Płaskowyż Mussella

Płaskowyż Mussella Obraz w Infobox. kopuła mauzoleum Prezentacja
Rodzaj Miejsce archeologiczne
Lokalizacja
Kraj Afganistan
Gmina Herat
Informacje kontaktowe 34 ° 21 ′ 33 ″ N, 62 ° 11 ′ 10 ″ E
Geolokalizacja na mapie: Afganistan
(Zobacz sytuację na mapie: Afganistan) Map point.svg

Mussella Plateau jest architektoniczny kompleks położony na północ od miasta Herat , Afganistan . Witryna zgromadziła zbiór budynków z okresu Timuridów zbudowanych w czasie, gdy Herat był stolicą tego imperium po przeniesieniu go z Samarkandy w 1405 roku.

Na miejscu znajduje się meczet, zwany Meczetem Goharshada, mauzoleum tej królowej i medresę . Chociaż zniszczone przez historię z poważnymi drapieżnikami i trzęsieniami ziemi , pozostałości pozostają imponujące na początku XXI wieku.

Lokalizacja

Płaskowyż znajduje się na północ od miasta i cytadeli Heratu .

Historia

Teren pokryty jest „prestiżowych zabytków” według woli Timurid suwerenne Goharshad (1378-1457), ulubiony żony Shahrokh , ożenił się dopiero w wieku 15 lat. Medresa został zbudowany od 1410 do 1432 , meczet został zbudowany od 1417 do 1439 roku i nigdy nie została ukończona. Już po 1447 r. I śmierci Szarocha portal medresy zostaje przeniesiony do Samarkandy .

W mauzoleum znajdowały się m.in. pochówki Baysunghura I , Shahrokha, Goharshada. Szczątki Sharokha zostały przetransportowane przez jego syna Ulugh Bega do Samarkandy i ponownie pochowane w Gur Emir niedaleko Tamerlanu . Założyciel imperium Mogołów, Babur, odwiedził je w 1506 roku .

Arthur Conolly odwiedził kompleks w 1830 roku . Jean-Paul Ferrier nadał nazwę płaskowyżu Mussella („miejsce modlitwy”) w 1845 roku. Medresa była już wtedy w złym stanie, w złym stanie, a dziesięć lat później prawie całkowicie zrujnowana.

Podczas natarcia wojsk rosyjskich w Azji Środkowej, w obawie przed przybyciem z północy, afgański emir Abdur Rahman Khan , sprawujący władzę od 1880 do 1901 roku i wspierany przez brytyjskich doradców wojskowych, zniszczył w 1885 r . zło według świadków. Budynki kompleksu Mussella są fotografowane podczas wyprawy Niedermayer-Hentig w latach 1915-1916.

Narożne minarety meczetu przetrwały pomimo zniszczeń, ale dwa zawaliły się w 1928 i 1931 w trzęsieniu ziemi, a drugi zawalił się w 1951 . Minaret został zintegrowany z medresa w 1936 Minaret najbliżej mauzoleum zostało przywrócone przez UNESCO w 1974 roku mauzoleum dla swojej strony został przywrócony w 1950 roku , park z drzew iglastych są sadzone w następnym roku, ale zdziesiątkowane między 1987 i 1990 roku , aby służyć ogrzać populację.

Minaret został poważnie uszkodzony przez walki w czasie okupacji kraju przez wojska radzieckie podczas wojny w Afganistanie (1979-1989) w 1984 roku  : stracił górną część i wiele elementów dekoracyjnych, cały budynek jest osłabiony.

W 1992 roku władze odłożyły na ziemię elementy dekoracji, które spadły na ziemię. Wspierając władze lokalne, duńska organizacja pozarządowa DACCAR skonsolidowała mauzoleum w 1994 roku . Ochronna ściana 1023 m długości został wzniesiony w 2000 roku - 2001 . Rekonstrukcja zalesionego parku.

W 2003 roku mauzoleum wzniesione w połowie XX wieku w pobliżu poety Amira Ali Cher Nawa'i zostało zburzone i zastąpione przez „duże mauzoleum cementowe w stylu radzieckim” . Projekt został ostatecznie zarzucony z powodu interwencji Unesco.

Architektura

W 1845 roku kompleks miał 9 minaretów, w tym 4 dla meczetu, 4 dla medresy i jeden dla medresy Goharshad.

Medresa miała wewnętrzny dziedziniec wyłożony budynkami i gankami po obu stronach. Po zachodniej stronie znajdowały się dwie kopułowe komory. Budynek posiadał dwa minarety usytuowane od wschodu oraz portal na tej samej fasadzie bogato zdobiony ceramiką.

Tak zwane mauzoleum Goharshad jest emblematycznym elementem tego miejsca i pozostaje do dziś. Zachowała się kopułowa komora o wymiarach 16,80 m na 16,10 m na wysokości 25 m. Budynek jest opisany jako „cudowny” mauzoleum przez Bernard Dupaigne , między innymi ze względu na bogactwo ozdób mozaiki, ceramiki i arabeski i obecność czterech kopuł w tym wnętrza bogato zdobione malowidłami. Wymiary wewnętrzne to 9,50 m szerokości i 10,80 m wysokości.

Renowacja przeprowadzona w połowie XX wieku uniemożliwia odczytanie budowli jako jednej ze ścian medresy.

Minaret w pobliżu mauzoleum ma 42,40 m wysokości i 6 m średnicy, zachował 2 z 3 pierwotnie obecnych balkonów.

Uwagi i odniesienia

  1. Bernard Dupaigne, Afganistan. Tysiącletnie pomniki , Actes Sud, Imprimerie nationale éditions, 2007, s. 148
  2. Bernard Dupaigne, Afganistanie. Tysiącletnie pomniki , Actes Sud, Imprimerie nationale éditions, 2007, s. 150
  3. Bernard Dupaigne, Afganistan. Tysiącletnie pomniki , Actes Sud, Imprimerie nationale éditions, 2007, s. 151
  4. Bernard Dupaigne, Afganistan. Tysiącletnie pomniki , Actes Sud, Imprimerie nationale éditions, 2007, s. 149
  5. Bernard Dupaigne, Afganistan. Tysiącletnie pomniki , Actes Sud, Imprimerie nationale éditions, 2007, s. 152
  6. Bernard Dupaigne, Afganistan. Tysiącletnie pomniki , Actes Sud, Imprimerie nationale éditions, 2007, s. 153
  7. Bernard Dupaigne, Afganistan. Tysiącletnie pomniki , Actes Sud, Imprimerie nationale éditions, 2007, s. 150-151

Zobacz też

Linki wewnętrzne


Linki zewnętrzne

Bibliografia