| Stylistyczne początki |
Jazz Bebop Hard bop Jazz modalny Awangardowy jazz Free jazz Muzyka impresjonistyczna |
|---|---|
| Pochodzenie kulturowe | Wczesne lata sześćdziesiąte w Nowym Jorku |
| Typowe instrumenty | Perkusja - saksofon - - trąbka - puzon - klarnet - fortepian - kontrabas |
| Popularność | Średni |
Post-bop to termin określający formę jazzu uprawianą przez małe grupy i która rozwinęła się w pierwszej połowie lat 60. Początki tego ruchu można doszukiwać się w fundamentalnej pracy wykonywanej przez muzyków takich jak John Coltrane , Miles Davis , Bill Evans , Charles Mingus i Herbie Hancock . Mówiąc najogólniej, termin post-bop odnosi się do jazzu z połowy lat 60. wykazującego wpływy hard bopu , modalnego jazzu , awangardy jazzu i free jazzu , niekoniecznie dającego się utożsamić z którymkolwiek z tych nurtów. Termin ten jest używany stosunkowo niedawno i nie był powszechnie używany w okresie jego żywotności.
Znaczna część post-bopu została wydana przez wytwórnię Blue Note Records . Najważniejsze albumy z gatunku należą Speak No Evil przez Wayne Shorter , The Real McCoy przez McCoy Tyner , Maiden Voyage przez Herbiego Hancocka i wyszukać Nowej Ziemi przez Lee Morgan . Większość artystów związanych z post-bopem zajmowała się także innymi dziedzinami jazzu; Post-bop nakłada się szczególnie na późny hard bop.
We wczesnych latach 70. większość głównych artystów post-bopowych zwróciła się ku jednej z wielu odmian jazz fusion . Wynton i Branford Marsalis zapoczątkowali reminiscencję gatunku w latach 80., która trwa do dziś.