RFA Green Ranger (A152)

RFA Green Ranger
Przykładowe zdjęcie artykułu RFA Green Ranger (A152)
RFA Green Ranger podczas II wojny światowej
Rodzaj Statek
Klasa Uporządkowane
Historia
Służył  Royal Navy
Budowniczy Caledon Shipbuilding & Engineering Company
Zamówione 28 sierpnia 1939
Leżał kil 23 września 1940
Uruchomić 21 sierpnia 1941
Komisja 4 grudnia 1941
Status Zatopiony 4 listopada 1962
Załoga
Załoga 40
Charakterystyka techniczna
Długość 108,28 m
Mistrz 14 m
Wersja robocza 6,15 m
Przy pełnym obciążeniu 6808 t
Napęd 1 B&W 6-cylindrowy silnik wysokoprężny
Moc 3500 KM
Prędkość 15 węzłów
Funkcje wojskowe
Zakres działania 6000 mil morskich przy 15 węzłach
Lokalizacja
Informacje kontaktowe 50 ° 58 ′ 19 ″ północ, 4 ° 32 ′ 06 ″ zachód
Geolokalizacja na mapie: Anglia
(Zobacz sytuację na mapie: Anglia) RFA Green Ranger RFA Green Ranger

FRG Zielony Ranger to statek-cysterna z klasy Ranger z Królewskiego Fleet Auxiliary .

Historia

Służył podczas II wojny światowej w Afryce w 1942 r., W Azji w 1943, 1944 i 1945 r. WSierpień 1945, jest przyłączony do Brytyjskiej Floty Pacyfiku . Z25 czerwca 1950 w 27 lipca 1953, służył podczas wojny koreańskiej z 18 innymi okrętami NRF. Następnie wrócił do Europy. Od 1957 do 1958 roku wraz z 16 innymi okrętami NRF wziął udział w operacji Grapple , dziewięciu próbach jądrowych na Wyspie Bożego Narodzenia na Oceanie Spokojnym. Od 1958 do 1962 roku był umieszczony w rezerwie operacyjnej w HMNB Devonport .

Była rozbity w Hartland Point Półwyspie The17 listopada 1962, na dużej skale zwanej Gunpath Rock. Odłączył się od holownika, który ma go zabrać do Cardiff i dryfuje po skałach. Jego siedmioosobowa załoga zostaje uratowana przez firmę ratowniczą Hartland z pławą bryczesową  ( do wewnątrz ) . Jego szczątki są nadal widoczne podczas odpływu.

Uwagi i odniesienia

  1. (i) "  RFA Zielony Ranger  " , z historyczny RFA (dostęp 17 listopada, 2019 ),
  2. (w) Don Kindell, „  Eastern Fleet - January to June 1943  ” na naval-history.net ,2012(dostęp 17 listopada 2019 )
  3. (w) „  FRG Green Ranger  ” na wrecksite.eu ,2019(dostęp 17 listopada 2019 )