| Pluton | |
|
Przybliżone linie Plutona | |
| Rodzaj | Stawiacz min |
|---|---|
| Historia | |
| Serwowane w | Marynarka wojenna |
| Stocznia | Lorient Arsenał |
| Kil ułożony | 16 kwietnia 1928 |
| Uruchomić | 10 kwietnia 1929 |
| Uzbrojony | 25 stycznia 1932 |
| Status | Zatopiony przez przypadkową eksplozję własnych kopalni 13 września 1939 |
| Załoga | |
| oficer dowodzący | Cadart (1934-1935) |
| Załoga | 397 mężczyzn (w tym 18 oficerów ) następnie 424 mężczyzn |
| Charakterystyka techniczna | |
| Długość | 152,5 m² |
| Mistrz | 15,5 m² |
| Wersja robocza | 5,18 m² |
| Przesunięcie | 4850 t |
| Przy pełnym obciążeniu | 6600 t |
| Napęd | 4 kotły olejowe 2 turbiny parowe Bregueta |
| Moc | 57 000 KM |
| Prędkość | 30 węzłów (56 km/h) |
| Cechy wojskowe | |
| Uzbrojenie | 4 pistolety 138 mm 10 pistolety AA od 37 mm, 220 do 270 min |
| Zakres działania | 4510 mil morskich (8400 km) przy 14 węzłach (26 km / h) |
Pluton jest stawiacz min cruiser z francuskiego Narodowego Navy zawieszone w 1928 roku przez arsenale Lorient . Jest również zdolny do przewożenia tysiąca ludzi, pełniąc rolę szybkiego transportu wojsk . Wkrótce po oddaniu do użytku zmienia się na statek szkoleniowy dla artylerii , zastępując starzejącego się Gueydona .
Krótko przed wybuchem II wojny światowej powrócił do swojej pierwotnej roli i większość sprzętu strzeleckiego trafiła na ląd. Na początku wojny został wysłany do Casablanki, aby zakotwiczyć obronne pole minowe przed portem . 13 września 1939, podczas niewłaściwej obsługi mina eksploduje, powodując zapłon innych min na pokładzie, które niszczą budynek, zabijając około 200 marynarzy.
Francuska marynarka wojenna zdecydowała się w 1925 roku zbudować szybki stawiacz min, wzorowany na HMS Adventure , który wszedł do służby na początku lat 20. XX wieku . Jest podobny pod wieloma względami, ale jest mniejszy i szybszy. Może być również używany jako transport wojskowy (do tysiąca ludzi). Boki szop kopalni są zazwyczaj otwarte, ale można je zamknąć specjalnymi panelami.
Pluton ma całkowitą długość 152,5 m . Ma ona promień 15,5 m oraz rufowy projekt 5,2 m . Jego kadłub ma 16 sekcji podzielonych na 15 wodoszczelnych grodzi. Nadbudowy składają się głównie z duraluminium ze względu na swoją lekkość, co spowoduje problemy z trwałością i korozją . Posiada pojedynczy ster, napędzany silnikiem elektrycznym, który później okaże się niewystarczającej mocy. Jego promień skrętu wynosi 875 m , ze sterem ustawionym na 25° i prędkością 27 węzłów, czyli większą niż 7500-tonowego lekkiego krążownika Duguay-Trouin , który jest o 30 m dłuższy . Pluton ma pancerz i wyjątkowy w oparciu o wysokiej prędkości i napięty kompartmentację.
Pluton zasilana jest przez dwie linie wału każdy prowadzi do trzech ostrzach brązu śmigła 4,08 m średnicy, z oczekiwaną prędkością 30 węzłów . Pluton wyniesie 31,4 węzłów podczas swoich prób. Jego dwie turbiny redukcyjne Bregueta zostały pierwotnie zaprojektowane do mocy 57 000 KM , ale podczas testów rozwiną 64 705 KM . Cztery kotły rurowe zasilają turbiny pod ciśnieniem 20 kg/cm 2 . Kocioł pomocniczy przystosowany jest do regulacji temperatury magazynu amunicyjnego oraz do dostarczania świeżej wody. Do paliw zbiorniki mogą zawierać 1150 ton oleju opałowego , który pozwala teoretyczny zakres 7,770 mil morskich przy 14 węzłach. Wreszcie, Pluton będzie miał zasięg tylko 4510 mil morskich, ponieważ zużycie jego maszyn pomocniczych zostało niedoszacowane. Dwa turboalternatory o łącznej mocy 200 kW dostarczają energię elektryczną (235 woltów), a dwa generatory są zamontowane w tylnej komorze silnika, aby dostarczać energię, gdy statek jest zadokowany. Trzecia jest zainstalowana w specjalnym przedziale na pierwszym pokładzie, do wykorzystania w sytuacjach awaryjnych.
Artylerii Pluton początkowo, że składa się z dwóch wieżyczki pojedyncza 203 mm , po jednym z przodu i jeden z tyłu, ze cztery działa AA 75 mm i cztery armaty AA 37 mm . Jednak podczas budowy cztery działa 138,6 mm zastąpiły działka 203 mm , a w miejsce dział 75 mm dodano sześć dział 37 mm , chociaż ich osłony ochronne zostały zachowane do ewentualnego użycia.
Cztery działa kal. 138 mm pochodzą z modelu z 1924 r. pod maską. Dwie znajdują się z przodu na polowaniu , dwie z tyłu, w odwrocie, nałożone na oś centralną. Ich wzrost wynosi od -5 ° do + 28 °, a kąt ostrzału wynosi 300 °. Ich teoretyczna szybkostrzelność wynosi od ośmiu do dziesięciu strzałów na minutę, ale w rzeczywistości okaże się, że jest niższa. Ich maksymalny zakres wynosi około 16,600 m do 40 kg łupin , przy prędkości wylotowej od 700 m / s . Każda broń ma w magazynie 150 pocisków. Każda para armat ma swój własny magazynek, ale każda armata ma swój własny wciągnik.
Pluton ma dziesięć pistolety AA półautomatycznego 37 mm . Dwie zamontowane są na teugue , sześć rozłożonych między kominami, a dwie na podeście z tyłu . Okręt przewozi 10 000 pocisków, z których 144 znajduje się w gotowych do użycia skrzynkach z amunicją w pobliżu każdego działa . Podniesienie tych dział wynosi od -15° do 80°. Wystrzeliwują 725 g pocisków z prędkością początkową 810 m/s . Ich skuteczny zasięg przeciwlotniczy wynosi niespełna 5000 m . Po wejściu Plutona do służby w 1932 roku zachowały się tylko dwa tylne działa .
Sześć podwójnych karabinów maszynowych Hotchkiss M1914 8 mm , już wtedy przestarzałych, zamontowano w następujący sposób: dwa nad mostem, dwa nad komorą chłodzenia silnika i dwa przed masztem głównym. Na statku dostępnych jest 48 000 nabojów. Karabiny te zostaną zdemontowane wkrótce po wejściu do służby Plutona w 1932 roku.
Pluton jest przystosowany 220 Sauter-Harle min 1500 kg , ale będzie przenosić do 250. Są one przechowywane w pierwszym mostku lub mostu kopalni i są przesuwane za pomocą wciągników łańcuchowych, przy użyciu układu czterech szyn wzdłuż burty statku. Każda para szyn zbiega się na obrotnicy z przodu, z zębatką łączącą obie płyty. Ten sprzęt ułatwia ładowanie min z jednej strony statku i pozwala minom przemieszczać się z jednej szyny na drugą. Szyny kończą się w tylnej części budynku czterema rampami opadającymi pod kątem 30 °, aby zminimalizować wstrząs spowodowany uderzeniem, gdy miny są uwalniane przez łańcuchy. Można załadować 270 mniejszych min Breguet .
Pluton wchodzi usługi w rejonie Morza Śródziemnego eskadry25 stycznia 1932. Spotyka wiele problemów Newbuilding , szczególnie w maszynach. Niedługo potem przydzielono mu nową rolę okrętu szkoleniowego artylerii, morskiej szkoły strzeleckiej, po czym wrócił do Tulonu na24 października 1932w celu poddania się niezbędnym modyfikacjom. Do ładowni kopalni dodano zakwaterowanie dla 40 mężczyzn. Większość działek przeciwlotniczych 37 mm i wszystkie karabiny maszynowe 8 mm zastąpiono czterema działami 75 mm , 24 działami przeciwlotniczymi i sześcioma podwójnymi karabinami maszynowymi Hotchkiss kal. 13,2 mm , dwoma zamiast 37 dział i czterema między kominami. 75 dział ma maksymalną depresję 10° i maksymalną elewację 90°. Strzelają pociskami o masie 5,93 kg z prędkością 850 m/s i szybkością od 6 do 18 strzałów na minutę. Ich maksymalny pułap wynosi 8000 m . Karabiny maszynowe Hotchkiss mają cykliczną szybkość 450 strzałów na minutę, ale praktyczna szybkość to 200/250 strzałów na minutę, aby umożliwić przeładowanie ich 30-nabojowych magazynków. Mają teoretyczny pułap 4200 m . Dodano uproszczony system kierowania ogniem dla dział kal. 138 mm i zainstalowano 15 dodatkowych celowników .
Pluton spędził lata 1933 do 1935 roku w budowie. W tym czasie jest czterokrotnie ulepszany, aby dodać więcej artylerii i poprawić niektóre z jej wad. Modyfikacje te obejmują wzmocnienie nadbudówki zniszczonej płomieniem wylotowym dział 138 mm , zastąpienie skorodowanych aluminiowych drabin i wysięgników elementami stalowymi. Do dział 75 mm dodano szerokokątny kierunek ostrzału , dwa z nich zostały przekształcone w działa zdalnie sterowane, a do nich dodano maski, aby chronić działonowych przed wybuchem. Obiekty są również dodawane, aby pomieścić 40 więcej mężczyzn.
W 1936 roku między działami 75 mm na sterburcie dodano eksperymentalne podwójne mocowanie 13,2 mm i dodano inne celowniki, co zwiększyło ich łączną liczbę do 31. Jego maszyny zostały poddane przeglądowi między25 listopada 1936 i 13 marca 1937. Jeszcze w tym samym roku naprawiono jej turbiny, a kierunki ostrzału artylerii 138 mm zastąpiono tymi stosowanymi na lekkich krążownikach 7500 t typu Duguay-Trouin . Karabiny maszynowe kalibru 13,2 mm zostały przeniesione z przedniego pokładu na przód nadbudówki. Jego ostatnia faza naprawy ma miejsce od15 listopada 1938 w 15 lutego 1939, i obejmuje różne prace na maszynach i artylerii.
Pluton zebrał Lorient na10 maja 1939podczas formowania 5 th eskadry francuskiej marynarki wojennej , gdzie oczekuje się, że będzie on zastąpić krążownik Jeanne d'Arc w swojej roli na statku szkoleniowym1 st czerwiec +1.940. Planowana jest zmiana jego nazwy na La Tour d'Auvergne , ponieważ w tym czasie nazwa Pluton była zarezerwowana dla okrętów stawiających miny.
Gdy zbliżała się wojna, postanowiono zmienić konfigurację Le Pluto na stawiacz min, a większość sprzętu do kierowania ogniem została rozładowana. Statek został przeniesiony do Brześcia podczas reorganizacji 5 -go szwadronu.
Pod dowództwem kapitana Dubois,2 września 1939, dzień przed wypowiedzeniem wojny, statek otrzymał rozkaz wypłynięcia do Casablanki ze 125 minami Breguet na pokładzie. Jego misją było ułożenie tam obronnego pola minowego w nocy z 12 na 13 września . To pojawia się w porcie w Casablance na 5 września .
Wieczorem 12-go rozkaz został anulowany przez admiralicję, ale miny zostały już uruchomione i muszą zostać wyładowane w celu zneutralizowania w morskiej składnicy amunicji w Bouskoura . Ta operacja rozpoczyna się 13 rano. Na 10 h 40 pierwszego kopalni znajduje się pomiędzy masztem a tylną pożar wybucha, a drugi kilka sekund później. Te początkowe wybuchy powodują podpalenie innych min, powodując wyrzucanie na nabrzeża elementów znajdujących się na pokładzie statku i jego zniszczenie. Grodzie zostały zniszczone, a pożar rozprzestrzenił się na 700 ton oleju opałowego na pokładzie. Eksplozja dźwiękowy w odległości 100 km , gruz znajduje do 2 km , a kolumna dym wywołany wybuchem wzrasta do wysokości 3000 m .
Statek został zniszczony, zabijając około 200 marynarzy i poważnie raniąc około 100. Wiele szkód wyrządza gruz z eksplozji. W czasie wojny odzyskano działo i część zbroi, ale rozbiórka zaczyna się dopieroPaździernik 1952 zakończyć w lipiec 1953.