| Pożyczający | |
|---|---|
| Senator rzymski | |
| Konsul | |
| 239 pne J.-C. |
| Narodziny | Rzym |
|---|---|
| Śmierć | Nieznana lokalizacja |
| Czas | Republika Środkoworzymska ( d ) |
| Zajęcia | Polityk starożytnego Rzymu , wojskowy |
| Tata | Nieznany |
| Matka | Nieznany |
| Ludzie | Valerii |
| Status | Patrycjusz |
Quintus Valerius Falto jest politykiem i generałem Republiki Rzymskiej podczas i po pierwszej wojnie punickiej . Jest bratem Publiusa Valeriusa Falto ( konsula w 238 rpne ).
W 242 pne. AD , jest pretorem , podczas gdy konsul Aulus Postumius Albinus, który jest flaminem Marsa, ma zakaz opuszczania miasta Rzymu przez pontifex maximus z powodu jego obowiązków religijnych. Valerius Falto, który również posiada imperium, ma prawo dowodzenia wojskowego, zastępuje tego konsula i towarzyszy innemu konsulowi Caiusowi Lutatiusowi Katulusowi w toczeniu wojny na Sycylii . Dzięki nowo zbudowanej flocie inwestują drogą morską i lądową w Drépane , jedną z ostatnich twierdz Kartaginy, która stawia opór od prawie dziesięciu lat. Lutatius został poważnie ranny podczas oblężenia, Valerius Falto objął dowództwo nad armią.
W marcu 241 pne. AD , pokonał flotę zaopatrzeniową i zbrojną Kartagińczyków na wyspach Egatów , co zakończyło pierwszą wojnę punicką.
W październiku 241 pne. AD w Rzymie, Valérius kwestionuje prawo Lutacego Catulusa do otrzymania zaszczytów triumfu . Valerius twierdzi, że triumf, który osobiście poprowadził bitwę, podczas gdy Katulus, ranny, leżał przykuty do łóżka. Wybrany na arbitra były konsul Aulus Atilius Calatinus przyznaje triumf Lutatiusowi, o ile konsul ma wyższą odpowiedzialność za dowództwo i wróżby nad pretorem.
Niemniej jednak lud Valérius przyznaje triumf 6 października 241 rpne. AD, dwa dni po Lutatius.
W 239 pne. AD , jest konsulem .