Renée Falconetti
Renée Falconetti
Widok na grób.
Renée Jeanne Falconetti , znana jako Falconetti , urodzona w Pantin on21 lipca 1892 ri zmarł w Buenos Aires dnia12 grudnia 1946, jest francuską aktorką teatralną i kinową. Jego wnukiem jest aktor Gérard Falconetti .
Biografia
Renée Falconetti jest córką Paula Pierre Falconetti (urodzonego w Sermano na Korsyce ) i Émilie Lucie Rose Antoinette Lacoste (urodzonej w Cahors in the Lot ).
Ukończyła Konserwatorium (klasa Duminy) w 1919 roku wszedł do Odeon w 1919 roku zadebiutowała tam w życiu kobiety przez Saint-Georges de Bouhélier . Zrobiła krótkim pobycie w Comédie-Française (1924-1925), gdzie zagrała Rosine w The Barber of Seville , Bettine de Musset , Lover of Porto-Riche i lewo to bardzo szybko. W trakcie swojej kariery zwłaszcza grał Monique Lerbier w La garçonne ubrana przez walki i Armand , Lorenzo in Lorenzaccio , Nina La Rouillé , Juliette Juliette lub La Clé des dreamses przez Georges Neveux , Fedra de Racine , Marguerite w La Dame aux Camelias .
Ona jest najbardziej znany z odgrywaną Joan of Arc w filmie Męczeństwo Joanny d'Arc przez Carl Theodor Dreyer w 1927 roku.
Wyreżyserowała własny zespół teatralny, zainstalowany w Théâtre de l'Avenue , który kupiła w 1929 roku i który go zrujnuje. W latach 30. przeniosła się do Szwajcarii dzięki fortunie swojego kochanka, miliardera Henri Goldstuck.
Na początku II wojny światowej, wyjechała do Argentyny w 1942 roku w Buenos Aires, wyreżyserowała i wykonywane L'Echange przez Paul Claudel i Les Monstres Sacres przez Jeana Cocteau .
Popełniła samobójstwo w Buenos Aires w 1946 r. Została pochowana na cmentarzu Montmartre w Paryżu (oddział 16).
Kino
Teatr
-
1917 : Afera trucizn przez Victorien Sardou , Théâtre de l'Odéon
-
1919 : W ogrodach Murcji , José Feliú y Codina, Antoine Theatre ; Renée Falconetti przejmuje rolę w 1930 w Théâtre de l'Avenue
-
1920 : Słaba kobieta , Jacques Deval , Théâtre Femina
-
1920 : Le Simoun przez Henri-René Lenormand reżyserii Gaston Baty , Comédie Montaigne
-
1921 : Le feu qui mal Reprise przez Jean-Jacques Bernard reżyserii Alexandre Arquillière , Théâtre Antoine
-
1921 : Komik przez Sacha Guitry , Théâtre Édouard VII
-
1922 : Ludzkie ciało przez Henry Bataille , Teatr du Wodewil
-
1922 : L'Avocat przez Eugène Brieux , kierowane przez Victor Silvestre , Théâtre du Vaudeville
-
1923 : Charly , André Jager-Schmidt i Valentine Thomson-Jager-Schmidt, Théâtre Michel
-
1924 : The Well-Senior przez Jacques'a Deval , teatru renesansowego
- 1924: La Féérie Amoureux de Saint-Georges de Bouhélier , Théâtre du Nouvel-Ambigu (7 kwietnia 1924) czytaj online na Gallica
-
1924 : Cyrulik sewilski przez Beaumarchais , Comédie-Française
-
1926 ,12 lipca : La Garçonne , Victor Margueritte , Theatre de Paris
-
1925 : Bettine d' Alfred de Musset , Comédie-Française
-
1925 : simili przez Claude Roger Marksa , kierowane przez Edmond Roze , Théâtre du Starego-Colombier
-
1927 : Lustro, które sprawia, że się śmiejesz, grane1 st kwiecień 1927w Théâtre des Capucines z Harrym Baurem .
-
1928 : Pantomima Syn marnotrawny Michela Carré filsa , Théâtre Femina
-
1929 ,22 listopada : La Rouille , reż. Vladimir Kirchon i Andreï Uspenski , reżyseria Fernand Nozière i Nicolas Evreïnoff , Théâtre de l'Avenue
-
1930 : Juliette lub klucz do marzeń przez Georges Neveux , Théâtre de l'Avenue
-
1932 : Lorenzaccio , Alfred de Musset (rola Lorenza), Théâtre de L'Odéon
-
1934 : Joanna d'Arc , Saint-Georges de Bouhélier , Théâtre de l'Odéon
-
1935 : La stworzeniem przez Ferdinanda Brucknera w reżyserii Georgesa Pitoëff , Théâtre des Mathurins
-
1935 : Trojan War nie będzie odbywać się przez Jeana Giraudoux w reżyserii Louis Jouvet , Théâtre de l'Athénée
Uwagi i referencje
Uwagi
-
sztuka w 4 aktach i 12 obrazach: wystawiona po raz pierwszy na scenie Théâtre national de l'Odéon, 7 lutego 1919 [ czytaj online ]
-
„Co za smutny dom Théâtre-Français. Byłem też zbyt niezależny, by podporządkować się przestarzałej hierarchii, która tam panuje” czytaj online na Gallica
-
„ M lle Falconetti obecnie staje się wielkim sukcesem w The Hipster , Théâtre de Paris, gdzie nosi ten piękny negliż haftowane, stworzonego dla niej przez walki i Armand ” The Sound of szycia i mody w Paryżu 1926, n ° 61, str. 1 [ czytaj online ]
-
La Rouille , niepublikowana gra przy 11 stołach, autorstwa Vladimira Kirchona i VA Ouspensky'ego, francuska wersja Fernanda Nozière i J.-Wladimira Bienstocka , Paryż, Théâtre de l'Avenue, 22 listopada 1929.
Bibliografia
-
Znana z M lle Falconetti, nazywana jest Maria Falconetti, Maria Falconetti lub Renée Maria Falconetti.
-
Helenę Falconetti 1987 , str. 15.
-
„ Falconetti, Joanna d'Arc Dreyer Historia i legenda ”, Le Monde.fr ,13 stycznia 1988( przeczytaj online , skonsultowano 13 czerwca 2020 r. )
-
corsematin.com
-
Paule Malardot 1930 .
-
Hélène Falconetti 1987 , s. 189.
-
Zbiorowy, uniwersalny słownik twórców kobiet, Éditions des femmes, 2013, sv „Falconetti Renée”
-
Pełny tekst i recenzje w La Petite Illustration - Théâtre , nr 268 z 4 listopada 1930 r.
Źródła
-
Grand Larousse Universel , Larousse, edycje w 14 tomach, 1989.
Bibliografia
- Hélène Falconetti, Falconetti , Éditions du Cerf ,1987
- Yvan Foucart, Słownik zaginionych aktorów francuskich , Mormoiron, Cinema Publishing, 2008, 1185 s. ( ISBN 978-2-9531-1390-7 )
- Jacques Richard, Słownik aktorów kina niemego we Francji , wyd. de Fallois, 2011, 909 s. ( ISBN 978-2-87706-747-8 )
- Paule Malardot , „ Wielki artysta: Falconetti ”, Niedziele kobiety: dodatek do Trybu dnia ,5 stycznia 1930 r, s. 5
Linki zewnętrzne