat w Centrum Informacji muzycznego Paryża (CIM) od 2001 do 2011 roku, School of Arts w Marcoussis, w National School of Circus Arts w Rosny (ENACR) konserwatorium 9 th dzielnicy Paryża, a przy ENM z Val Maubués (Noisiel), obecnie jest nauczycielem w konserwatorium z wpływami wydziałowymi (CRD) w Montreuil (Seine-Saint-Denis) od 2008 roku .
Dyskografia
Jako lider
- 2011: Z dwoma skrzydłami , Sébastien Llado Quartet (Les Disques de Lily)
- 2016: We Free (Promise Land)
Jako sideman
Z Narodowego Jazz Orchestra z Claude-Barthélemy- 2003: Admirabelamour (Label Bleu)
- 2004: Festiwal Wody (Le Chant du Monde / Harmonia Mundi)
- 2005: ONJ przecina Kanadę, drogi jazzu (DVD)
- 2003: Ponad tysiąc lat przed rokiem 3000 (Show Risso)
- 2005: La P'tite auto
- 2007: Il sogno di Diego , David Patrois Trio + 2: (Cristal Records)
- 2012: David Patrois Quintet Live (Sztuka i rozrywka)
- 2000: Festiwal jazzowy na targach paryskich 2000 (kompilacja, produkcje Bel'Art / Naïve)
- 2000: Spice 'Bones: Spice' Bones (Wytwórnia La Lichère / Frémeaux & Associés / Night & Day)
- 2001: Francois Laudet Big Band: 2001 a Jazz Odyssey (Black & Blue / Night & Day)
- 2004: Jef Sicard Quintet: Tropismes , (Charlotte prod / Night & Day)
- 2004: Sébastien Tellier : Polityka (Record Makers-Source / Virgin-EMI)
- 2006: Wise: Metrophone (naiwny)
- 2007: Yael Naim : Yael Naim (wczesna lub późna)
- 2008: Patti LaBelle : Powrót do teraz (Verve / Universal)
- 2008: Some Like it Odd: pop jazz ”(Le Chant du monde)
- 2019: La Blanche: Happy fool (Niepokalane Stowarzyszenie)
- 2010: Electro Deluxe : Play (Collectif Soul Gang)
- 2010: Hocus Pocus : 16 sztuk (Motown France / Universal)
- 2010: D! Evrim - „Hétérotopos” (Festivus)
- 2010: Fred Avril - Oryginalna ścieżka dźwiękowa filmu „Sound of Noise” (Hybris)
- 2011: FM Læti: Wszystko się wydarzy (Wagram)
- 2012: Chassol : X-Pianos ( Tricatel )
- 2012: Clotilde Rullaud : In extremis
- 2013: Florent Richard: 3 rd Album (przyznaję)
- 2013: Archie Shepp : słyszę dźwięk (Archieball)
- 2013: Grand Corps Malade : Funambule (Anouche Productions)
- 2014: Around Nina (z Camille , Sophie Hunger , Lianne La Havas , Melody Gardot , Gregory Porter …, Universal Jazz France)
- 2016: Vincent Delerm , Teraz (wcześnie lub późno)
Wyciągi z prasy
„Historia puzonu oczywiście nie zaczyna się od Llado. Chociaż ... Swoją siłą, swoim mistrzostwem i śmiejącym się szacunkiem dla muzyki sprawia wrażenie zestrojenia wszystkich, którzy go właśnie poprzedzili (...) "
"Wśród solistów puzonista, który ma prawdziwą wielkość, Sébastien Llado (...)"
Uwagi i odniesienia
- z grupami Spice 'Bones w 1999, Sébastien Llado Quartet w 2002 i Zerafa / Georgelet Quartet w 2004.
- F. Marmande, Sébastien Llado, sztuka puzonu i skorupiaka , Le Monde,1 st Wrzesień +2.011
- Recenzja albumu ONJ Barthélemy La fête de l'eau , Télérama n o 2866 (tydzień od 18 do 24 grudnia 2004)