Rekordy ruletki

Rekordy ruletki Kluczowe dane

Fundacja	1956
Założyciel	Jerzy Goldner Joe Kolsky Phil Khali Opłata Morrisa
Status	Nie działa od 1989 r.
Uprzejmy	Jazz Rockabilly Muzyka pop
Ojczyźnie	Stany Zjednoczone
Siedzenie	Nowy Jork

Roulette Records to niezależna amerykańska firma fonograficzna działająca od 1956 do 1989 roku.

Historia

Roulette Records została założona pod koniec 1956 roku w Nowym Jorku przez George'a Goldnera, Joe Kolsky'ego, Phila Khala i Morrisa Levy'ego. Ten ostatni, również właściciel nowojorskiego klubu Birdland , przejął zarządzanie wytwórnią i zrekrutował Hugo Peretti (w) i Luigiego Creatore (w) jako producentów i autorów piosenek .

Kiedy George Goldner opuścił ruletkę w 1957 roku, sprzedał swoje udziały w kilku wytwórniach Morrisowi Levy. Ten przejmuje Gee Records (w) i Rama Records (w) , które publikują rytmy i bluesa, a zwłaszcza grupy doo-wop , a także Tico Records (w) specjalizujące się w salsie . Później Levy nabył Roost Records w 1958 roku, następnie Gone Records (w) i End Records (w) w 1962 i wreszcie Jubilee Records w 1971.

Ruletka Records odniósł natychmiastowy sukces z hitów Party Doll (en) przez przyjaciół Knox , jestem stickin z tobą przez Jimmy Bowen (PL) i Honeycomb (en) przez Jimmie Rodgers . Nowe piosenki Jimmiego Rodgersa i dwa single dla Playmates (w) trafiły do bestsellerów w 1958 roku. Seria hitów wydana przez Roulette Records przyciąga uwagę RCA , do której rekrutuje się Peretti i Creatore.

Roulette Records nie jest wyspecjalizowaną wytwórnią, ponieważ wydaje tyle samo Jimmiego Rodgersa , co rockabilly , popu czy jazzu . Ruletka jest do dziś znana z serii albumów wyprodukowanych przez Counta Basiego , z aranżerem Nealem Hefti , pod koniec lat pięćdziesiątych.

Morris Levy, który ma powiązania z mafią , w tym z rodziną Genovese , został pozwany o wymuszenie w 1988 roku. W następnym roku sprzedał Roulette EMI i Rhino Records . Skazany w pierwszej instancji na 10 lat więzienia , wniósł apelację od wyroku, ale zmarł w 1990 r.

Artyści

Głównymi artystami wytwórni są:

Bibliografia

(en) Joe Conzo i David A. Pérez , Mambo Diablo: Moja podróż z Tito Puente , AuthorHouse,2010, 508 s. ( ISBN 978-1-4520-8282-0 , czytaj online ) , s. 244.
(en) John Broven , Record Makers and Breakers: Voices of the Independent Rock 'n' Roll Pioneers , Urbana, Illinois, University of Illinois Press , coll. „Muzyka w amerykańskim życiu”,2010, 640 pkt. ( ISBN 978-0-252-07727-2 , czytaj online ) , s. 243-247.
Jean-François Gayraud , Showbiz, ludzie i korupcja , Paryż, Odile Jacob ,2009, 428 s. ( ISBN 978-2-7381-2232-2 , czytaj online ) , s. 189-192.
(pl) Nick Talevski , Pukanie do niebios: Rock Obituaries , Omnibus Press ,2006, 700 pkt. ( ISBN 978-1-84609-091-2 , czytaj online ) , s. 213-214, 368-369.

Bibliografia

Innych źródeł

(w) William K. Knoedelseder Jr., „ Morris Levy: Big Clout in Record Industry: Jego zakulisowy wpływ jest odczuwalny w całej branży ” , Los Angeles Times ,20 lipca 1986 r.
(w) Jesus Sanchez, „ Rhino Records, EMI Buy Roulette's Labels: Owners Plan to Re-Release Music From Catalog Morris Levy Compiled ” , Los Angeles Times ,2 czerwca 1989