Prezes Ulysses S. Grant

Prezes Ulysses S. Grant

18 th prezydent z USA

Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Oficjalny portret Ulyssesa S. Granta autorstwa Henry'ego Ulke, 1875, Biały Dom . Rodzaj
Rodzaj Prezydent w Stanach Zjednoczonych
Oficjalna rezydencja Biały Dom w stanie Waszyngton
Wybór
System wyborczy Wielcy wyborcy
Sposób głosowania Pośrednie powszechne prawo wyborcze
Wybór 1868
1872
Początek kadencji 4 marca 1869
Koniec semestru 4 marca 1877
Trwanie 8 lat
Przewodnictwo
Nazwisko Ulysses S. Grant
Data urodzenia 27 kwietnia 1822
Data śmierci 27 lipca 1885
Przynależność polityczna partia Republikańska

Prezydencja Ulyssesa S. Granta rozpoczął4 marca 1869, Data inauguracji Ulysses S. Grant jako 18 -go prezydenta Stanów Zjednoczonych , a skończyło się na4 marca 1877. Członek Partii Republikańskiej Grant objął urząd po pokonaniu kandydata Demokratów Horatio Seymoura w wyborach prezydenckich w 1868 r. I został ponownie wybrany w 1872 r. Przeważającą większością głosów od Horace'a Greeleya , dysydenta republikańskiego, który startował pod sztandarem Partii Liberalno-Republikańskiej . Dojście do władzy Granta nastąpiło kilka lat po zakończeniu wojny domowej i w dużej mierze przewodniczył epoce odbudowy . Po wyborach prezydenckich w 1876 r. W Białym Domu zastąpił go republikanin Rutherford B. Hayes .

Odbudowa była głównym problemem dwóch kadencji Granta na czele kraju. Już w 1870 r. Wszystkie dawne stany konfederackie zostały ponownie przyjęte do Unii i reprezentowane w Kongresie, ale Demokraci, a także byli właściciele niewolników, odmówili uznania wyzwoleńców za pełnoprawnych obywateli pomimo przyznanego temu drugiemu prawa do głosowania. przez piętnastą poprawkę do Konstytucji . Ponadto Ku Klux Klan prowadził politykę terroru na południu wobec Afroamerykanów. W 1871 r., Kiedy działalność Klanu wymknęła się spod kontroli, Grant, przy wsparciu Kongresu, utworzył Departament Sprawiedliwości i uchwalił akty wykonawcze w celu ochrony praw Afroamerykanów. Prezydent i jego minister sprawiedliwości Amos T. Akerman również prowadzili zaciekłą rozprawę z Klanem, szczególnie w Południowej Karolinie, co doprowadziło do licznych wyroków skazujących i likwidacji Klanu. Zamiast otaczać się zespołem kompetentnych i godnych zaufania doradców, Grant polegał na własnym osądzie podczas nominacji w gabinecie i często wzywał byłych towarzyszy wojskowych, którzy mieli jedynie ograniczone rozumienie spraw publicznych i słabe poczucie etyki. W 1872 r. Na mocy ustawy uchwalonej przez prezydenta Granta utworzono Park Narodowy Yellowstone , pierwszy tego rodzaju w Stanach Zjednoczonych.

Na początku jego drugiej kadencji naród przeżywał okres prosperity: dług publiczny, wydatki rządowe, cła i liczba urzędników federalnych spadły, podczas gdy dochody z podatków wzrosły. Kongres wprowadził również standard złota, który zmniejszył ilość pieniądza papierowego w obiegu. Jednak wybuch paniki w 1873 r. Zadał druzgocący cios gospodarce narodowej. Nastąpił poważny kryzys gospodarczy i opinia publiczna zwróciła się przeciwko Grantowi. W wyborach śródokresowych w 1874 r. Demokraci odzyskali kontrolę nad Izbą Reprezentantów. Sytuację pogorszyły rosnące oskarżenia o korupcję w rządzie, chociaż Grant podjął działania, mianując reformatorów, którzy mieli powstrzymać plagę. Jeden z najpoważniejszych skandali dotyczył Whisky Ring, w który zaangażowany był osobisty sekretarz prezydenta, Orville E. Babcock , aw 1876 r. Sekretarz wojny William W. Belknap musiał zrezygnować, gdy był celem Kongresu. sprawa łapówki. Jednocześnie Grant nadal wspierał proces odbudowy i podpisał ustawę o prawach obywatelskich z 1875 r., Która zakazała dyskryminacji rasowej w mieszkaniach komunalnych. Nie mógł jednak powstrzymać demokratów przed odzyskaniem kontroli nad parlamentami południa.

Stany Zjednoczone utrzymywały pokój z resztą świata podczas ośmioletniej prezydentury Granta, ale ich wyniki w polityce zagranicznej pozostają zróżnicowane. Pod jego rządami napięcia z plemionami rdzennych Amerykanów na Zachodzie pozostawały silne. Pod przewodnictwem Sekretarza Stanu Hamilton Fish , relacje z Wielkiej Brytanii zostały uspokoił przez Traktatu Waszyngtońskiego , co pozwoliło szereg sporów sięga wojny domowej do rozliczenia, a spokojny wynik został znaleziony w Virginius afery , które prawie spowodował zerwanie z Hiszpanią. Grant chciał również zaanektować wyspę Santo Domingo na Karaibach, ale Senat uniemożliwił mu to.

Wraz z ukończeniem transkontynentalnej kolei w 1869 roku, Zachód został otwarty dla osadnictwa, pomimo czasami zaciekłego oporu rdzennych Amerykanów. Grant starał się pokojowo poradzić sobie z plemionami, ale napływ osadników utrudniał uniknięcie konfliktu i to pod jego rządami miała miejsce wojna o Black Hills . Prezydentura Granta jest ogólnie postrzegana przez historyków bardzo nieprzychylnie z powodu korupcji jego administracji, ale w ostatnich dziesięcioleciach jego reputacja została poddana ponownej ocenie w związku z reformą indyjskiej polityki, jego przywiązaniem do praw Afro. Amerykanie, jej osiągnięcia w służbie publicznej, oraz zwiększona ochrona przyznana kobietom na szczeblu federalnym.

Wybory prezydenckie w 1868 roku

Pierwsza kadencja (1869-1873)

Polityka wewnętrzna

Polityka zagraniczna

Wybory prezydenckie w 1872 roku

Druga kadencja (1873-1877)

Polityka wewnętrzna

Polityka zagraniczna

Wybory prezydenckie w 1876 roku

Dziedzictwo

Uwagi i odniesienia

Bibliografia