Red Rodney
Red Rodney.jpg)
Red Rodney około 1946 roku
| Imię urodzenia | Robert Roland Chudnick |
|---|---|
| Narodziny |
27 września 1927 Filadelfia |
| Śmierć |
27 maja 1994 Boynton Beach ( Floryda ) |
| Gatunek muzyczny | jazz , bebop , post-bop |
| Instrumenty | trąbka , trąbka |
| aktywne lata | od 1946 do 1994 |
| Wpływy | Dizzy Gillespie , Charlie Parker |
Robert Roland Chudnick (27 września 1927-27 maja 1994) Znany jako Red Rodney jest trębaczem w amerykańskim jazzie .
Biografia
Urodzony w Filadelfii , został zawodowym muzykiem w wieku 15 lat pracując w połowie lat czterdziestych dla Jerry'ego Walda , Jimmy'ego Dorseya , Georgiego Aulda , Elliotta Lawrence'a , Benny'ego Goodmana i Lesa Browna (w) . To właśnie słuchając Dizzy'ego Gillespiego i Charliego Parkera przyjął styl bebop .
Następnie grał w orkiestrach Claude'a Thornhilla (1946-1947), Gene'a Krupy i Woody'ego Hermana (1948).
W 1949 roku przyjął propozycję Charliego Parkera, aby dołączyć do jego kwintetu. Jedyny biały członek zespołu, nazywany „Albino Red”, występował w południowych stanach Stanów Zjednoczonych . W 1950 roku dołączył do orkiestry Charlie Ventura . Nagrywa wtedy bardzo często.
W 1958 r. Został zmuszony do rezygnacji z jazzu: możliwości było niewiele, biali trębacze byli gorzej akceptowani, a przede wszystkim napotkał problemy z policją z powodu uzależnienia od narkotyków. Nadal pracuje w innych dziedzinach muzycznych. Jego uzależnienie zmusza go do kradzieży i oszustwa; spędził 27 miesięcy w więzieniu.
We wczesnych latach siedemdziesiątych został zrujnowany kosztami leczenia po udarze i wrócił do jazzu. Następnie udało mu się odtruć i od 1980 do 1982 roku wyprodukował pięć niezwykłych albumów z Irą Sullivanem (in) , na których grał post-bop jazz .
W 1988 roku, w filmie Ptak przez Clinta Eastwooda , jego rola była grana przez aktora Michael Zelniker . Z drugiej strony to sam Rodney gra na trąbce.
Nadal pracował i nagrywał w latach 90. Grał zwłaszcza z Charliem Wattsem , perkusistą zespołu Rolling Stones , który wyprodukował hołd dla Charliego Parkera. Wspierał młodego saksofonistę Chrisa Pottera we wczesnych latach, z którym grał w nowojorskich klubach, a następnie nagrał z nim Red Alerts w 1990 roku.
Jego syn Mark Rodney jest gitarzystą duetu Batdorf and Rodney z Johnem Batdorfem. Jej najmłodszy syn Jeff Rodney to disc jockey znany pod pseudonimem Jammin Jeff .
Dyskografia
Jako lider
- 1951: Pierwsze sesje - tom 3 ( Savoy Records )
- 1952: Red Rodney Quintets ( Fantasy Records )
- 1957: Red Rodney 1957 (Signal) z Irą Sullivanem , Tommy Flanagan , Oscar Pettiford , Philly Joe Jones .
- 1959: Fiery (Savoy) reedycja Red Rodney 1957 (Signal)
- 1959: Red Rodney Returns (Argo)
- 1973: Bird Lives! (Muza)
- 1973/1981: Bluebird (Muse / Camden)
- 1974: Red Rodney gra Superbop (Muse) z Samem Noto , Dolo Coker , Rayem Brownem , Shelly Manne .
- 1976: Yard's Pad (Sonet) z Arne Domnérusem , Redem Mitchellem , Edem Thigpenem , Bengtem Hallbergiem .
- 1981: Noc i dzień z Irą Sullivanem (Muse)
- 1982: Spirit Within (Electra) z Ira Sullivan
- 1986: No Turn On Red (Denon)
- 1988: Red Giant ( SteepleChase )
- 1988: One For Bird (SteepleChase)
- 1988: lucjan czerwony (SteepleChase)
- 1992: Wtedy i teraz (Chesky)
- 1993: Sesja Tivoli (SteepleChase)
Jako sideman
- 1945: Charlie Ventura : 1945–1946 (klasyka)
- 1946: Buddy Rich : 1946–1948 (Classics)
- 1948: Woody Herman : Keeper of the Flame (Kapitol)
- 1949: Charlie Parker : The Complete Charlie Parker On Verve
- 1949: Charlie Parker: szwedzki Schnapps (Verve)
- 1950: Charlie Parker: Bird At St. Nick´s (OJC)
- Diz with Love (Telarc, 1992)
Z kolektywem Boba Thiele
- Louis Satchmo (1991)
Bibliografia
- (w) John Pareles, „ Pop in Review: Charlie Watts Quintet Blue Note ” w The New York Times , nytimes.com,6 czerwca 1991(dostęp 26 października 2012 )