Ryōko Sekiguchi
Ryoko sekiguchi
| Narodziny |
21 grudnia 1970 Tokio ( d ) |
|---|---|
| Imię w języku ojczystym | 関口 涼子 |
| Narodowość | język japoński |
| Trening |
Uniwersytet Tokyo Waseda University |
| Zajęcia | Językoznawca , tłumacz , poeta , pisarz |
| Pole | Poezja |
|---|---|
| Nagrody |
Gendai uta techō ( d ) (1988) Sygnet Sztuki i Listów (2012) Mieszkaniec willi Medyceuszy ( d ) (2013-2014) |
Ryōko Sekiguchi (関口 涼子, Sekiguchi Ryōko ) , Urodzony21 grudnia 1970w Tokio jest japońskim poetą i tłumaczem .
Biografia
Ryōko Sekiguchi urodził się w Tokio i dorastał w sercu tętniącego życiem Shinjuku .
Studiuje dziennikarstwo na Uniwersytecie Waseda . Zmuszona do wyboru żywego języka, wybrała francuski z miłości do kuchni francuskiej. Ukończyła studia w 1993 roku i poszła na studia z historii sztuki na Sorbonie . Kontynuowała studia w Japonii, gdzie w 1996 roku uzyskała doktorat z literatury porównawczej i kulturoznawstwa na Uniwersytecie Tokijskim .
Publikuje swoje książki w języku francuskim i japońskim oraz regularnie współpracuje z takimi instytucjami, jak National Institute of Oriental Languages and Civilizations .
Pracuje
- Cassiopeia Péca , 1993
- [Com] position , Tokio, 1996
- Hakkouseï S´Diapositive , Tokio, 2000
- Cassiopeia Péca , cipM, 2001.
- Calque , POL, 2001.
- Świat jest okrągły , z Suzanne Doppelt i Markiem Charpinem, Créaphis, 2004.
- Ponownie dwa rynki , POL, 2005.
- Heliotropes , POL, 2005.
- Adagio ma non troppo , Le Bleu du ciel, 2007.
- To nie przypadek , Japanese Chronicle, POL, 2011.
- L'Astringent , wydania Argol , pot. Jedzenie, 2012.
- Ghost eating , Argol, coll. Jedzenie, 2012.
- Klub dla smakoszy i inna kuchnia japońska , POL, 2013.
- The Dark Voice , POL, 2015.
- Fade , Les ateliers d'Argol, pot. Paradoksy, 2016.
- Nagori, nostalgia za sezonem, który odchodzi , POL, 2018.
- Głodny podróżnik. Japonia w Paryżu , fretin menu, 2019 ( ISBN 9791096339426 )
- Japońskie curry. Dziesięć sposobów na przygotowanie , Les Éditions de l'Épure, 2020
- Feel , JBE Books, 2021
- 961 godzin w Bejrucie (i 321 dań towarzyszących) , POL, 2021
Uwagi i odniesienia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Ryoko Sekiguchi ” ( zobacz listę autorów ) .
- Sarah Dion, „ Portret Ryoko Sekiguchi, japońskiego pisarza, który sublimuje gastronomię ” , na lesinrocks.com ,30 stycznia 2019 r(dostęp 24 lipca 2020 ) .
- „ Ryoko Seguchi - Mroczny głos ”
- „Ryoko Sekiguchi [Japonia, Francja]” na literaturfestival.com
- [1]
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Zasoby literaturowe :
- Arkusz „Sekiguchi Ryōko” w serwisie Shunkin ( witryna Archive.org witryny zniknęła w 2013 r.)