Rudra ( devanagari : रुद्र) to bóg rig-veda , kojarzony z dziką przyrodą, wiatrem, burzą i medycyną. Mistrz zwierząt, jest zarówno łowcą zwierzyny ( mriga-vyadha ), jak i hodowcą bydła ( Pashupati ).
Jest boskim łucznikiem, którego głównym atrybutem jest łuk Indry .
Imię boga rudra- jest dokładnie nałożone na łaciński przymiotnik rullus „chamski”. Sanskrycka forma przymiotnikowa raúdra- odnosi się do „tego, co dzikie”, to znaczy „nieuporządkowanego”, „oddawanego czci”. Chodzi o to, „co nie należy do domeny arya, co nie zostało oswojone, co nie zostało przejęte przez nadanie jej jako podbitej ziemi obcej i co stanie się korzystne dla klanu, gdy„ będzie święte ” przez obrzędy porządkowania, wyznaczania granic, nawożenia, a następnie kultywowania, powodując w ten sposób utratę dzikiej, niekontrolowanej, niebezpiecznej natury, swej rudraickiej natury. "
Nazwa została przetłumaczona jako „Ryczący”, „Wyjący”, „Wściekły” . Rudra to prymitywna postać Śiwy , jednego z głównych bogów hinduizmu . Rzeczywiście, teonim Shiva pochodzi od epitetu Rudra, przymiotnika shiva „dobry, dobry” eufemistycznie używanego dla tego boga, który w Rigwedzie nosi również epitet ghora „straszny”. Użycie tego epitetu ostatecznie wykroczyło poza pierwotny teonim i w okresie po wedyjskim (w eposach sanskryckich) imię Rudra zaczęto uważać za synonim boga Śiwy i oba imiona były używane zamiennie.
Centralnym mitem Rudry, który ilustruje jego pozycję w panteonie wedyjskim, jest ofiara Daksy : wszyscy bogowie zostali zaproszeni do niej, z wyjątkiem niego. W zależności od wersji mści się, przeszkadzając mu lub okaleczając kilka bóstw.
Jedna wersja podaje, że Rudra tworzy ustami potwora zwanego Vīrabhadra „korzystnego dla bohaterów”, który rzuca płomienie. Zgodnie z wersją Puran , Rudra, obecnie nazywany Shiva, okalecza kilku uczestników i jest określany jako Bhagahārin - „który uderzył Bhagę ”.
Identyfikacja Rudry z Agni, bogiem ofiarnego ognia i paleniska, wraz z jego kwalifikatorem vāstavii - „pozostał na miejscu”, „który mieszka w domu” wyjaśnia mit: ogień pozwolił bogom wznieść się do nieba dzięki płomieniowi i dymowi, ale jego żar pozostaje związany z paleniskiem. Indie przedstawiają wariant mitu indoeuropejskiego, który znajdujemy w Sarkastach Lokiego lub legendzie o Syrdonie, gdzie boski Ogień nie jest agresywny, ponieważ jest wykluczony (niesprawiedliwie) z uczty bogów, ale wykluczony z uczty zgodnie z jego werbalna agresywność („ogień mowy”). Agresja jest czymś naturalnym dla ognia, który może zamienić się we wroga.
Potępiające hymny poświęcone mu w Rigwedzie starają się trzymać go z dala od klanu, zarówno ludzi, jak i zwierząt. „Te błagania na jego adres i to zdystansowanie się wyrażają przerażenie, jakie ten bóg wywołuje wśród arji, a zwłaszcza straszny charakter złej mocy, dzięki której może powalić każdą żywą istotę”.
Mit indyjski przedstawia go jako demona asurę - wroga bogów. Jednak ten termin, który początkowo oznacza „pana”, odnosi się najpierw do wielkich bóstw. Dlatego mówi się o nim, że jest „panem świata”. Ale panuje tylko nad dziką, leśną, górską i nocną częścią świata. Z tego powodu jest naturalnym przywódcą młodych mężczyzn i Maruts . Przewodniczy inicjacji chłopców, która odbywa się na pustyni i częściowo w nocy. Jest tam działalność łowiecka. Te zespoły reprezentują arystokratyczny Männerbund . Mówiąc szerzej, jego sługami są wszyscy ci, którzy żyją poza naszym światem lub którzy z niego wyszli: przestępcy, uliczni sprzedawcy, myśliwi, rybacy, hodowcy psów, którzy są proszeni o prowadzenie swojej działalności z dala od wioski. Podobnie jak Hermes , Rudra jest bogiem złodziei, a szkolenie lotnicze jest częścią inicjacji młodych chłopców w Männerbund.
Jest ojcem Rudrów , grupy bóstw, które są boskimi korespondentami młodych mężczyzn poddanych inicjacji w dzikiej naturze, którą Rudra otrzymał w części.
Pomimo swojej agresywnej i złowrogiej natury potrafi też być miłosierny, uzdrawiający i uspokajający. On jest tym, który „usuwa fizyczne zło przyniesione przez bogów. Ta ambiwalentna natura czyni z niego groźnego łowcę, a także uzdrowiciela, lekarza dla lekarzy, niosącego w ręku tysiące kojących środków ”.
Rudra jest mṛgavyādha , „łowcą zwierzyny”, ale także ambiwalentnie paśupati , „panem [ofiarnego] bydła”. To wyjaśnia formuły, które wzywają go do trzymania się z daleka od bydła, aby nie atakować go chorobą, a tym samym działać życzliwie.
Jego kolor jest ciemnoczerwony, ale jako niebiański dzik określany jest jako „płowy”, „jasnoczerwony”.
Boski łucznik, jego głównym atrybutem jest łuk Indry . Jego broń, strzała, jest utożsamiana z błyskawicą.
Wraz z rozwojem Shaivism , boska postać Rudry zanika, ustępując miejsca jego starożytnemu epitetowi Shiva . Ale „jeśli Rudra był łowcą dzikich bestii i panem bydła ofiarnego, nowy bóg będzie panem stada o wiele bardziej szczególnego: ludzi, którzy jako więźniowie cyklu transmigracji są związani łańcuchami przez Yamę , boga śmierci co ciągnie ich od ponownych narodzin do ponownych narodzin, jak bestie domowe strzelane do obszaru ofiarnego. Wtedy moc jogi pozwoli kultystom Shaivitów osiągnąć wyzwolenie ( moksę ) z samsary . W kosmologii epicko-puraicznej Shiva zachował potężną moc Rudry, niszczycielską moc, która rozpala Stworzenie na każdym końcu kosmicznego cyklu, aby ją unicestwić i zrobić miejsce dla nowego od reszty starego ( Śeșa ), odrzucić odniesienie do tego, co zostało przyznane Agni-Rudrze w wedyjskim systemie ofiarnym ”.
Rudra jest drugim aspektem Shivy , czasami nazywanym Shiva-Shankar, ciemną stroną Shivy; bóg zwierząt, śmierci, burz. Straszny bóg wyjec i bóg burzy. Reprezentuje najbardziej tajemnicza stronę wielkiego boga, on tylko w pewnych wcieleniach interweniuje ( awatary z Kriszny ), aby przypomnieć Shiva, że nie ma w nim dualizm (od Shiva jest czysta świadomość ) .
Nadal jest to jedno z wielu imion Kryszny . Ponadto Rudra to nazwa, którą choreograf Maurice Béjart wybrał dla swojej szkoły młodych tancerzy z siedzibą w Lozannie (Szwajcaria): Rudra School-Workshop, założonej w 1992 roku.