| Narodziny |
1500 Umbria |
|---|---|
| Śmierć | Listopad 1552 |
| Imię urodzenia | Pirro Baglioni |
| Czynność | Condottiere |
| Rodzina | Baglioni |
Pirro Baglioni , znany jako Pirro Colonna (lub też Pirro Farnese de Castel de Piero , Pirro da Castel de Piero , Pirro da Stipicciano , Pirro Spiriti , Pietro Colonna ), hrabia Castro, pan San Michele in Teverina i Attigliano , urodzony w okolicach 1500 , w Umbrii , kolebką rodziny Baglioni zmarł w Lazio w listopadzie 1552 , to Condottiere gibelin XVI th wieku , którzy walczyli za Karola V w wojnach, które w przeciwieństwie do rzymskiego cesarza Francuzów z François I er .
Syn Fierabraccio Baglioniego, przyjął przydomek Colonna na pamiątkę swojego opiekuna, Ascanio Colonny, który go wychował i powitał na swoim dworze. Jest teściem Adriano Baglioniego.
Dziedzic San Michele in Teverina, Sipicciano i Attigliano , ziemie te zostały mu skonfiskowane przez krewnego Gian Paolo Baglioniego .
Jego ojcowie chrzestni Vitello Vitelli i Colonna poddają się. Zostaje zabrany jako więzień do Civita Castellana, a jego żołnierze mogą wyjść na wolność. Terrazzani, w dużej mierze zaangażowani w spisek, będą jak wielu innych wysłanych na galery. Zamek zostaje zrównany z ziemią.
W lipcu 1527 r. W miesiąc po splądrowaniu wkroczył do Rzymu i pomógł złupionym przez lansqueneców mieszczanom ; gromadzi co najmniej 500 mnichów w pałacu i interweniuje u okupantów, aby przestali torturować mieszkańców i negocjowali obniżenie żądanego okupu. Spala winorośl Monte Mario naprzeciw mostu Milvio , który należał do papieża Klemensa VII . Udaje się na poszukiwanie Papieża, który jest okopany w Zamku Świętego Anioła , godzi się z nim i oferuje mu porozumienie z cesarzem. Kardynał Franciotto Orsini jest zakładnikiem. Papież przydziela mu rozkaz 500 piechoty do ataku na Sieneńczyków. Zaskakuje Chiusi i plądruje miasto. Sieneńczycy wysyłają własne wojska. Colonna, który nie miał czasu na zaopatrzenie i naprawę wałów, zawarł porozumienie z kapitanami sieneńskimi, w szczególności Agostino Bardi i zgodził się zwrócić im Chiusi za 2000 dukatów. W ten sposób udaje mu się opuścić terytorium bez walki. Pod koniec roku wraz z Camillo Colonną i Ottaviano Spiritim najechał Viterbo i zmasakrował partyzantów Guelph . Następnie zdobywa zamek Piero (San Michele in Teverina) i wypędza wdowę po Antonio Baglionim .
W kwietniu 1528 r. Wyjechał do Viterbo, a następnie udał się w drogę do Sieny , udając, że szuka kondoty (lub zapłaty) od Republiki. Bliski zwolnienia Acquapendente , zdobywa zamek Trevinano i zmusza lorda Camilla Monaldeschiego do zapłacenia okupu w wysokości 400 dukatów. Następnie udaje się do San Casciano dei Bagni . W maju w służbie uchodźców sieneńskich przedarł się z 800 piechotą i kilkoma rebeliantami w Chiusi i złupił miasto, zabijając wielu mieszkańców: zajął cytadelę, do której dołączyli Fabio Petrucci i Giovanni Martinozzi. Oskarżeni o tę przepadkę, Florentczycy muszą zapłacić 4000 dukatów sieneńskich. W czerwcu państwo papieskie wysłało go do Rimini (Emilia-Romania) z 200 kawalerią i 2000 piechotą (Korsykańska i Perugino), aby zaatakować Malatesta IV Baglioni . Grozi Wenecjanom, którzy okupują Cervię i Rawennę . Zatrzymuje się w Cesenie, a następnie jedzie drogą do Bolonii.
W lutym 1529 stanął po stronie Świętego Cesarstwa przeciwko Francji, brał udział w oblężeniu Amatrice koło Réate . W czerwcu sprzymierzył się z Braccio Baglionim i za tajną zgodą papieża wykupił Perugię ; wraz z Giovambattistą Savellim ruszył w kierunku Palè w okolicach Foligno . Florentczycy zamierzają uratować Malatestę Baglioni . W lipcu był w Terni (Umbria) z zaledwie 50 piechotą i tam przetrzymywał podróżnych, aby wykupić im okup. W sierpniu podjął służbę u księcia Orańskiego przeciwko Florentczykom. Przejmuje Montefalco i dołącza do Spello . W październiku brał udział w oblężeniu Florencji i stacjonował w Barduccio. W listopadzie napada na Giovanniego Covoniego w Barbialla , łapie Francesco della Brocca i przejmuje dwa standardy. Postanowiony przez Amico d'Arsoli , musi wycofać się i stoczyć potyczkę z Taddeo del Monte w Santa Maria, a następnie z Tommaso Corso i Amico w Venafro . W grudniu związał się ze Stefano Colonną w Santa Margherita a Montici , przeniósł się do Peccioli z 1500 ludźmi i zmusił Ercole Rangoniego do wycofania się na Pontedera . Poddaje się kontratakowi Florentczyków: Rangoni pokonuje go w San Romano i Marti , podczas gdy próbuje znieść oblężenie Rangoni i Ceccotto Tosinghi. Po otrzymaniu posiłków kradnie stada, a następnie wraca do Montopoli w Val d'Arno . Ale w międzyczasie zamek został odbity przez wroga: jego ludzie zostali pokonani, a Rangoni nie ma trudności z walką z nim po raz trzeci. 200 jego ludzi zostało zabitych; Między innymi kapitan Francesco Ferrucci odbiera mu 7 standardów. Kilka dni później Colonna atakuje Florentczyków w Forcoli . Zaatakowany z kolei przez Michele da Montopoli, udaje mu się ukryć ze swoimi jeźdźcami w błotnistym rowie, uciekając w ten sposób z masakry. Duża część jego ludzi zostaje zabita przez chłopów. Następnie wraca do obozu, werbuje nowych żołnierzy, odkupuje więźniów iw ten sposób ponownie tworzy własną kompanię.
W styczniu 1530 r. Przedostał się do Rocca de San Miniato . Wiosną obozuje w Peccioli, Montopoli nad Arno i Palaia; zabija w walce Ercole da Brisighella, który przemieszczał się z Volterry do Empoli . W połowie kwietnia jego ludzie zbuntowali się z powodu opóźnień w płacach. W czerwcu towarzyszył Spiriti do Rzymu, gdzie odpowiadał za eskortę mężczyzny oskarżonego o otrzymanie zapłaty od Florentczyków za otrucie papieża. W lipcu skontaktował się z nim Cencio Guercio, wysłannik generała florenckiego kapitana Malatesty Baglioni ; za zgodą księcia pomarańczy potajemnie spotyka się z Baglionim, aby kupić zdradę. W sierpniu wziął udział w bitwie pod Gavinaną . Uczęszcza na kapitulację republiki w Santa Margherita a Montici ; pod koniec miesiąca jego ludzie zabijają hiszpańskich żołnierzy, którzy ukradli łup, po pozbyciu się dwóch włoskich żołnierzy, którzy zostali wrzuceni do studni. Następnego dnia milicje włoskie zaatakowały armię hiszpańską; Ferdynand I er Guastalla przekonuje niemieckiego kapitana Tamisio do obrony Hiszpanów. Nastąpiła masakra, w wyniku której na ziemi zginęło 600 osób, a 300 zostało rannych; Pobici ludzie Colonny muszą poddać się i podzielić łupem. Według niektórych źródeł ten bunt został zainicjowany przez Colonnę za namową Papieża.
We wrześniu 1531 r. Wyjechał do Modeny, a następnie Correggio, aby spotkać się z Sforzą w pojedynku, ale markiz del Vasto Alfonso de Avalos uniemożliwił walkę. W listopadzie, zgodnie z nakazem Austrii, udał się z pomocą katolickim kantonom Szwajcarii zaatakowanym przez kantony protestanckie, ale szybko przywrócono pokój między walczącymi stronami.
W lipcu 1532 r. Cesarz powierzył mu dowództwo nad kolumną liczącą 500 żołnierzy piechoty. Dołączył do 3000 żołnierzy Camillo Colonna, aby walczyć na Węgrzech z Turkami sułtana Solimana . Przechodząc przez Cremonę i Weronę brał udział w obronie Wiednia . W październiku, po dotarciu do Innsbrucka , jego wojska zbuntowały się z powodu opóźnień w płacach i braku zaopatrzenia, zmuszając go do powrotu do Włoch.
W maju 1533 r. W Rzymie udał się na pojedynek z Giampoalo de Ceri. Papież Klemens VII interweniuje, zakazuje konfrontacji i nakazuje mu wyprowadzić się z miasta.
W styczniu 1534 roku w nagrodę za zasługi Karol V przekazał mu kilka ziem skonfiskowanych buntownikom Francesco del Balzo, Antonio Annichino i Giovanni Bernardino Riccio. W maju uratuje Pierre'a Louisa Farnese , w stanie wojny z hrabią Pitigliano, Giovanem Francesco Orsini , z 50 żołnierzami (kawaleria i piechota) pod rozkazami Piero Latino. Między tymi najemnikami a sieneńskimi żołnierzami z garnizonu Farnese doszło do walki. Tam zginęło trzech jego ludzi. Farnese z kolei interweniuje i atakuje Włochów. W listopadzie sprzymierzył się z Braccio Baglionim i Ermanni, aby powstrzymać Rodolfo Baglioniego , który zdobył Perugię , przed Derutą . Złupił okolicę i dołączył w Perugii do wysłanników papieża Pawła III , Bosio Sforzy i Gian Francesco Orsini, którzy starali się zawrzeć pokój między walczącymi stronami. W końcu musi porzucić Derutę, spłonąć i rozwiązać swoje wojska.
W lutym 1535 r. Nadal służył papieżowi Pawłowi III.
W maju 1536 r. , Opłacony przez cesarza, przebywał w Modenie u Jérôme Orsiniego; ich garnizon ludzi (300 kawalerii i 1000 piechoty) w cytadeli Cittanova. W sierpniu oblega Baldassarre della Massa w Chieri ( Piemont ), który musi się poddać.
Po zamordowaniu księcia Alessandro de 'Medici , został zaproszony w styczniu 1537 r. Przez Alfonso Avalosa do Florencji z Marzio Colonną, aby wesprzeć sprawę Cosimo I st Medici . W kwietniu poszedł na służbę do tego księcia. Wraz z Alessandro Vitellim i Rodolfo Baglionim przychodzi z pomocą Borgo San Sepolcro i Anghiari , którym grozi ewentualne wtargnięcie ze strony Pierre'a Strozziego . Latem jedzie do Florencji z Vitellim na czele 3000 niemieckiej piechoty i licznej kawalerii; umieszcza swoje wojska w Prato , przyłączył się w wielkiej tajemnicy do Montemurlo , okupowanego przez Sandrino da Filicaia, człowieka ze Strozzi. Ale Strozzi ruszył na Pistoię, aby podzielić swoich przeciwników, Panciatichi. Krótko mówiąc, Filicaia musi uciekać, a Colonna zajmuje miejsce Montemurlo: w nagrodę Vitelli przekazuje jej część z 18 000 koron zapłaconych przez księcia Medyceuszy. Po zwłoce w wypłacie wynagrodzenia hiszpańscy żołnierze zbuntowali się i rozważali splądrowanie Florencji. Pirro Colonna łączy ich i przekonuje do opuszczenia kraju za opłatą.
W 1538 roku został wynajęty przez Pizańczyków i miasto Pietrasanta , aby zapobiec inwazji wojsk miasta Lucca na ziemie markiza de Malaspina.
W lipcu 1542 r. Cesarz polecił mu, wraz z Camillo Colonną i Fabrizio Maramaldo , zebrać 2000 piechoty. W grudniu wrócił na swoje ziemie w towarzystwie zięcia Ulysse Orsini. Otrzymał dowództwo nad kolumną, ale nie ogólne dowództwo, które mu obiecano.
W 1543 r. Został wydalony z toskańskiego dworu przez Cosimo de Medici za publiczne pobicie dworskiego krasnoluda. Książę oferuje mu roczną pensję w wysokości 1000 dukatów, którą z pogardą odrzuca. Wyjechał do Mediolanu, aby złożyć skargę do Alfonsa de Àvalos markiza del Vasto i na cesarski dwór w związku z zastosowanym traktowaniem. W wojnie z Francją atakuje fort Mondovì, broniony przez Giulio da Landriano; ostatecznie miasto wpadło w ręce generała d'Avalos.
Wiosną 1544 r. W Piemoncie otrzymał rozkaz przekroczenia Padu trzy mile na północ od Carignan z 3000 piechotą; w międzyczasie Alfonso de Àvalos przeprawia się przez rzekę na moście łodzi tuż przed miastem. Colonna przejmuje to miejsce i zostaje tam wyznaczony jako gubernator wraz z Felice d'Arco i Michele Spagnolo (2000 hiszpańska piechota i 2000 Niemców). Niemal natychmiast został zaatakowany przez Bouttières i hrabiego d'Enghien, François de Bourbon z 8000 ludzi. W kwietniu Avalos poniósł ciężką porażkę w bitwie pod Cérisoles . Oblężenie Carignano gwałtownie się zaostrza, a gubernator Colonna rekwiruje wszystkie zapasy mieszkańców. Francuski obóz w Villastellone i za wszelką cenę zablokuj dostawy z rzeki. Po czterdziestu dniach oblężenia Colonna musi poddać się hrabiemu d'Enghien. Jest upoważniony do wyjścia ze swoimi ludźmi pod warunkiem, że nie uderzy w bęben; dołączył do Chieri, gdzie Ludovico Vistarini zajął stanowisko, ale pokłócił się z tym kapitanem; Następnie udał się do Blaise Montluc i zgodnie z wcześniejszymi umowami towarzyszy Renouard France, aby zostać przedstawionym królowi Francois I er i pozostać rok w tym kraju. Wkrótce potem król go odprawia. Avalos oskarża go teraz o spowodowanie klęski Cérisoles za poinformowanie wroga o sile strzegącej miasta.
W 1546 r. W służbie cesarza przeciwko protestantom - miał tylko tytuł doradcy. Walczy z ligą Smalkalde prowadzoną przez księcia Jeana-Frédérica de Saxe i landgrafa Filipa z Hesji, liderów ligi luterańskiej. W lipcu został zmuszony przez Sebastiana Schartlina von Burtenbacha do wycofania się do Bawarii. Brał udział w obronie Ratyzbony wraz z 200 Hiszpanami i 4000 niemiecką piechotą dowodzoną przez Aliprando Madruzziego. We wrześniu dołączył do Ingolstadt z Gian Giacomo de Medici i Césarem de Naples, aby zmierzyć się z Christophem d'Oldenburg . Zajmuje Neuburg an der Donau z Giambattistą Castaldo, a następnie wraz z innymi włoskimi kapitanami zostaje wysłany w awangardzie w kierunku Ulm z 600 arkebuzerami i 60 jeźdźcami. Wspiera Alessandro Vitelli , urzędnika w obronie mostu; wzięty do niewoli, został wkrótce potem zwolniony przez Tommaso Coccapaniego. W październiku obozuje z innymi kondotierami w pobliżu Nordlingen . Odpowiada za nękanie wroga demonstracjami kawalerii i atakuje miasto Donauworth .
W 1547 r. Walczył z milicją księcia saskiego. Został wysłany do pomocy Ferdinand I er Austrii , twarze hrabia Mansfelt, atak Brema i Magdeburg z Duke Augusta Nassau . Imperialni następnie wysyłają go do Sieny.