Narodziny |
9 stycznia 1926 Saarbrücken , Niemcy |
---|---|
Śmierć |
6 lutego 2010 Saintes-Maries-de-la-Mer , Francja |
Gatunek muzyczny | jazz |
Roger Guérin jest trębacz, flugelhorn gracz, kornet, dyrygent, śpiewak, jazz francuski , urodzony w Saarbrücken na9 stycznia 1926i martwe 6 lutego 2010w Saintes-Maries-de-la-Mer .
Roger Guérin studiował grę na skrzypcach, a następnie trąbkę i kornet w Conservatoire national de Paris.
Debiutował w orkiestrze Aimé Barelli w 1947 roku i zdobył pierwsze nagrody za trąbkę (1949), teorię muzyki i kornet (1950) w Konserwatorium Paryskim, a następnie rue de Madrid .
W 1958 roku reprezentował Francję na Newport Festival, aw 1959 roku otrzymał nagrodę Django-Reinhardt od Académie du Jazz. Niezrównany dźwięk na trąbce B-flat lub trąbce sprawia, że gra jest podobna do Clifforda Browna . Quincy Jones zauważy go dzięki swojemu przyjacielowi Dizzy Gillespie .
W 1959 roku Roger Guérin wziął udział w nagraniu słynnej Suity w Des w ramach kwartetu Martiala Solala .
Następnie spotykamy go pod kierunkiem głównych francuskich dyrygentów 1950 : Tony Proteau , Ray Ventura , Gérard Pochonet , Claude Bolling , Christian CHEVALLIER , Martial Solal i André Hodeir , a także obok Don byas , James Moody , Benny Golson , Django Reinhardt , Buck Clayton , Jimmy Raney i Bobby Jaspar .
W 1960 roku brał udział w formacjach Quincy Jones , Dizzy Gillespie , Francy Boland , Pierre Michelot , Raymond Fol , Ivan Jullien , Jef Gilson i zawsze André Hodeir i Martial Solal , któremu pozostanie on wierny, gdy ten idzie w górę jego big band w 1980 roku.
Roger Guérin nagrał trąbkę solo dla słynnego Armstronga z Claude Nougaro . Jest trębaczem w kilku partyturach filmowych. Podpisuje również bardzo piękną linię trąbki z hitu Maxime Le Forestiera My Brother z 1972 roku .
Na początku lat 60. śpiewał w grupie wokalnej Blue Stars, a następnie w Les Double Six .
Od 1970 do 1975 kierował orkiestrą Casino de Paris , z Zizi Jeanmaire w centrum uwagi, a następnie poświęcił się nauczaniu w CIM i konserwatoriach. Koncertował jako kwintet bebopowy z Dominique Di Piazza (Victoires de la Musique), Lucem Ploutonem , Bobem Revelem , Jeanem Louisem Billoudem, Jamesem Darlays (aranżacje), Andym Baronem, Christianem Lignaisem i innymi jazzmanami przez dziesięć lat w latach 90. , to między Paryżem a południową Francją, gdzie ostatecznie się osiedlił.
W 1988 spotkanie z Henri Chenuetem: nagranie albumu Music, aby zobaczyć kompozycje, którymi podzieliła się dwójka przyjaciół, okrzyknięta przez krytyków najlepszą płytą roku w Telerama. Drugi album z piosenkami Gershwina w 1989 roku. W 1995 Histoires sans mot (klip: Words Covers), aw 2003 Kwartet Squarely : trąbka Rogera Guérina, gitara René Mailhesa, klawisze Patrice Galas, perkusja Henri Chenuet (kompozycje indywidualne i standardy). Reżyseria, produkcja: Oreil Production
Żył jego ostatnie lata w Saintes-Maries-de-la- Mer , gdzie wspaniałe nagrania zostały wykonane, jeszcze niepublikowane w końcu XX th century, falami, zakład z widokiem na morze, z rytmicznym Nowym Jorku. Wraz ze swoimi paryskimi przyjaciółmi wrócił do Big Band of the Olympia w Paryżu w 2006 roku z Jacques Gay, Jeanem Michelem Borisem, Ivanem Jullienem i André Paquinetem, a następnie podąży za jazzmanami z Hérault pod dyrekcją pianisty Charlesa Toisa. On i jego żona Lily są wtedy bardzo przyjaciółmi piosenkarza Benjamina (syna) Legranda.
Roger Guérin daje swój ostatni koncert 20 stycznia 2010aux Voûtes w Junas , dla stowarzyszenia Junasolasido, którego był honorowym prezesem. Utonął kilka dni później, około 4 rano, podczas spaceru po wpadnięciu do małego kanału w pobliżu jego domu w Saintes-Maries-de-la-Mer.