Renauld I er du Bellay

Renauld I z Bellay Obraz w Infobox. Funkcjonować
Arcybiskup katolicki
Archidiecezja Reims
od 1083
Sylvester II Manassès II z Reims
Biografia
Śmierć 21 stycznia 1096
Czynność katolicki ksiądz
Inne informacje
Religia Kościół katolicki

Renauld Ier de Bellay był od 1083 r. Arcybiskupem Reims do 1096 r .

Pochodzenie rodzinne

Renauld du Bellay był synem Bellay de Montreuil i Grécie de Langeais, czyli Grécia, jego żony. Kiedy Bellay de Montreil zmarł, Grécia ożenił się ponownie z wpływowym hrabią Anjou, Geoffroyem II d'Anjou . Rodzina Langeais była tradycyjnie blisko króla Francji, podczas gdy w Kościele zajmowała wiele godności kościelnych w Touraine i Anjou.

Kontekst

Z powodu burzliwej deportacji swojego poprzednika, siedziba arcybiskupa Reims pozostała pusta.

Wakat wynikał z napięć między królem a Stolicą Apostolską , a także napięć w instytucjach Kościoła w Reims. W czasie wakatu król miał pod swoją opieką hrabstwo Reims, które obejmowało zbieranie dochodów, sprzedaż majątku ruchomego ...

Konieczne było znalezienie postaci wystarczająco silnej i dyplomatycznej, aby przywrócić pokój, zastępując tę ​​diecezję władzą kościelną. Renauld I st był skarbnikiem bazyliki św. Marcina z Tours przed powołaniem. Pochodzący z rodziny dobrze znanej królowi Francji i hierarchii katolickiej, duchowny ten był również oddany ideom reformy gregoriańskiej i był całkowicie obcy wewnętrznym kłótniom diecezji Szampanii, co było atutem.

Ważny pracownik Renauld I najpierw chodził po archidiecezji biznesowej z synodami Soissons w 1084 r., A Compiegne w 1085 r., Zanim wyruszył w podróż do Rzymu, a Urban II nadał mu następnie tytuł Prymasa Belgii. Kierował Radą Soissons ~ 1092, która miała osądzić sprawę heretyka Roscelina. Musiał wypełnić misję dobrych usług dla papieża wraz z królem Filipem, aby spróbować rozwiązać sprawę odrzucenia Berthe de Hollande , misję, która została mu powierzona w miejsce legata papieskiego Hugues de Die , który bez wątpienia był zbyt nieprzejednany. . Brał udział w wznowieniu oblężenia Arras w 1094 r. Podczas soboru w Clermont (1095) został mianowany osobistym przedstawicielem króla. Spoczywa pod chórem katedry.

Bibliografia

  1. Demouy 2005 , s.  614.
  2. (w) Saint Bruno i Denis le Chartreux, Komentarz do Psalmów wspinaczek: drabina życia wewnętrznego , Editions Beauchesne,2006, 16  s. ( ISBN  978-2-7010-1497-5 , czytaj online )
  3. 25 grudnia 1089, w Gallia Christina , X, kolumna 29-30.
  4. Demouy 2005 , s.  615-616.

Źródła