USON Nevers Rugby

W 1956 roku USN połączył się z sąsiednim klubem Olympique de Nevers i stał się USON (Union sportive olympique nivernaise), a zwycięstwo rok wcześniej w wyzwaniu Rodan-Alpy (17-8 przeciwko Dijon) było założeniem niezwykły sezon 57-58. W szesnastym turnieju ASPTT Paris przegrał 14-9, potem odpadł Valence, 6-3. Plik26 kwietniaw Roanne, przeciwko amerykańskiej bressanne, Nevers dotyka pierwszej ligi, ale przegrywa wąsko, 14-8.

Między D2 a D3

W 1979 roku pod kierownictwem tria Jean Lartigue-Bernard Coudol-Alain Vaquié, szesnasty USON w Sens wygrywa z Saint-Germain-en-Laye, 20-13 lat i wygrywa bilet do drugiej ligi. . Sezon 1981 był jednym z najpiękniejszych dla Azurs et Or i poprowadził piętnaście Nevers do Decazeville, gdzie przygoda zatrzymała się u bram grupy B, 25-10 przeciwko Saint-Lary-Soulan. Wielu wciąż pamięta poprzedni mecz i zwycięstwo w Orleanie przeciwko CASG Paris 28-16 na końcu dogrywki. Rok 1983 to dobry sezon, ponieważ Usoniści juniorów przechodzą do ósmego finału Pucharu Crabosa, dając mijający wyraz sukcesowi we francuskim klubie Racing , 14-12. W 1984 roku z Jean-Claude Payerasem na czele, Nevers miał cały sezon, nawet jeśli nadzieje na przystąpienie do grupy B zostały zniszczone w Guéret przez piętnastkę z filaru Cognac Laurent Seigne, 29-9. W 1985 r. Sekcja rugby USON uzyskała autonomię.

W 1993 roku tunezyjscy reprezentanci Jean Hadjkacem i Ezzeddinne Ferjani wskazują drogę do awansu w D2. W Saint-Léger-des-Vignes derby przeciwko Moulins otwierają drzwi do drugiej ligi w Les Jaunets. W sezonie 1999 dwaj wspólnicy Bernard Etcheverry i Bernard Chinellato byli na czele USON, który w D3 odniósł dwanaście zwycięstw z rzędu. Podejście jest na końcu wysiłku. W Auxerre Nevers pokonuje Ordon-Sens po raz trzeci w tym sezonie i dociera do drugiej ligi.

Lata 2000

W sezonie 2000 w Nationale 2 klub Nevers wita 19-letnią Nowozelandczykę, Sione Lauaki . Pod wpływem tego gracza (który stanie się All-Black ), Jeaunets rywalizują w 32. finale z Vizille. Mecz rozgrywany jest w Belleville-sur-Saône. Opuszczony na przerwie, 24-9, Nevers łapie dodatkowy czas, w którym gra kończy się z wynikiem 30 wszędzie. Nevers został wyeliminowany z testów. Po sezonie w Federal 3 w sezonie 2006-2007, USON powraca tylko z dwoma porażkami.

Renesans

Na początku sezonu 2007-2008 USON gra o utrzymanie, a po dobrym sezonie gra pod górę. Podczas końcowych etapów Uson jest eliminowany w 8 th  twarz Suresnes.

W sezonie 2008-2009 USON znalazł się w puli 2 Fédérale 2 i zamierza przejść do grupy Federal 1 z budżetem 900 000 euro. Pod przewodnictwem Régisa Dumange, CEO Textilot, po niepowodzeniu w awansie do Federal 1 w sezonie 2008-2009, USON jest jednym z faworytów swojej grupy, jeśli chodzi o próbę wspinaczki. W tym celu USON zapewnia sobie środki na odniesienie sukcesu przy rekrutacji graczy z wysokim poziomem doświadczenia i dużym budżetem (około 3 mln euro w 2010 r.).

W sezonie 2009-2010 USON po raz pierwszy w historii wygrał Federal 1 , pokonując Domont 54-12.

Nowe wielkie ambicje

Po utrzymaniu, które uzyskał dość łatwo podczas swojego pierwszego sezonu w Federal 1 , Nevers dążył do awansu w Pro D2, wyczynu, któremu nie udało się jeszcze żadnemu klubowi z Burgundii od czasu pojawienia się wyjątkowych grup.

W latach 2011-2012 USON miał dobry sezon i zakwalifikował się do finału Jean Prat. Nivernais dotarli nawet do ćwierćfinału przeciwko Valence d'Agen po wyeliminowaniu Vannesa na ósmym miejscu. Pomimo dużej porażki w pierwszym meczu (32-15) w Walencji, żółto-niebiescy zdołali odwrócić wynik w rewanżu (22-3). Ale minutę przed końcem mordercza próba przeciwko Południowcom prowadzi do 22-10 i pozbawia Nevers półfinału z rugby Colomiers .

W sezonie 2012-2013 Nevers pokazuje swoje ambicje, by wspinać się w Pro D2. Aby wędrować na wysokim poziomie, Nevers prosi o przeniesienie do kury południowo-zachodniej, wyższej niż kura północno-wschodnia, u której do tej pory była zarejestrowana. Ta prośba zostanie przyjęta, ponieważ Nivernais rzeczywiście zostaną tam przeniesione, z wielkim sukcesem: wiodący duet Montauban-Nevers rzeczywiście w dużej mierze dominuje nad jego samicą. W ostatniej fazie Nevers awansował do ćwierćfinału drugiego sezonu z rzędu, wyeliminowany przez CS Bourgoin-Jallieu 21-16 i 8-23 (3 próby w dwóch meczach).

Na sezon 2013-2014 , wlany do trudnej puli (m.in. Massy , Lille , Vannes , St Nazaire ), USON zajął drugie miejsce w puli 1 i zakwalifikował się do finałowych etapów mistrzostw Francji Federalnej 1. Po wyeliminowaniu Stade Rodez Aveyron w 1/8 finału przegrał z Tyrosse w ćwierćfinale.

Do sezonu 2014-2015 The Usón zakończy 1 st , porażki w basenie 1 i zakwalifikował się do finału Mistrzostw Francji Federalnej 1. Po usunięciu Stadium bagnérais w czwartej rundzie, Soyaux Angoulême XV w ćwierćfinale, padł przeciwko Lille MR w półfinale, przez co brakuje podjazdu w Pro D2.

Plik 31 lipca 2015 r, na początku 2015-2016 , USON przenosi się do La Rochelle na towarzyski mecz, w którym przegrywa 43 do 5. Klub Union sportive olympique nivernaise zostaje oficjalnie przemianowany na USON Nevers rugby z FFR ,30 czerwca 2016 r. Klub patrzy w przyszłość decydując się na bardziej nowoczesny i dynamiczny wizerunek i nazwę z krajowym widoczności z punktu widzenia jej wzrost do 2 -go podziału. Były menedżer Montauban, Xavier Péméja , dołącza do rugby USON Nevers po odejściu Jeana Anturville'a .

Usón rozpoczyna sezon latach 2016-2017 Federal 1 elita z budżetu rekordowym 9 milionów euro, które w drodze porównania, dorównującej Biarritz , 3 rd budżetu Pro D2 .

Plik 13 maja 2017 r, USON oficjalnie wszedł do Pro D2 , wygrywając z SO Chambéry w ostatnim powrocie akcesji z wynikiem 35 do 9. Neversois przegrał w pierwszym meczu 28 do 19. Drużyna Nevers zakończyła 3 e elity mistrzowskiej Fédérale 1 i zwyciężył w półfinale przeciwko przystąpieniu Aix-en-Provence . W dniu tego powrotu klub odnotował rekord frekwencji na stadionie Pré Fleuri z ponad 7500 widzami. USON dołącza zatem do Massy'ego , elitarnego mistrza federalnego 1 w Pro D2 na sezon 2017-2018 .

Debiut w dywizji zawodowej

W sezonie 2017-2018 The Usón uczyni niezwykłą wejście do profesjonalnego świata francuskiego rugby, ranking 7 th po zakończeniu regularnej fazie mistrzostw D2 . Klub oficjalnie wygrał utrzymanie16 marca 2018 rwygrywając 30 do 13 kontrakt z US Dax na 27 th  dni, czy trzy dni od zakończenia mistrzostw. Nevers zakończył więc z wyróżnieniem, za awans i łącznie 69 punktów w 30 dni mistrzostw, 23 punkty od pierwszego spadku. Satysfakcja sportowego tego pierwszego sezonu będzie nękany przez śmierć Julien Janaudy na1 st kwiecień 2018 zawodnik w klubie od tego sezonu po wypadku drogowym.

Identyfikacja wizualna

Kolory i koszulki

Mieszkańcy Nevers tradycyjnie grają na żółto i niebiesko (głównie żółto). Obecna koszulka jest produkowana przez włoską firmę Macron i sponsorowana głównie przez markę tekstylną Textilot Plus , firmę prezesa klubu Régis Dumange . Miasta Nevers jest jednym ze sponsorów klubu flagowych Nivernais.

Logo

Plik 27 maja 2016 rklub prezentuje nowe logo.

• Ewolucja logo

• Logo wycofano w 2016 roku.

• Logo od 2016 roku.

Nagrody

• Federalne Mistrzostwa Francji 1
  • Zwycięzca tamy akcesyjnej (1): 2017
• Federalne Mistrzostwa Francji 1B
  • Zwycięzca (1): 2015
• Mistrzostwa regionalne
  • Zwycięzca (2): 1905 i 1906

Ewolucja budżetu

Infrastruktura

Stadion Pré-Fleuri

USON rozgrywa swoje mecze na stadionie Pré Fleuri, który znajduje się w mieście Sermoise-sur-Loire, przy południowym wyjściu z Nevers. Stadion Pré Fleuri jest wyposażony w trzy trybuny. Wszystkie są objęte gwarancją. Trybuna Honorowa (trybuna Ville de Nevers) ma 1190 miejsc. Wiele z nich jest zarezerwowanych dla partnerów klubowych (SASP). Pod tym stoiskiem znajdują się szatnie, biura i bodega (zadaszona strefa gastronomiczna). Trybuna Wschodnia, otwarta w 2010 roku, została powiększona w 2013 roku, aby zwiększyć jej pojemność do 3678 miejsc (trybuna Nièvre). Niedawno wybudowana trybuna północna (trybuna Nevers Aglomeration) oferuje od tego czasu 2250 dodatkowych miejsclistopad 2015. Stadion wyposażony jest również w dużą restaurację i recepcję za południowym krańcem. W pobliżu Pré Fleuri znajdują się trzy tereny treningowe i rozgrzewkowe (w tym jeden syntetyczny). Młodzi ludzie klubu korzystają również ze stadionów Baratte i Raie.

• Widok trybuny honorowej od trybuny wschodniej.

• Trybuna została powiększona.

• Nowa trybuna North.

Centrum szkoleniowo-rozwojowe (CEP)

Od początku roku szkolnego 2016 USON utworzył ośrodek szkoleniowo-rozwojowy, który oferuje grupie profesjonalnych zawodników wszelką infrastrukturę niezbędną do prawidłowego prowadzenia treningów oraz ich przygotowania sportowego i fizycznego. Centrum jest wówczas wyposażone w jedno i to samo miejsce w siłownię, centrum medyczne składające się z gabinetu fizjoterapeutycznego i gabinetu lekarskiego, szatnie, część biurową dla trenerów, pomieszczenie do zbiorowego i indywidualnego wideo, pomieszczenie wypoczynkowe dla gracze. Ośrodek wyposażony jest również w obsługę cateringową obiadów i różnorodnych posiłków przyjmowanych w grupach podczas meczów. Wreszcie ośrodek znajduje się zaledwie kilka kroków od terenów pomocniczych, na których trenuje zespół. Biura również wychodzą na te tereny.

Centrum szkoleniowe (CDF)

Od wrzesień 2010, centrum treningowe otworzyło swoje podwoje dla około trzydziestu graczy z całej Francji. To centrum szkoleniowe jest zarządzane wspólnie przez stowarzyszenie i SASP. Jego celem jest wyszkolenie młodych ludzi, którzy szybko potrafią sprostać oczekiwaniom starszych zespołów. Szkolenie to nie jest tylko sportem, ponieważ obejmuje również dogłębny monitoring szkół w ścisłym związku z edukacją krajową i Ministerstwem Rolnictwa. Ten element szkolny jest zorganizowany wokół zespołu nauczycieli rekrutowanych ze względu na ich umiejętności pedagogiczne i wiedzę o młodych sportowcach. Dlatego centrum treningowe ma na celu wyszkolenie znakomitych sportowców zarówno na boisku, jak i przy szkolnych stołach.

Patrice Koechlin, dyrektor centrum i odpowiedzialny za badania monitorujące, jest wspierany przez Manuela Cabanesa i Régisa Sigoire w części sportowej. Wreszcie Cyril Raillard jest odpowiedzialny za przygotowanie fizyczne.

Obecnie trwają prace nad nowym ośrodkiem szkoleniowym, aby w jednym i tym samym miejscu móc młodym ludziom trenować (siłownia i pola), kontynuować naukę (sala dydaktyczna) i przebywać w niej (sale i część wspólna). Mogą również skorzystać z usług cateringowych na miejscu.

Osobowości klubowe

Personel 2020-2021

Kultowi gracze

• Frédéric prégermain
• Sione Lauaki
• Jean-Baptiste Rué
• Thomas Paterson
• Isei Colati
• Josefa domolailai
• Jean Hadjkacem
• Ezzeddinne Ferjani
• Coenraad Fagot
• Fa'atoina Autagavaia
• Pierre-Yves Pavin
• Fouad Alouache
• Solomone Francis
• Paul Bosch
• Kenan Mutapčić
• James lakepa
• Matekitonga Moeakiola
• Seilala Lam
• Matty James
• Zac Guildford
• Josaia Raisuqe
• Hikawera Elliot
• David Lolohea
• Ilia Kaikatsishvili
• Zack henry
• Nemo roelofse
• Jason Fraser

• Sione Lauaki

• Paul Bosch

• Matekitonga Moeakiola

• Zac Guildford

Prezydenci