Produkcja | Arnaud Desplechin |
---|---|
Scenariusz |
Arnaud Desplechin Léa Mysius |
Główni aktorzy | |
Firmy produkcyjne | Why Not Productions |
Ojczyźnie | Francja |
Uprzejmy |
Dramat kryminalny |
Trwanie | 119 minut |
Wyjście | 2019 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Roubaix, une lumière to francuski film w reżyserii Arnauda Desplechina , wydany w 2019 roku . Jest prezentowany w oficjalnym konkursie na Festiwalu Filmowym w Cannes 2019 . Fabuła jest inspirowana przez newsa, który wystąpił w 2002 roku, jak to pokazano w filmie dokumentalnym Roubaix, centralny posterunek policji z Mosco Boucault .
Nominowany w siedmiu kategoriach na César 2020 film wygrał jedną, Roschdy Zem odbierając trofeum dla najlepszego aktora .
Młody policjant Louis, który próbuje się wykazać pomimo wątpliwości, które go trapią, przybywa na centralny posterunek policji w Roubaix, prowadzony przez Daouda, człowieka o spokojnym usposobieniu. Pochodzący z Afryki Północnej, Daoud dorastał w tym mieście, które zna doskonale, ale stracił wszelki kontakt z bliskimi mu osobami, w tym z uwięzionym siostrzeńcem, który nie chce go widzieć.
Biznes podąża za sobą. W ten sposób Daoud słyszy człowieka, który oskarża uczniów dżihadystów o zaatakowanie go, ale natychmiast rozumie, że człowiek ten prawdopodobnie kłamie, aby uzyskać płatność za ubezpieczenie. Powierza policjantowi śledztwo w sprawie gwałtu popełnionego w metrze. Sam odnajdzie młodą nieletnią, która opuściła rodziców, wysłucha jej i uda mu się przekonać ją, żeby przynajmniej raz się z nimi spotkała. Wreszcie pasja do koni połączyła komisarza i młodego policjanta Louisa.
W Boże Narodzenie Louis idzie na miejsce pożaru w domu na podwórku . Pyta sąsiadów, Claude i Marie, dwie młode kobiety mieszkające razem, które z początku odmawiają rozmowy, boją się, jak mówią, odwetu. W końcu przychodzą na komisariat i mówią, że rozpoznają na zdjęciach dwoje młodych ludzi. Jednak śledztwo nic nie daje: młodzi ludzie oskarżają innego, ale wszyscy mają alibi.
Zwłoki starszej pani, uduszone na łóżku, znaleziono w innym domu na dziedzińcu. Idąc na miejsce zdarzenia z Louisem, nadinspektor Daoud szybko podejrzewa dwóch sąsiadów o popełnienie tej zbrodni.
Claude pokazuje komisarzowi przedmioty skradzione starszej pani przez Marie, która jednak zaprzecza, że była w domu. Później na komisariacie Daoud stopniowo uzyskuje zeznanie od Marie, która wyjaśnia, że morderstwo zostało wymyślone przez Claude i dokonane wspólnie, a motywem była kradzież tego, co może znajdować się w domu starszej pani. Claude stopniowo przyznaje się do udziału w kradzieży, a następnie w zabójstwie, próbując jednocześnie ograniczyć swoją odpowiedzialność dzięki psychologicznej dominacji, jaką sprawuje nad zakochaną w niej Marie. Rekonstrukcja na miejscu zbrodni pozwala jednak na dokończenie demontażu jej argumentów. Młode kobiety trafiają do więzienia.
Pierwszy thriller reżysera, scenariusz, został zainspirowany wiadomością, która miała miejsce w Roubaix w rMaj 2002 : zabójstwo na dziedzińcu - zwanym tak się składa, że Cour Desplechin - z widokiem na rue Franklin w dzielnicy Pile, starszej kobiety dokonane przez kilka młodych dziewcząt uzależnionych od narkotyków i ich zdumiewające wyznania przed kamerą w filmie dokumentalnym Roubaix, centrum komisariat policji w Mosco Boucault . Film pozostaje bardzo bliski dokumentowi w opisie wydarzeń, bohaterów - uważając, że są to „kolekcje samotności. To trzej bohaterowie marginalni, wykluczeni ze społeczeństwa ” - dialogi, choć niektóre detale i policyjne postacie uległy zmianie. Jedną z jego inspiracji jest film Le Fałsz Coupable przez Alfreda Hitchcocka , do którego Arnaud Desplechin ma wielki podziw dla brutalności newsa reprezentowanego przez Hitchcocka.
Jak wskazują napisy końcowe, film „wyreżyserował” Arnaud Desplechin, który w ten sposób pragnie podkreślić, że jego praca, w filmie również powiązanym z rzeczywistością, dotyczy przede wszystkim inscenizacji. Dlatego uważa, że słowa dwóch młodych kobiet, usłyszane w filmie dokumentalnym w 2008 roku, są „świętym materiałem”, „tekstem” do interpretacji.
Przed rozpoczęciem zdjęć wnuki ofiary, Micheline Demesmaeker, proszą reżyserkę o ich przyjęcie, aby wyrazić swoje obawy co do obrazu babci, jaki film da i portretu morderców, jaki zostanie narysowany. W 2003 roku Yves Baudrin, autor thrillerów z Lille , opublikował Dangereuse Courée koncentrując się na tym morderstwie, które wywołało kontrowersje w rodzinie ofiary; autor przypomniał „swoje prawo do fikcji”.
Film zaczyna się w listopad 2018w Roubaix (w atrapie komisariatu odtworzonej w miejskim CPAM), w hotelu Mercure, a także w Marcq-en-Barœul (na torze wyścigowym Flandrii ). Trwa siedem tygodni do20 grudnia 2018 r.
Na potrzeby recenzji Les Inrocks , która kwalifikuje film jako „wystawny thriller społeczny [...] pomiędzy stylizowanym dramatem społecznym a filmem śledczym”, praca Desplechina „wnika w ludzkie dusze, ani zbyt dobre, ani złe, zagrożone nieubłaganą społeczną determinizm ”. Na tej samej linii Wyzwolenie podkreśla „czystą” kinematograficzną jakość tego filmu, który „reintegruje [kino] w życie społeczne, w tym jako gatunek kinematograficzny”, a zwłaszcza dostrzega w nim rolę, jaką reżyser nadał policji i prawa, które są po to, aby „wyrazić [t] słowa, [...] werbalizować” w pierwszym znaczeniu, zwłaszcza w scenach przesłuchań, „jak pokazało niewiele filmów”. Również w przypadku La Croix Arnaud Desplechin „po raz pierwszy konfrontuje się z rzeczywistością i podpisuje potężny film o poczuciu winy i litości, w którym Léa Seydoux i Sara Forestier robią wrażenie„ szczególnie w scenach przesłuchań z „wielką intensywnością”.
We Francji film uzyskuje średnią ocenę 3,7 / 5 w serwisie Allociné , który zawiera 37 tytułów prasowych.
W pierwszym tygodniu od premiery we Francji Roubaix, une lumière zgromadziło 114 773 widzów, co było dobrym początkiem dla tego typu filmu. Podczas eksploatacji film uzyskał łącznie 393 132 widzów we Francji, a także 9800 we Włoszech i 7600 w Szwajcarii.
Film został wydany na DVD / Blu-ray w dniu 3 stycznia 2020 rpod redakcją Le Pacte . Płyta zawiera po prostu zwiastun filmu i wywiad między Arnaudem Desplechinem i Jean-Christophe Ferrari.