Narodziny |
20 grudnia 1933 Grobbendonk |
---|---|
Narodowość | belgijski |
Specjalność | Klasyka |
Różnica | National Sports Merit Trophy (1961) |
|
Mistrzostwa Świata na drogach 1960 i 1961 Mistrz Belgii na drogach 1958 i 1963 Mistrz Belgii w Ameryce 1968 i 1969 4 dodatkowe klasyfikacje wielkich tras Klasyfikacja punktowa Tour de France 1963 Klasyfikacja górska Tour of Italy 1960 Klasyfikacja punktowa Tour of Spain 1959 i 1965 37 etapów Grand Tours Tour de France (7 etapów) Tour of Italy (12 etapów) Tour of Spain (18 etapów) Classics Mediolan-San Remo 1958 Tour of Flanders 1959 i 1962 Paryż -Roubaix 1961 , 1962 i 1965 Liège-Bastogne-Liège 1961 Tour de Lombardie 1959 Paryż-Bruksela 1956 i 1958 Gand-Wevelgem 1956, 1957 i 1962 Paryż-Tours 1959 i 1967 Flèche wallonne 1968 |
Henri Van Looy , urodzony dnia20 grudnia 1933w Grobbendonk , belgijski kolarz, którego kariera trwała dwie dekady pomiędzy 1950 i 1970 roku .
Wraz ze swoimi rodakami Eddym Merckxem i Rogerem De Vlaeminck jest jednym z nielicznych trzech kolarzy, którzy zdobyli wszystkie pomniki kolarstwa . Jego prędkość w sprintach, jego cechy jako kolarza w tradycji tych zwanych „Flandriens”, jego metoda wyścigowa oparta na silnym zespole, który go wspierał, zapewniły mu władzę nad peletonem kolarskim. jego przezwiska. Następca swojego rodaka Rika Van Steenbergena , „Rika 1”, został koronowany na „Rika 2” przez dziennikarzy i belgijską opinię publiczną, do tego stopnia, że zdrobnienie Rik wymazał swoje prawdziwe imię. W historii kolarstwa drugi przydomek Cesarz Herentals ilustruje miejsce tego kolarza w gronie wielkich mistrzów kolarstwa. Dwukrotny mistrz świata na trasie, zwycięzca trzech wyścigów Paris-Roubaix , brakuje mu jednak zwycięstw w głównych wyścigach etapowych, aby dostać się do wewnętrznego kręgu „mistrzów”.
Sława Van Looy nie ogranicza się do wyścigów szosowych. Wygrał także 13 wyścigów na torze w ciągu sześciu dni.
Henri Van Looy opuścił szkołę Grobbendonk w wieku trzynastu lat. Od tamtej pory rower nabrał dla niego żywotnego znaczenia: rozpoczął swoją karierę zawodową jako nosiciel gazet. Rower jest jego narzędziem pracy i, całkiem naturalnie, wykorzystuje trening, który zapewnia mu wycieczki rowerowe, zbliżając się do zawodów. Inną cechą charakterystyczną jego pracy jako portiera gazet było to, że sam zarządzał klientami. Ta nieformalna wiedza na temat obchodzenia się z pieniędzmi może wyjaśniać, że jego tytuł „cesarza” pod koniec kariery polegał na zarządzaniu dziedzictwem „bogatego właściciela”. W wieku 15 lat jego konkurencyjny debiut miał miejsce, gdy nie był licencjonowany. W 1948 roku odniósł zwycięstwo. W 1949 roku odniósł 17 zwycięstw jako nielicencjonowany lub początkujący. W 1950 roku jako początkujący zdobył 26 bukietów, aw następnym roku 38 zwycięstw jako początkujący i amator.
W 1952 roku nazwisko Van Looy zaczyna nabierać wymiaru wykraczającego poza zwycięstwa targowe: jest mistrzem Belgii w swojej kategorii amatorskiej. Zostaje wybrany do udziału w Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach . Henri Van Looy wycofuje się z indywidualnego wyścigu szosowego. Jacques Anquetil , kolejny przyszły mistrz kolarstwa, zajmuje dwunaste miejsce i zdobywa brązowy medal w klasyfikacji drużynowej. Pod koniec tego roku olimpijskiego do jego rekordu dodano 29 zwycięstw. W 1953 roku odnowił dzierżawę z koszulką belgijskiego mistrza amatora, po czym wspiął się na trzeci stopień podium amatorskich mistrzostw świata . Pod koniec roku przechodzi na zawodowstwo. Bierze udział w klasycznych Paris-Tours w koszulce francuskiej drużyny Gitane. Ukończył na siódmym miejscu ten pierwszy udział.
W sumie odniósł 482 zwycięstwa: 371 zwycięstw zawodowych (w tym 100 w wyścigach etapowych), 68 zwycięstw jako amator i 43 zwycięstwa jako debiutant. Rik został otoczony przez swój słynny „Garde Rouge”, aby wygrać wszystkie klasyki jednego dnia w kalendarzu (z wyjątkiem Bordeaux-Paris, ona indywidualna). W 1962 roku dokonał wyczynu, wygrywając trzy klasyki z Flandrii w dwa tygodnie. Następnie był właścicielem areny jeździeckiej i prezesem klubu piłkarskiego Hérentals.
|
|
7 uczestników
7 uczestników
4 uczestnictwo
W 2002 roku Rik Van Looy był jednym z 44 kolarzy wybranych do „ Hall of Fame ” Międzynarodowej Unii Kolarskiej .