Narodziny |
18 lipca 1911 Messincourt ( Ardeny ) |
---|---|
Śmierć |
28 marca 2000 Nancy |
Narodowość | Francuski |
Trening | Sorbona |
---|---|
Papiery wartościowe | Profesor zwyczajny na Wydziale Literatury w Nancy |
Zawód | Historyk |
Pracuje |
|
Nagrody | Oficer Legii Honorowej, Oficer Orderu Zasługi, Komendant Palm Akademickich |
René Taveneaux jest historykiem i akademickim Francuzem , urodzonym w Messincourt ( Ardeny )18 lipca 1911i zmarł w Nancy dnia28 marca 2000, Specjalista w historii religijnej w XVII th i XVIII -go stulecia, zwłaszcza jansenizmem i historii Lotaryngii . Wykładał na Uniwersytecie Nancy w latach 1952-1980.
René Taveneaux, syn Théodore Taveneaux i Pauline Aymond, urodził się w 1911 roku w Messincourt z linii rolników i wiejskich rzemieślników tekstylnych. Dzieciństwo spędził w Remilly-Aillicourt , wiosce osiem kilometrów od Sedanu . Przywoła później w artykule postać swojego nauczyciela i proboszcza, którzy przyczynili się do jego intelektualnego przebudzenia i przyszłego powołania historyka. Studia średnie ukończył w kolegium Turenne w Sedanie oraz w liceum Faidherbe w Lille .
Następnie studiował na Sorbonie i przygotował stopień naukowy z historii, mając w szczególności jako profesorów mediewista Charles-Edmond Perrin i współczesny Charles Seignobos , a następnie pod koniec swojej kariery. Z zastrzeżeniem obowiązków wojskowych i że nastąpiły takie szkolenie oficera, opuścił go jako podporucznik w 155 -go Pułku Piechoty w latach 1936-37. Przywołany w 1938 r. i zmobilizowany w 1939 r. brał udział w konflikcie w sektorze Montmédy , zanim dostał się do niewoliczerwiec 1940. Spędził pięć lat w oflagu XVII-A w Austrii, ażczerwiec 1945. Ten czas w niewoli poświęcił na liczne lektury, aby wzbogacić swoją kulturę historyczną, religijną i filozoficzną. W 1946 r., niedługo po powrocie, został przyjęty do agregacji historii .
René Taveneaux najpierw pracował jako nauczyciel w szkole średniej w liceum Chanzy w Charleville-Mézières , w latach 1945-46, a następnie w liceum Henri-Poincaré w Nancy do 1952 roku. Następnie został mianowany wykładowcą na Wydziale Literackim Nancy. W 1960 uzyskał doktorat z historii, po obronie na Sorbonie pracy głównej Le Jansénisme en Lorraine (1640-1789) oraz pracy drugorzędnej Jansenizm i pożyczka na procent , pierwsza opublikowana w 1960, druga w 1977 , zarówno w Librairie philosophique Vrin , Paryż.
W 1960 został mianowany profesorem zwyczajnym na Wydziale Literatury w Nancy, który po 1968 zostanie włączony do Uniwersytetu Nancy-II . Jest kierownikiem katedry historii wschodniej Francji i odpowiedzialnym za Instytut Studiów Lotaryngii. Po przejściu na emeryturę w 1980 roku uzyskał emeryturę.
W ramach swoich funkcji uniwersyteckich René Taveneaux organizuje kilka wydarzeń i spotkań naukowych. Z24 w 27 października 1966, w roku dwusetnej rocznicy zjednoczenia Lotaryngii z Francją, jest kierownikiem projektu konferencji poświęconej Lotaryngii w Europie Oświecenia . Z22 w 24 maja 1987 r., jest jednym z trzech organizatorów międzynarodowego kolokwium na temat Habsburgów i Lotaryngii , któremu patronuje cesarzowa Zita , wdowa po ostatnim cesarzu Austrii i królu Węgier. Jego syn, arcyksiążę Otto Habsburg , zaszczycił swoją obecnością sesję zamykającą. Materiały z tych konferencji zostały opublikowane przez Annales de l'Est , której przegląd René Taveneaux wyznaczał kierunek przez wiele lat.
W 1958 René Taveneaux został pełnoprawnym członkiem Académie de Stanislas de Nancy . W 1961 r. wygłosił przemówienie powitalne poświęcone Stanisławowi, filozofowi chrześcijańskiemu . WPaździernik 1988otrzymuje tytuł doktora honoris causa arcyksięcia Ottona Habsburga na Uniwersytecie w Nancy. 1 st kwiecień 1989wchodzi w skład delegacji reprezentującej miasto Nancy na pogrzebie cesarzowej Zity w Wiedniu. René Taveneaux posiada Croix de Guerre 1939-1945 . Jest oficerem Legii Honorowej , oficerem Narodowego Orderu Zasługi i komendantem Palm Akademickich .
Owocem badań prowadzonych nie tylko z archiwów Lorraine ale także od tych, przechowywane w Starokatolicyzm w Unii Utrechtu i na Watykanie, jego teza Le Jansenizm en Lorraine jest uważana za pracę pionierską. Na kilka sposobów. Ustanawia historię religii jako samodzielną dyscyplinę akademicką, co nie było widoczne w latach pięćdziesiątych . Współczesnymi badaniami Jeana Orcibala przyczynia się do ponownego odkrycia ruchu jansenistów, nie tylko na poziomie teologicznym i filozoficznym, ale także w zakresie wpływów społeczno-ekonomicznych i kulturowych, autorka integrująca wpływy Maxa Webera i Gabriela The Arm . Jansenizm w Lotaryngii jest liczbą mnogą i pasuje do tej „granicy katolickości”, na skrzyżowaniu świata francuskiego i germańskiego, by użyć wyrażenia Pierre'a Chaunu . René Taveneaux wynalazł pojęcie „katolickim” wyznaczającej grzbietowej ten obszar odpowiadający w przybliżeniu do starego Lorraine w religijnej Europy XVII th wieku. Omawiając w swoim studium półtora wieku poprzedzającego rewolucję francuską , uważa księdza Grégoire'a za późnego awatara lotaryńskiego jansenizmu.
W swojej pracy drugorzędnej Jansenizm i pożyczka na procent autor zwraca uwagę na nowoczesność refleksji ekonomicznej środowisk jansenistycznych. Wydaje się to bliskie własnym teoriom Calvina, które w swoim czasie zostały podkreślone przez Maxa Webera w Etyce protestanckiej i duchu kapitalizmu . W rzeczywistości większość jansenistów odrzuca dogmatyzm Kościoła Trydenckiego, który bez zastrzeżeń potępia pożyczkę na procent.
Niektóre prace przeznaczone dla szerszej publiczności pozwalają René Taveneaux przedstawić w sposób bardziej globalny jego wizję jansenizmu i katolicyzmu potrydenckiego. Jansenism and Politics , wydany przez Armanda Colina w 1965 roku, zawiera zbiór tekstów ukazujących relacje między uczniami Janseniusa i refleksję polityczną w ostatnich 150 latach monarchii absolutnej. W tytułowej kolekcji Hachette, codziennego życia jansenistami XVII th i XVIII th stulecia (1973, repr. 1985) to synteza poświęcona tego ruchu, który jednocześnie dotyka religijny i polityczny. Katolicyzm w klasycznej Francji (1610-1715) , podwójny tom pierwotnie przeznaczony dla studentów (SEDES 1980), uzupełnia ten korpus, jak również wkłady do Encyclopedia Universalis i L'Histoire des Religions , tom 2, opublikowany w zbiorze Pléiade ( wznowienie w Folio, 1999).
Zainteresowanie Rene Taveneaux w historii Nancy Lorraine i jest wyrażone w publikacji licznych artykułów i udział w kilku zbiorowych dzieł, w którym obejmuje wszystko związane z życiem intelektualnym i religijnym w XVII th i XVIII -tego wieku. Zatem opublikowana pod jego kierunkiem, w Histoire de Nancy chez Privat w 1978 roku ( Thiers nagród z Akademii Francuskiej ) oraz w kilku tomach An Illustrated Encyclopedia of Lorraine , przez Prasy Universitaires de Nancy w 1990 roku.
Wśród tematów preferowanych przez autora i poruszanych w kilku artykułach i na różnych konferencjach, ważne jest, aby pamiętać wszystko, co dotyczyło charakteru Stanisława Leczińskiego , byłego króla Polski, który został dożywotnio księciem Lotaryngii, aż do jego śmierci w 1766 roku. Taveneaux szczególnie interesował się filozoficznym i religijnym wymiarem tego współczesnego księcia Oświecenia.
W zupełnie innej dziedzinie starał się podkreślić związki Maurice'a Barrèsa z Lorraine podczas konferencji zorganizowanej w Nancy w 1962 roku, w stulecie urodzin Maurice'a Barrèsa .