Klub rugby Savoie Rumilly

FCS Rumilly wygrał Puchar André Moga w 1993 roku .

Skład

1. Echaniz (wtedy Mounier, 40 th ) 2. Michard (wtedy Moine, 56 th ) 3. Laruaz

4. Puthon 5. Lubungu

6. Hermans 8. Geraci 7. Berthet

9. Y. Périllat ( cap. ) 10. Comba

11. Lugier 12. L. Vélo (wtedy Mallenjoud, 40 th ) 13. D. Périllat (wtedy Damesin, 74 th ) 14. P. Berthet

15. Hasagic

Zakwalifikował się do pierwszej szesnastki w sezonie 1994-1995 , dzięki zwycięstwu z RC Toulon, przyszłym półfinalistą, wynikiem 12 do 3 z czterema rzutami karnymi Yannicka Urpina podczas meczu wyrytego w annałach. Zakończył tę pierwszą fazę drugi jeden punkt za liderem puli FC Grenoble i przed tymi samymi Toulonnais. Rumilly powiodło się jednak, aby zakwalifikować się do ćwierćfinału na korzyść USA Dax , 1 st i Castres Olympique , 2 nd . FCSR kończy sezon 11 th  najlepszy klub we Francji.

Zjazd w grupie A2

Wracając do grupy A2 w sezonie 1996-1997, w sezonie 1997-1998 będzie bliski spadku do grupy B, natomiast w następnym sezonie, w latach 1998-1999, dojdzie do półfinału Elite 2 pokonany przez ' US Montauban za awans do elity.

Przejście do profesjonalizmu stanowiło punkt zwrotny w sezonie 1999-2000 , natomiast w latach 2000-2001 dotarła do półfinału mistrzostw Francji Pro D2 .

Zejście federalne 1

Po rozczarowującym sezonie 2001-2002, w którym zajął ostatnie miejsce w nowej singlowej grupie, klub został zmuszony do gry w mistrzostwach Francji 1. dywizji federalnej w 2003 roku. Dochodząc do fazy pucharowej tych mistrzostw dwa lata z rzędu (pokonany w 2003 roku przez Union Sportif Bressane następnie w 2004 roku przez Stade Bordeaux, przyszły finalista), klub zejdzie do mistrzostw Francji w 2. dywizji federalnej w sezonie 2004-2005 , ale w następnym sezonie wzrośnie ponownie w mistrzostwach Francji 1. dywizji federalnej .

Winda między Federal 1 i Federal 2

W latach 2005-2006, w federalnym 2, FCSR jest sklasyfikowany 1 st , a tym samym uzyskuje swoją promocję, ale będą zaskoczeni w wyścigu o tytuł krajowego przez Saint-Saturnin (19-3).

W latach 2006-2007 , mimo poprawnego pierwszego etapu dla awansu, klub grał w playdownach i będzie spadnąc sportowo, ale będzie delegowany administracyjnie. Kolejny sezon będzie bardzo trudny, czerwone i czarne zakończą sezon katastrofą z 6 porażkami w 6 meczach podczas playdownów i ponownie spadną do Federal 2 .

W latach 2008-2009, sezon w Federal 2, drużyna trzyma się. Najmłodsi (w wieku 15 lat) po raz pierwszy docierają do Top Rhônes-Alpes i wygrywają Trophée de Thonon.

W latach 2010-2011, po dobrym sezonie, FCSR przegrała z kwalifikacjami do finału o jeden punkt. FCSR Kadetów zakończyć finalista w Alpach i zmajstrował 32 th w finale Francja Teulière mistrzostw.

W latach 2011-2012, po wielkim sezonie, utrzymywane w górnym Pool dłużej niż 15 dni, FCSR dotrze do finału i nie jest uprawniony do 8 th finału po wygranej i utraty przeciwko SOC. Sezon był oznaczony jako niepokonany w domu.

W latach 2015-2016 odpadł w 1/8 finału mistrzostw Francji.

W latach 2016-2017 , 2 nd w Pool 3, odpadł w rundzie 16 w mistrzostwach Francji.

W 2017-2018 , 1 st w Pool 3, odpadł w rundzie 16 w mistrzostwach Francji.

W 2018 roku FCSR staje się RCSR, aby lepiej transkrypować specjalizację klubu w rugby i jego terytorialne przywiązanie do Savoy.

Na sezon 2018-2019 jest wicemistrzem Francji w Federal 2 , w finale pokonany przez Issoire'a . i jest promowany do Federal 1 na następny sezon .

Identyfikacja wizualna

Kolory i koszulki

Logo

• Ewolucja logo

• Logo FCS Rumilly porzucone w 2018 roku.

• Logo RCS Rumilly od 2018 roku.

Nagrody

Struktura klubu

Miejscem treningowym RCSR jest stadion Grangettes, miejsce koszmarów koszmarów dla gości FCSR w latach 80. i 2000., gdzie tylko Stade Toulouse i SU Agen zwyciężyły. Kluby takie jak RC Toulon , Montpellier HR , USA Perpignan, FC Grenoble, Aviron bayonnais , CA Brive , Tarbes , US Montauban czy Béziers przegrały na stadionie Grangettes.

Stadion miał reputację „nie do zdobycia cytadeli” .

Kadra 2020-2021

Schemat organizacyjny i personel techniczny

• Przewodniczący: Frédéric Moine
• Skarbnik: Jean Marc Bruyère
• Sekretarz Generalny: Claude Hohnecker
• Sekcja sportowa: Serge Deplante
• Szkoła rugby: Monique Bonansea
• Komunikacja: Jean Pierre Reynier
• Recepcja: Michel Georgeot i Pierre Gruffat
• Ochrona i budynek: Roland Deplante

Lista trenerów

Lista Prezydentów

• 1929-1946: Baptysta Beaud
• 1946-1951: René Rumilly
• 1951-1981: Gabriel Deplante
• 1981-1998: Jean Dunand
• 1998-2001: André Jourdain
• 2002-2005: Gerard Chevallier
• 2001-2007: Jean-Marc Bruyère
• 2007-2011: Serge Jacquemier
• 2011-2012: Serge Jacquemier i Gérard Mathieu
• 2015-2018: Gérard Mathieu i Alain Remillon
• 2018-2020: Frédéric Moine i Alain Remillon
• 2020-: Frédéric Moine

Pamiętne mecze

Zwycięstwem z RC Toulon FCSR otworzyło drzwi do pierwszej szesnastki na sezon 1994-1995 .

Kultowi gracze

• Michel Coutin
• Jean-Michel Arquizan (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Christian Bel (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Christian Bouvier (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Pascal Carquillat (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Didier Cavoret (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Dominique Challe (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Yves Foglia (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Éric Rameau (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Claude Ramel (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Bernard Simond (trzykrotny mistrz Francji 1983, 1986 i 1988)
• Vern Cotter (Wicemistrz Francji grupy B 1991)
• Franck Comba (zwycięzca André Moga Cup 1993)
• Ibrahim Hasagic (Zwycięzca Pucharu André Moga 1993)
• Stéphane Geraci (Zwycięzca Pucharu André Moga 1993)
• Francis Laruaz (Zwycięzca André Moga Cup 1993)
• Patrick Lubungu (Zwycięzca Pucharu André Moga 1993)
• Henri Lugier (Zwycięzca Pucharu André Moga 1993)
• Lionel Vélo ( zdobywca Pucharu André Moga z 1993 roku )
• Yannick Urpin
• Damien Favre
• Eric Michard
• Stephane Larue
• Sylvain zaczyna
• Patrice Rinck
• Franck Hueber
• Mikołaj Bruzy
• Romualda Boule
• Las Mickaël
• Adrien N'Goma
• Alexandre Menini
• Cyryl Złoczyńca
• Jerome Filitoga-Taofifénua
• Wasyl Katsadze
• Salim Tebani
• Jean-Maurice Oulouma
• Julien godzina
• Adrien Bau
• Laurenta Fouillena

Autokary kultowe

• Józef Poitelin
• Jean de la Vaissière
• Eric Melville
• Michel ringeval

Historia sezonu

Historia sponsorów koszulek

• Tefal
• Eurowia

Uwagi i referencje

Uwagi

1. Tutaj pokazane są tylko główne tytuły w oficjalnych konkursach.

Bibliografia

1. „  GRUPA B 1990-1991  ” , na http://finalesrugby.fr/ (dostęp 22.10.2019 )
2. Stéphane Garcia, Francja Bleu Pays d'Auvergne , “  Rugby-Issoire Federal Champion 2: “ Wisienką na torcie dla całej grupy ”  ” , na francebleu.fr ,23 czerwca 2019(dostęp 24 czerwca 2019 ) .
3. „  GRUPA B 1987-1988  ” , na finalesrugby.fr (dostęp 22 października 2019 r . ) .
4. „  GRUPA B 1990-1991  ” , na finalesrugby.fr (dostęp 22 października 2019 r . ) .
5. „  Petit Poucet, wielkie wyczyny – Kiedy Rumilly pokonał RCT  ” , na www.midi-olympique.fr , Midi olympique ,4 sie 2020(dostęp 10 marca 2021 )

Załączniki

Powiązane artykuły

• Sport w regionie Sabaudii

Bibliografia

• Henri Tracol i Roland Mallinjoud , 100 lat rugby w Rumilly , Cervens, Éditions de l'Astronome,listopad 2007, 288  s. ( ISBN  978-2-916147-63-5 )

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona