Roland Garrigues
| Roland Garrigues | |
 Roland Guarrigues. | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Radny Generalny z Tarn-et-Garonne | |
| 1 st April +2.004 - 29 marca 2015 r ( 10 lat, 11 miesięcy i 28 dni ) |
|
| Wybór | 28 marca 2004 |
| Ponowna elekcja | 27 marca 2011 r |
| Okręg wyborczy | Kanton Montauban-1 |
| Poprzednik | Alain Gabach |
| Następca | Ghislain Descazeaux Liliane Morvan |
| Poseł francuski | |
| 12 czerwca 1997 - 18 czerwca 2002 ( 5 lat i 6 dni ) |
|
| Wybór | 1 st czerwiec 1997 |
| Okręg wyborczy | 1 ponownie Tarn et Garonne |
| Legislatura | XI th |
| Grupa polityczna | SOC |
| Poprzednik | Jean-Pierre Cave |
| Następca | Brigitte Barèges |
| Burmistrz Montauban | |
| 3 września 1994 - 23 marca 2001 ( 6 lat, 6 miesięcy i 20 dni ) |
|
| Poprzednik | Hubert Gouze |
| Następca | Brigitte Barèges |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 1 st styczeń 1.953 |
| Miejsce urodzenia | Montauban ( Tarn-et-Garonne , Francja ) |
| Narodowość | Francuski |
| Partia polityczna | partia Socjalistyczna |
| Zawód | Commercial Business Manager |
.svg) |
|
| Burmistrzowie Montauban | |
Roland Garrigues , urodzony dnia1 st styczeń 1.953w Montauban , jest francuskim pisarzem i politykiem , członkiem Partii Socjalistycznej (PS), zastępcą burmistrza Montauban do 2001 r. Radca prawny Montauban 1 od 2004 r., w 2011 r. został przewodniczącym ds. kultury, edukacji i sportu.
Biografia
Profesjonalne życie
Roland Garrigues rozpoczął swoją karierę zawodową w jednej z najważniejszych regionalnych spółdzielni sadowniczych Blue Whale, gdzie do 1992 roku był przedstawicielem handlowym na Francję, następnie dyrektorem ds. Eksportu, a wreszcie dyrektorem strefy europejskiej. W 1993 roku założył firmę Albafruit, w Montauban . W 2002 roku stworzył Sarl Euroconsul i European Economic Interes Grouping Fruitnet, którego jest prezesem od 2008 roku.
Życie polityczne
Od ratusza po deputacjęRoland Garrigues był zastępcą socjalistycznego burmistrza Montauban , Huberta Gouze , do 1994 roku , kiedy to zastąpił go. W następnym roku zachował ratusz po lewej stronie.
W wyborach parlamentarnych w dniu 25 maja i 1 st czerwca 1997 roku prowadził w pierwszej dzielnicy Tarn-et-Garonne , wobec urzędującego Jean-Pierre Piwnicy , członek UDF . Pokonał go w drugiej turze, a następnie wszedł do Zgromadzenia Narodowego , gdzie zasiadał w Komitecie Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych .
Kandydat na własnej rzędu w wyborach samorządowych z dnia 11 marca i 18, 2001 , prowadzi pierwszą rundę zbierając 46,07% głosów, wobec 42,56% na liście prowadzonej przez oddziałowej sekretarzem RPR , Brigitte Barèges i 11.37 % na listę Frontu Narodowego . Jednak w drugiej turze prawicowa lista wygrała z 51,41% głosów, wobec 44,06% dla ustępującego burmistrza i 3,93% w FN, co dało pierwszą zmianę od 1965 roku . Od 2001 r. Jest radnym, ponownie kandydatem w 2014 r. Zostaje pokonany w trójkącie: jego listę poprzedza w drugiej turze lista Brigitte Barèges ; wyprzedza listę FN. Zrezygnował z rady gminy Montauban ,
Podczas wyborów parlamentarnych 9 i 16 czerwca 2002 r. W pierwszej turze pozostawił go Brigitte Barèges, uzyskując 32,35% głosów, przeciw 38,95%. W drugiej turze został wyraźnie pokonany z 45,85% głosów.
Radny Generalny MontaubanPrzedstawia się w Marzec 2004, w kantonie Montauban-1 , który obejmuje północno-zachodnią część prefektury miejskiej, a także gminy Lamothe-Capdeville i Villemade . W pierwszej turze, z 30,72% głosów, wyprzedził ustępującego Alaina Gabacha z UMP zaledwie o dwadzieścia głosów . Wyraźnie wygrał w drugiej turze z 56,32%.
W wyborach parlamentarnych 10 i 17 czerwca 2007 r. Reprezentował siebie, aby odzyskać swój poprzedni okręg wyborczy. W pierwszej turze uzyskał wynik 31,18% i wyraźnie wyprzedził Brigitte Barèges , która zdobyła 42,07% głosów. Zaledwie tydzień później, z 49,19% głosów i mniej niż tysiącem głosów za nim, przegrywa. Następnie został ponownie wybrany bez trudności w drugiej turze wyborów kantonalnych w dniach 20 i 27 marca 2011 r. , Zdobywając 63,65% głosów przeciwko swojemu poprzednikowi i przeciwnikowi w 2004 r., Alainowi Gabachowi.
Zastępca zastępcyPodczas wyborów parlamentarnych w dniach 10 i 17 czerwca 2012 r. Przedstawił się jako zastępca kandydatki socjalistów Valérie Rabault . Ich bilet znajduje się przed biletem prowadzonym przez Brigitte Barèges w pierwszej turze, z 38,20% głosów wobec 32,76% w UMP. Druga tura oznacza powrót na lewą stronę okręgu wyborczego, a Valérie Rabault została wybrana z 54,09% oddanych głosów.
Działalność literacka i kulturalna
Oprócz swoich politycznych mandatów Roland Garrigues jest także autorem politycznych esejów, opowiadań i wierszy:
- Lustro ze skowronkami , Éditions du Réveil, Montauban,
- ... I mijają tygodnie ... , Éditions du Réveil, Montauban,
- A bel Talh , ( Comme ça ), rysunki Bernarda Mancieta, Editions Réciproques, Montauban, 2006: Dwujęzyczne dzieło wierszy prowansalskich przetłumaczone na język francuski przez Norberta Sabatié,
- Gianni , Éditions du Réveil, Montauban, 2008: Historia życia,
- Flavio de Faveri, un destin sculpté, Éditions du Réveil, Montauban, 2011: Historia życia artysty z licznymi zdjęciami jego rzeźb.
- List do Montaubana , Editions du Réveil, Montauban, 2013; gdzie autor przedstawia swoją wizję i nadzieje związane z miastem.
Roland Garrigues zostaje wybrany pełnoprawnym członkiem Académie de Montauban i wygłasza przemówienie powitalne na6 maja 2013( powrót do Rzymu M. Ingres ).