Rewolucja Sierpniowa | |
Kraj | Wietnam |
---|---|
Indochiny | |
Roszczenia | Niepodległość Wietnamu. |
Nazwa rewolucji sierpniowej ( wietnamski : Cách mạng tháng Tám ) oznacza we francuskich Indochinach wydarzenia rewolucyjne od sierpnia 1945 r. do ogłoszenia niepodległości demokratycznej republiki wietnamskiej rankiem 2 września . Miały one miejsce głównie na północy Wietnamu, od granicy z Chinami ( Cao Bằng i Lạng Sơn ) po Hanoi i Haiphong .
Podczas tej rewolucji Việt Minh tymczasowo przejął władzę, po około stuleciu francuskiej kolonizacji , przed interwencją w tym samym miesiącusierpień 1945Siły alianckie , najpierw brytyjskie (na południu) i chińskie (na północy), potem francuskie ( francuskie siły ekspedycyjne na Dalekim Wschodzie ).
Ten odcinek jest jednym z preludiów wojny indochińskiej (1946-1954). Interweniuje po kapitulacji Japonii , w chaotycznym kontekście, gdzie francuski Indochiny jest zdezorganizowany po japońskiej coup de życie z9 marca 1945.
W wrzesień 1940The Cesarstwo Japonii nałożone na France obecność swoich wojsk na francuskich Indochin . Wydaje się, że to porozumienie między rządem Vichy a Japonią spowodowało embargo na metale żelazne i produkty naftowe, zadekretowane przez Franklina Delano Roosevelta przeciwko Japonii, co było jedną z przyczyn wkroczenia „Imperium do II wojny światowej” .
Dowództwo japońskie nie miało ani chęci, ani środków, by zapewnić sobie administrację kraju, który zajmował jedynie jako bazę wyjściową do ofensywy przeciwko Filipinom , Malezji i Birmie przez Tajlandię oraz pozbawienia południowych Chin szlaku zaopatrzenia kolei Yunnan .
W miastach narasta agitacja nacjonalistyczna, rywalizacja między partią Dai Viet (projapońską nacjonalistyczną) a VNQDĐ (Việt Nam Quốc Dân Đảng, prochińską nacjonalistką, związaną z Kuomintangiem ). Indochinese Partii Komunistycznej (PCI), utworzone w Chinach przez Nguyen Ai Quoc, przyszłego Ho Chi Minh , został odtworzony, jego bojownicy przegrupowali wokół liderów, jak Vo Nguyen Giap , Pham Văn động , Hoang Van Hoang Vu Anh i Phung Chi Kien . W maju 1941 roku PCI utworzyła ligę Việt Minh . W „wysokich regionach” võ nguyên giáp przygotowuje armię Wietnamczyków męska z zbrojnej propagandy brygady, za pomocą 101 oderwania od OSS Stanów Zjednoczonych, Roosevelta, prezydenta USA, nie chcąc dłużej., Że istnieją terytoria skolonizowane po wojnie.
Po ponad czterech latach tego francusko-japońskiego współistnienia w Indochinach Japończycy, obawiając się inwazji aliantów na terytorium Indochin, zdają sobie sprawę, że9 marca 1945zamach stanu , eliminując francuską armię kolonialną i administrację z całych Indochin.
Rano 10 marca 1945Indochiny znalazły się bez armii francuskich, wszystkie uwięzione, z kilkoma wyjątkami obleganymi w ich fortach. Japończykom udało się w ciągu jednej nocy militarnie zrobić to, czego wietnamscy separatyści na próżno próbowali od dziesięcioleci.
Sytuacja jest wyjątkowa dla wietnamskich nacjonalistów, często ukrywających się lub będących uchodźcami w Chinach i Tajlandii i pozwala im mieć nadzieję na dostęp do władzy.
Cesarz Bao Dai po wizycie ambasadora Japonii Yokoyamy ogłasza:11 marcaniezależność protektoratów Annam i Tonkin oraz ich zjednoczenie w królestwie Wietnamu , angażowanie się we współpracę z Japonią.
Z kwiecień 1945, Podczas gdy żołnierze, którzy przeżyli zamach i francuskich komandosów zrzucony przez brytyjskich Sił 136 brakuje środków do prowadzenia działań na dużą skalę, Việt Minh otrzyma pomocy od amerykańskich służb specjalnych w OSS , który spadochrony z Deer Zespołem i broń do pociągu 5000 partyzantów do walki z Japonią.
Ponadto złych zbiorów w latach 1944-1945, w połączeniu z całkowitą dezorganizację infrastruktury kolejnych bombardowaniach alianckich, brak środków wietnamskiego rządu i japońskich rekwizycje, pozbawić Tonkin ryżu z Kochinchina i powoduje straszny głód. , powodując setki tysięcy zgonów, jeśli nie milion.
Od 4 maja 1945Ho Chi Minh mieszka w wiosce Tan Trao na wschód od Tuyen Quang. Zostaje poinformowany przez Amerykanów o bombardowaniach nuklearnych na Hiroszimę 6 sierpnia i Nagasaki 9 sierpnia .
13 sierpnia, PCI i Dyrektorium Frontu Vietminh utworzyły Narodowy Komitet Powstania pod przewodnictwem Truong Chinh, który dokooptował 16 sierpnia, tymczasowy komitet narodowowyzwoleńczy składający się z 5 członków, w którym stalinowscy komuniści zajmują 4 stanowiska.
15 sierpnia cesarz Hirohito ogłosił w przemówieniu radiowym kapitulację Japonii .
Bao Daï próbuje utrzymać kontrolę, oświadczając, że chce zachować niezależność, ale Front Việt Minh nie jest zaskoczony i16 sierpnia, milicja Tu Vé już przejmuje kontrolę nad sytuacją w Hanoi.
Trockiści, prochińscy VNQDD i DMH są najbardziej zjadliwi, w poszukiwaniu broni zaciekle atakują Francuzów, Metysów i annamskich francofilów.
17 sierpnia separatyści wszystkich pasów zaczęli przejmować kontrolę nad Hanoi pod czujnym okiem Japończyków, którzy pozwolili im to zrobić, zapewniając Europejczykom luźne bezpieczeństwo.
19 sierpnia w Hanoi ma miejsce wielkie, popularne musowanie. Tego samego dnia Bao Daï skierował do Charlesa de Gaulle'a „apel przyjaciela, a nie przywódcy” , prosząc go o uznanie niepodległości. Ma miejsce ważna demonstracja zaaranżowana przez Việt Minh, a ludność szturmuje pałac królewskiego gubernatora Tonkin , pod biernym okiem Japończyków. Prowadząc tłum liczący od 20 do 25 tysięcy ludzi, separatystom udało się zająć budynki publiczne, wymusić od Japończyków uwolnienie 400 zatrzymanych i przekazanie broni skonfiskowanej Francuzom w marcu.
20 sierpnia Bao Dai wysyła wiadomość do Harry'ego Trumana .
Ho Chi Minh opuścił Tan Trao 22 sierpnia i udał się do Hanoi, dokąd przybył 26. Utworzył rząd tymczasowy i napisał proklamację niepodległości.
W dniu 22 sierpnia , Bảo Đại rozważyć zaproponowanie Viet Minh froncie do utworzenia nowego rządu z nimi, ale wezwany do abdykacji, że spełnione w dniu 25 i przekazany symboli swej suwerenności, uszczelki i złotym mieczem do A Delegacja Việt Minha. Jest utrzymywany przez separatystów jako „doradca polityczny” .
26 sierpnia mała armia Giapa przybyła do Hanoi po negocjacjach z japońskim dowództwem. „Rewolucja, jeśli wolisz, ale pole bitwy, nie! Generał Tsuchihashi powiedziałby.
29 sierpnia Ho Chi Minh wystąpił publicznie w Hanoi, przechadzając się i ogłaszając utworzenie rządu, któremu objął przewodnictwo i Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
Dając Việt Minh kontrolę nad północnym Việt Nam, Japończycy celowo pomagają stworzyć sytuację niemożliwą dla Francji. Niepodległościowe „komitety ludowe” przejmują kontrolę nad wieloma wsiami.
W kolonii Cochinchina komuniści mają mniej mężczyzn i mają do czynienia z innymi partiami i sektami nacjonalistycznymi, a Japończycy są też bardziej obecni militarnie. Kapitan Pierre Messmer i administrator kolonialny Jean Cédile zostali przypadkowo zrzuceni na spadochronach do Tonkin, drugi do granicy Kambodży, aby reprezentować Tymczasowy Rząd Republiki Francuskiej (GPRF), obaj jako komisarze Republiki , ale zostali schwytani, jeden przez Việt Minh , drugi przez Hoa Hao, który sprzeda go Japończykom.
W dniu 22 sierpnia , General Leclerc , który przybył w Kandy (Cejlon), aby przygotować się do lądowania ze swoich żołnierzy, został poinformowany przez Pana Mountbatten , że w stosowaniu konferencji poczdamskiej umów , Brytyjczycy i Chińczycy wejdą Indochiny pierwszy. Tego samego dnia Việt Minh zorganizował demonstrację w Sajgonie i uzyskał utworzenie tymczasowego komitetu wykonawczego Wietnamu Południowego , w którym zajmował siedem stanowisk na dziewięć.
Jean Sainteny , komisarz rządu gaullistowskiego, przyleciał z Chin pod koniec sierpnia, przetransportowany amerykańskim samolotem. Udało mu się wylądować w Hanoi, ale szybko został odizolowany przez Japończyków, którzy zawarli pakt z separatystami, oraz przez Chińczyków, którzy przybyli, by rozbroić Japończyków.
W sierpniu i wrześniu członkowie Việt Minh pracowali nad likwidacją rywalizacji politycznej i dokonywali wielu zabójstw, wymierzając w szczególności indochińską Partię Konstytucyjną, której przywódca został zamordowany Bùi Quang Chiêu , oraz sektę neobuddyjską Hoa Hao .
Represje są szczególnie wymierzone w wietnamskich trockistów , z których dziesiątki są ścigane i zabijane. 25 sierpnia na wzór sowiecki zorganizowano w Sajgonie Państwową Służbę Bezpieczeństwa , która zwiększyła aresztowania przeciwników.
Việt Minh utworzył także „Komitet ds. Zabójstw” , w dużej mierze rekrutowany z szeregów podziemia, który przeprowadzał zastraszanie i zabójstwa. 450 Francuzów i Eurazjatów zostanie zabitych lub porwanych w mieście Héraud. Nadużycia popełniane przez wietnamskich separatystów są często inicjatywą lokalną, ale aparat ruchu i jego wojna wewnętrzna skłaniają się ku przemocy.
2 września, w dniu podpisania kapitulacji Japonii, Ho Chi Minh ogłasza na Placu Ba Dinh w obecności sztabu amerykańskiego OSS niepodległość kraju w imieniu Tymczasowego Rządu Demokratycznej Republiki Wietnamu .
W następnych miesiącach sytuacja pozostawała niezwykle napięta, podczas gdy wojska japońskie, wciąż obecne na terytorium, trzymały się broni. Wojska Republiki Chińskiej inwestują Tonkina , Việt Minh powstrzymując się od stawiania oporu ich najazdowi. Ho Chi Minh bez powodzenia stara się o uznanie swojego rządu przez Stany Zjednoczone .
20 th indyjski oddział General Gracey w armii brytyjskiej w Indiach dostaje od12 wrześniaw Sajgonie z francuskimi komandosami Lekkiego Korpusu Interwencyjnego (przyszłe 5 e RIC).
Francuzi, wciąż nieliczni, dopiero stopniowo i niedoskonale odzyskali kontrolę nad krajem.
Cédile, nieświadoma sytuacji, próbuje porozmawiać z Tran Van Giau, samozwańczym przywódcą Wietnamu w kontekście wielkiego politycznego napięcia.
W Sajgonie staliniści narzucają swój autorytet terrorem: ludzie aresztowani są sądzeni przez sądy ludowe i rozstrzelani z kulą w kark, albo też wiązani w szpikulce i wrzucani do Mekongu . Viet Minh przechodzi w wyłączne ręce stalinowskich komunistów.
Brytyjski generał Gracey próbuje zaprowadzić porządek w Sajgonie, ogłasza godzinę policyjną, zawiesza gazety w lokalnym języku, nakazuje annamskim powstańcom oddanie broni. Pomimo obaw o Cédile, którzy nie chcą, aby zwolnić francuskich żołnierzy 11 th RIC, internowany od9 marca 1945, podejrzewając ich o bycie antygaullistami, Gracey uwolniła ich i uzbroiła.
W nocy z 22 do 23 wrześniaFunkcjonariusze i obowiązuje od 11 th RIC CV przymusowo budynków administracyjnych i zemścić i popełniają łamania oddanie do lotu rewolucyjne komitety składające się z nacjonalistami i przeważnie bandytów i pospolitych przestępców zwolnionych od Pulo condore przez Japończyków, po tym, że aresztowany i uwięziony tysiąc . Cédile popełnia błąd, przywracając RIC w swoich kwaterach i uwalnia zabójców. Trockistowscy nacjonaliści reagują rozkazem strajku generalnego.
24, 25 i 26 września 1945, w Sajgonie wybuchają antyfrancuskie zamieszki rasistowskie, elementy podające się za Frontu Việt Minh tropią Europejczyków , Euroazjatów i frankofilskich wietnamskich przyjaciół i pracowników Europejczyków. Na ulicach miasta znajdują się dziesiątki okaleczonych zwłok.
W mieście Hérault, rezydencji zamieszkałej przez małych białych lub eurazjatyckich urzędników, około 150 osób zostało zmasakrowanych w nocy z 24 na 25 wrześniaa 150 innych znika: bezpośrednia implikacja Việt Minha nie została udowodniona, niektórzy obciążają zwykłych przestępców zwolnionych przez Japończyków lub członków Binh Xuyen , triady powiązanej z Việt Minh. Około 200 osób zostaje porwanych; tylko kilkadziesiąt zakładnicy zostaną znalezione, dzięki lekkiej obudowie operacji komandosów interwencji i 11 th ICN.
Następnie Brytyjczycy usiłowali przywrócić spokój, zwiększając swój personel wojskowy, zmuszając również nieuzbrojone oddziały japońskie do wyjścia z bezczynności i wznowienia patroli oraz ochrony placówek.
Z pomocą ochotników administracja francuska i jej siły policyjne stopniowo zaczęły ponownie funkcjonować, aż do przybycia Wysokiego Komisarza Argenlieu, który na swój sposób oczyścił administrację ze wszystkich byłych współpracowników admirała Decoux i zastąpił ich ludzie, którzy nazywają siebie Wolnymi Francuzami i których niektórzy uznają za niezdolnych .
Starcia trwały z Việt Minh, aż Gracey uzyskała rozejm 2 października z Tran Van Giau.
Leclerc przybywa do Sajgonu w dniu5 września, a główny korpus francuskich sił ekspedycyjnych na Dalekim Wschodzie , 9 e DIC (Kolonialna Dywizja Piechoty, wyląduje w Indochinach dopiero15 października.
Według Jacqueline Denier „liczba ofiar tych dni 24-25-26 września można oszacować na prawie 300 francuskich io tyle samo wietnamskich ”.
Pomnik poświęcony ofiarom 24-25-26 września 1945„ Morts pour la France ” w Sajgonie powstaje na cmentarzu w Nogent-sur-Marne .
W Marzec 1946, porozumienia Hô-Sainteny uznają niepodległy Wietnam, wbrew woli Giapa, w ramach Unii Francuskiej , ale stają się nieważne od czerwca, przez proklamację Republiki Cochinchina , inicjatywę zatopienia admirała d'Argenlieu .
W lecie 1946 roku The konferencja Fontainebleau nie udało się rozstrzygnąć sporu między rządem francuskim i Viet Minh. Ho Chi Minh, który wrócił z Fontainebleau z pustymi rękami, mając jedynie porozumienie modus vivendi , próbuje przywrócić swój autorytet, ogłaszając rozwiązanie rządu. W ten sposób zachowuje kontrolę nad grą, jednocześnie unikając otwartego konfliktu z klanem Giap.
Podczas jego nieobecności Giap, wszechmocny tymczasowy, obawia się zamachu stanu ze strony prochińskich nacjonalistów VNQDD i DMH. Giap i jastrzębie z Viet Minh zaskoczą ich bezlitosnym stalinowskim polowaniem. Wypędzają ich ze Zgromadzenia Narodowego lub eliminują do końca. Podczas modus vivendi wietnamskie milicje nadal prowokują i atakują francuskich żołnierzy. Sytuacja polityczna prowadzi do zimy 1946 na wojnie indochińskiej .