Czadyjski pułk piechoty senegalskiej
Senegalski Tirailleurs du Tchad Regiment (RTST) to francuski pułk powstał w 1910 roku . Odpowiedzialny za obronę terytorium Czadu , cały pułk zebrał się do Wolnej Francji w 1940 roku i walczył z kolumną pułkownika Leclerca . W 1943 r. Régiment de marche du Tchad (RMT) przejął dziedzictwo RTST i uczestniczył w wyzwoleniu Francji . RTST nadal stacjonuje w Czadzie w 1958 roku i stał się 70 th Morski Pułk Piechoty ostatecznie rozwiązana w 1997 roku .
Historyczny
Senegalski Tirailleurs du Tchad Regiment (RTST) został stworzony na30 listopada 1910i nawiązuje do tradycji rdzennego batalionu Chari , wzmocnionego przez mieszany batalion Czad. W 1911 r. Zorganizowano go następująco:
-
1 st firma mobilnych firma stacjonuje Ouadaï z szwadron jezdnych 80 oraz 50 goumiers ;
-
2 nd firma „zawód” jednostka (za policyjnych misji ), w Bas-Chari ;
-
3 rd firma „okupacji” , w Batha ;
-
4 th firma "zawód" The Kanem ;
-
5 th firma „zawód” i wzmocnione przez sekcji artylerii z górskich armat 80 , stacjonujących w Wadai;
-
6 th firma "zawód" w Moyen-Chari ;
-
7 th firma, Camel i przeznaczone do długich rajdów w Kanem;
-
8 th Company, Camel i przeznaczone do długich rajdów do Wadai;
-
9 th firma „zawód” , z plutonem w Wadai a drugi Salamat ;
-
10 th firma mobile do Wadai;
-
11 th firma mobile do Wadai;
-
12 th firma mobile do Wadai.
Brał udział w kampanii zachodnioafrykańskiej, która najechała niemiecki Kamerun , angażując tysiąc ludzi w podbój Kamerunu (w) .
Pułk został zorganizowany w następujący sposób na początku 1940 roku:
W Sierpień 1940, pułk wstąpił do Wolnej Francji i został umieszczony pod rozkazami pułkownika Leclerca . Poprowadził nalot Koufra w 1941 r., Następnie brał udział w inwazji na Fezzan w 1942 r., A następnie na południową Tunezję w 1943 r.
W 1943 roku RTST stał się Régiment de marche du Tchad (RMT) utworzonym w Afryce Północnej z personelu metropolitalnego RTST. Czarni strzelcy są repatriowani do Czadu. Decyzją z dnia17 stycznia 1944marsz Czadu zostaje ogłoszony „spadkobiercą tradycji senegalskiego pułku piechoty w Czadzie w ramach kontynuacji działań wojennych prowadzonych przez wojska kolonialne”. W ten sposób Croix de Guerre z dwiema palmami i paszą w kolorach Croix de Guerre zostaje nadany fladze maszerującego pułku Czadu ”. Jednak RTST nie został rozwiązany i nadal istnieje, zachowując własne tradycje.
W czerwcu 1958 , pułk zmienił nazwę i stał się 70 th morski pułk piechoty , który w 1961 roku opuścił Czad W 1970 roku, był to zespół zapasowy pułku marszowego Chad i został umieszczony w Montlhéry . Rozpuszcza się wCzerwiec 1997na Camp des Loges , na początku profesjonalizacji armii francuskiej, a zwłaszcza po uwzględnieniu końca doktryn odziedziczonych po zimnej wojnie .
Szef korpusu
Flaga
W swoich fałdach nosi następujące napisy:
CZAD 1900
OUADAÏ 1909
BORKOU-ENNEDI 1913
KAMERUN 1914 - 1916
KOUFRA 1941
FEZZAN 1942
POŁUDNIOWY TUNEZJAN 1943
Dekoracje
Osobowości, które służyły w RTST
Przodek Chadyjskiego Pułku Marszowego , towarzysz jednostki wojskowej Wyzwolenia , RTST liczył w swoich szeregach pewną liczbę mężczyzn indywidualnie odznaczonych Krzyżem Wyzwolenia :
-
Paul Batiment (1920-1944), oficer od 1940 do 1943
-
René Baudry (1907-1964), podoficer od 1942 do 1943
-
Raoul Béon (1911-1943), lekarz wojskowy w 1940 roku
-
Jean Bertoli (1917-1998), podoficer od 1941 do 1943
-
Paul Bonaldi (1917-2008), podoficer od 1940 do 1943
-
Augustin Bourrat (1915-1986), podoficer od 1940 do 1943
-
Raphaël Briard (1914-1980), podoficer od 1941 do 1943
-
Michel Carage (1921-2008), porucznik w 1943 roku
-
Roger Ceccaldi (1913-2007), porucznik artylerii od 1938 do 1941
-
Guy Chauliac (1912-2005), lekarz wojskowy w latach 1936-1943
-
Jean Colonna d'Ornano (1895-1941), oficer od 1938 do śmierci
-
Jean-Marie Corlu (1912-1944), oficer od 1941 do 1943
-
Paul Courounet (1908-1961), podoficer w latach 1939-1943
-
René Crocq (1920-1989), podoficer od 1941 do 1943
-
Camille Cunin (1912-2004), oficer od 1941 do 1943
-
Raymond Defosse (1897-1956), oficer od 1940 do 1941
-
Jules Detouche (1908-1978), podoficer od 1940 do 1943
-
Idrisse Doursan (ok. 1914-1965), żołnierz następnie podoficer, od 1935 do 1940 i od 1942 do 1943
-
Albert Eggenspiller (1915-1955), oficer w 1940 r
-
Geoffroy Frotier de Bagneux (1909-1973), oficer w latach 1941-1943
-
Albert Grand (1914-1998), podoficer w latach 1939-1943
-
Jacques de Guillebon (1909-1985), oficer od 1939 do 1942
-
André Kailao (1918-1965), tyralier w latach 1939-1940, następnie od 1942 do 1943
-
Jean Kerléo (1909-1950), starszy kapral, a następnie sierżant w latach 1940-1942
-
Yorgui Koli (1896-1970), tyralier od 1921 do 1925, sierżant, adiutant, a następnie główny chorąży od 1929 do 1940, porucznik od 1945 do 1948
-
Roger Lévy (1914-2006), oficer od 1941 do 1942
-
Pierre Marchand (1893-1971), zastępca dowódcyGrudzień 1938 do kwietnia 1940 r., a następnie szef korpusu od kwietnia do Wrzesień 1940
-
Jacques Massu (1908-2002), oficer od 1940 do 1943
-
Mouniro (1907-1958), żołnierz 1925-1927
-
Gilbert Parazols (1903-1974), oficer od 1940 do 1941
-
Edmond Pinhède (1911-1997), oficer od 1937 do 1942
-
Roger Podeur (1920-2005), oficer w latach 1941-1943, następnie w latach 1947-1950
-
Robert Quilichini (1912-1979), oficer od 1938 do 1940
-
Jean-Gabriel Revault d'Allonnes (1914-1994), oficer od 1942 do 1943
-
Pol Thibaux (1914-1963), w 1940 r. Lekarz wojskowy
-
Jean Vourc'h (1920-1944), podoficer w latach 1942-1943
-
Angel Villerot (1913-2006), podoficer w latach 1939-1943
-
René Wagner (1907-1999), oficer od 1940 do 1943
Uwagi i odniesienia
-
Antoine Champeaux „ Tradycyjne chronionej rodzimych sił ” historyczna przegląd wojska , N O 2713 lipca 2013, s. 89–106 ( ISSN 0035-3299 , czyt. Online , dostęp 9 listopada 2020 r. )
-
Victor Emmanuel Largeau , Sytuacja na terytorium wojskowym Czadu na początku 1912 roku ,1913( czytaj online ) , s. 5-6
-
Joseph Gauderique Aymerich , Podbój Kamerunu, 1 sierpnia 1914 - 20 lutego 1916: z 9 szkicami / generał dywizji Aymérich , Paryż,1933, 215 str. ( czytaj online )
-
Sztab Generalny Armii Francji Autor tekstu , Podręcznik użycia żołnierzy zatrudnionych za granicą. Druga część. fasc. II, Afryka Zachodnia i Równikowa, Indie Zachodnie i Gujana / Ministerstwo Obrony i Wojny ,1940( czytaj online )
-
Fragment decyzji n O 31 / CAB / MIL / 2.G.
-
„ Pierre MARCHAND ” , w Musée de l'Ordre de la Liberation (dostęp 9 listopada 2020 )
-
Decyzja n o 12350 / SGA / DPMA / SHD / DAT z dnia 14 września 2007 roku w sprawie nazwy bitew napisów na flagi i standardów jednostek wojskowych armii, służby zdrowia i zbrojnych esencji serwisowych armii, Dziennik Biuletynie armii , n O 27, 09 listopad 2007
Zobacz też
Źródła i bibliografia
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne