| Nic większego | |
| Autor | Malin Persson Giolito |
|---|---|
| Kraj | Szwecja |
| Uprzejmy | Roman , kryminał |
| Orginalna wersja | |
| Język | szwedzki |
| Tytuł | Störst av allt |
| Redaktor | Wahlström & Widstrand |
| Miejsce publikacji | Sztokholm |
| Data wydania | 2016 |
| ISBN | 978-9-1462-3241-4 |
| wersja francuska | |
| Tłumacz | Laurence Mennerich |
| Redaktor | Presses de la Cité |
| Miejsce publikacji | Paryż |
| Data wydania | 2018 |
| Numer stron | 492 |
| ISBN | 978-2-2581-4348-7 |
Wydana w 2016 roku Nothing Greater ( Störst av allt ) to powieść szwedzkiego pisarza Malina Perssona Giolito , który otrzymał różne nagrody za powieści kryminalne.
Akcja toczy się głównie w Sztokholmie, na zamożnych przedmieściach ( Djursholm ), w latach 2010 (Google, Twitter, chat, FB, Snapchat, Spotify, telefony z aparatem).
Po letnim stażu w recepcji dobrego hotelu Maria wchodzi do ostatniej klasy liceum ogólnokształcącego z bliskimi, Amandą, Samirem i innymi, a zwłaszcza z nowym , powtarzającym się Sebastianem: każdy ma prawo do druga szansa ( str. 206 ). Sebastian „odnalazł” Marię (znaną w wieku pięciu lat) i zapewnił jej senny koniec lata, dwa do trzech tygodni na jachcie swojego ojca na Morzu Śródziemnym.
Wśród najważniejszych wydarzeń roku: impreza we wrześniu w domu Fagermana w piątek wieczorem we wrześniu, pełen napięcia weekend w wiejskim domu rodziców Labbe, polowanie na jelenie zorganizowane przez „papi” ( s. 131 ), wieczór o godz. klub nocny Montage konferencja amerykańskiego ekonomisty w liceum Saint Lucia (13 grudnia), różne inne imprezy, w tym ostatnią (tuż przed zabójstwem) przerwaną przez Claesa Fagermana (z jego ochroniarzami, którzy do tej pory pozostawali poza domem), ścigając wszystkich biesiadników.
Tekst opowiada o zbrodni zbiorowej, prawie bez interwencji policji: nie jest to powieść detektywistyczna, ale raczej powieść psychologiczna i powieść procesowa. Historia opowiadana jest głównie z punktu widzenia Marii: tego, co słyszy, rozumie, pamięta ze śledztwa, procesu, modlitw, zeznań, wspomnień z tych kilku miesięcy z Sebastianem, Amandą, Samirem i innymi.
Po krótkim pobycie w szpitalu, skąd myślała, że może wrócić do domu po kilku godzinach , Maria została umieszczona w izolatce w areszcie dla nieletnich na siedem miesięcy, a następnie dwa miesiące w areszcie dla kobiet. Izolacji towarzyszą ograniczenia i na początku wzmocnionej inwigilacji przed samobójstwem: uciekam z naszej gównianej chaty , rodziców, wyborów (ubrań, zajęć), internetu ... Z tego okresu pozostaje utrata doczesnych punktów orientacyjnych, przesłuchań, łzy, twarz Doris, stara, gruba, jedyna upoważniona do towarzyszenia Marii w marszu: idealny kontakt społeczny, moje alibi wobec Amnesty ( s. 272 ).
Na rozprawie jest to obrońca prokuratora: Według prokuratora Maja Norberg była winna zabójstw, współudziału w zabójstwie i usiłowania zabójstwa. […] Maja Norberg zaprzecza jakiejkolwiek odpowiedzialności ( s. 289 ). Zarzuty są ciężkie, ale czy ona jest odpowiedzialna za działania Sebastiana? Czy jest niewinna czy winna? Decyzja należy do jurorów.
Dla prawnika Marii nie pasuje to do obrazu [...] dwóch potworów z nieograniczonymi zasobami ( s. 105 ). Jej bujna wyobraźnia z dzieciństwa stała się nawet dla jej ojca szalonymi pomysłami nastolatki. Jego lektury to Biblia, Dickens, Narnia , Harry Potter . Maria postrzega siebie jako względnie banalną: zawsze grałam tę samą postać: pracowitą studentkę, nie najpopularniejszą, ale nie daleko, nie nękaną, nie nękającą, w grupie fajnych, ale nie w parze z najfajniejszą ( s. . 203 ). Z Sebastianem miłość jest zespolona przez kilka tygodni: zwariowałem na punkcie rąk Sebastiana ( s. 213 ). Bardzo szybko odczuwa proste dodatki , małą rolę bez replik, jak dla każdego w świecie Sebastiana.
Sebastian jest bardzo znudzony, szuka czegoś do roboty , czegoś większego , zażywa dużo narkotyków, myśli, że Maria może go na chwilę „uratować”. Zaraz po ogłoszeniu pierwszej przerwy podejmuje próbę samobójczą, a ona jest jedyną (poza sekretarką ojca (na nartach w Zermatt)), która go odwiedza (w helikopterze zarekwirowanym przez Claesa). Według Samira, twój chłopak to dupek, odurzony lub przytomny ( s. 326 ). Porzucony przez matkę, brata, ojca, Sebastian jest niezwykle kruchy psychicznie i psychicznie .
Czarny Barbie konferencji Saint Lucia zaskoczony licealistów i ich rodziców, aby odpowiedzieć Samir, aby zwrócić uwagę na problemy w Szwecji (jak wszędzie): zalety kapitalizmu, umowy społecznej, ochrony socjalnej, imigracji, międzynarodowych umów podatkowych, niskie podatki w Szwecji: zdecydowanie lepiej jest obarczać migrantów winą za deficyty budżetowe ( s. 263 ).
Strzelanina: to koszmar, ponieważ wszystko się rozpadło i nic nie można zrobić, aby temu zapobiec ( s. 288 ). Czy można sobie wyobrazić, że Maria przez pomyłkę i niezdarność postrzeliła Amandę, a Sebastiana w samoobronie ?
Czytelnicy francuskojęzyczni bardzo lubią ten niesamowity thriller o kochającej trójce młodszych nastolatków : Maja, Sebastian i Samirze.
Nasze społeczeństwa są obecnie naznaczone rosnącymi nierównościami społecznymi. Te nierówności ekonomiczne reprezentują konflikt, a nawet prawdziwy konflikt między dzisiejszymi mężczyznami : uprzywilejowane środowisko, ekskluzywne sąsiedztwo, eleganckie przedmieścia, liceum w centrum i co najmniej dwoje dzieci widocznych imigrantów ...
Pisanie jest wydajne i intensywne, naprzemiennie między próbami i retrospektywami opowiadanymi przez ocalałą Maję po stronie kata.
Książka została przystosowana do radia, a następnie serialu na Netflix: Quicksand .