Kosza jest pojemnik przeznaczony do odbioru odpadów .
Kosza zawdzięcza swoją nazwę do prefekta z Sekwany , Eugène poubelle, którzy nałożonej korzystania z tego budynku śmieci naczynia, w 1884 r.
24 listopada 1883 r.W ramach III e Republic The prefekt Seine , Eugene Poubelle , podpisuje prefektury Zamówienie dotyczące usuwania śmieci , aby walczyć przeciwko stos śmieci na ulicach Paryża . Dekret ten nakłada paryskie właścicieli , aby zapewnić każdej ze swoich lokatorów z pomocą gniazda dla ich odpadów z gospodarstw domowych , a także zapewnia, że: „. Od teraz, odpady z gospodarstw domowych będą gromadzone za pomocą drewnianego naczynia wyłożonego wewnątrz z żeliwa białego, tak że nic nie może ucieczka. Te pojemniki mogą również zawierać gorący popiół bez ryzyka pożaru ”.
Rozporządzenie określa wielkość pojemników (od 80 do 120 litrów, mniej niż 10 kg puste), obecność pokrywy , uchwytu itp. Po trzech miesiącach narad, praca w komisjach i pomimo sprzeciwu szmaciarzy i higienistek oraz po głosowaniu paryskiej rady miejskiej w sprawie22 lutego 1884 r, oficjalny biuletyn miejski miasta Paryża z dn.7 marca 1884 rpublikuje nowy dekret zatytułowany „Wywóz odpadów z gospodarstw domowych, Regulamin”, również podpisany przez Eugène'a Poubelle'a, który eliminuje minimalną wielkość pojemników i określa warunki ich użytkowania. Reszta departamentu Sekwany stopniowo podąża za nim.
Od momentu powstania sortowanie odpadów (potocznie nazywane pleonazmem „sortowania selektywnego”) przewidziane jest w trzech konkretnych „pojemnikach”:
Ponieważ 16 stycznia 1884 r, Le Figaro krytykuje „pudełko Poubelle” (z dużej litery). Bardzo szybko pojemniki te nazywane są „puszkami na śmieci”. Słowo w 1890 roku w suplemencie do Wielkiej Uniwersalnego Słownika XIX -tego wieku .
Od Eugène poubelle , śmieciarze są odpowiedzialne za regularne usuwanie pojemników na śmieci pozostawione na chodnikach lub na podwórkach. Wykorzystują do tego specjalistyczny pojazd ( śmieciarka ), którego zawartość wysyłana jest na wysypiska śmieci .
Wkrótce we Francji we Francji w każdej gminie i w każdym gospodarstwie domowym będzie obowiązywać używanie śmietników , a potem we wszystkich krajach uprzemysłowionych, które przyjmą zasadę wywożenia śmieci za pomocą śmietnika.
W XXI XX wieku śmieci jest pojemnik dla różnych kształtach i barwach, z pokrywą wykonanych z różnych materiałów, o różnych wielkościach. Niektóre automatyczne pojemniki mają tryb mechanicznego otwierania zaworu, który można obsługiwać stopą. niektóre posiadają czujnik obecności umożliwiający automatyczne otwarcie zaworu, gdy w pobliżu jest obecność.
Kosze na śmieci są zwykle wykonane z polietylenu o wysokiej gęstości (HDPE) lub polipropylenu (PP) i kształtowane metodą wtrysku .
Ocynkowane metalowe wiadro na śmieci, z pokrywą zamontowaną na zawiasie bocznym; w powszechnym użyciu (Belgia, Holandia) w latach 60-tych.
Kosz na śmieci wewnętrzny z pokrywą sterowaną pedałem.
Kosz na śmieci zainstalowany na drodze publicznej na drobne odpady przechodniów (model brytyjski).
Kosz kuchenny można zintegrować z meblami za pomocą wysuwanego wspornika.
Kosz na śmieci z tworzywa sztucznego na kółkach do użytku zbiorowego.
Kosz na śmieci z żółtą pokrywą na odpady nadające się do recyklingu.
Kosz na śmieci do użytku zewnętrznego, metalowy, ocynkowany, z dwuskrzydłową pokrywą.
Dwa modele duńskich koszy Vipp .
Kosz może być zainstalowany w naturalnym parku i zaprojektowany tak, aby oprzeć się ciekawości niedźwiedzi.
Kosz na śmieci na drodze publicznej składający się z ramy cylindrycznej i pokrywy na jednorazowy worek PVC .
Wiadro na śmieci metalowe ocynkowane z pokrywą na zawiasach i wzmocnieniami podłużnymi typu bedoucette .
Śmieciarka w Londynie .
Urna w Petersburgu .
Pojemniki na śmieci w pomieszczeniu budowlanym w Courbevoie .
Kosze biznesowe na uczelni wyższej w Châtenay-Malabry .
Rozmawiający kosz na śmieci w Parc Asterix .
Philippe Auguste w 1183 r. rozpoczął akcję czystości na ulicach stolicy z powodu złych warunków sanitarnych. Z jednej strony stworzył rynsztoki, az drugiej pośrednio nakłaniał chłopów do zbierania śmieci w workach jutowych lub konopnych w celu nawożenia swoich pól.
Worek na śmieci jest wodoodporny worek przeznaczony do umieszczenia wewnątrz kosza. Istnieje kilka rodzajów. To właśnie w latach pięćdziesiątych trzech Kanadyjczyków, Larry Hansen , Harry Wasylyk i Frank Plomp wymyślili worek na śmieci.
„Kosz” oznacza miejsce lub przedmiot w bardzo złym stanie: