Różowe flamingi

Popraw to lub przedyskutuj rzeczy do sprawdzenia . Jeśli właśnie umieściłeś baner, wskaż tutaj punkty do sprawdzenia .

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja

Różowe flamingi to amerykański film przez Johna Watersa , wydany w lutym 1972 r .

Streszczenie

Rzecz dzieje się w 1970 roku w Baltimore , Maryland (Stany Zjednoczone).

Divine - który ma się ukryć przed policją nazywa siebie Babs Johnson - właśnie przeniósł się do przyczepy ze swoją prostoduszną matką Edie, która żyje tylko z miłości do jajek, jej synem Crackersem z osobliwymi obyczajami seksualnymi i ich przyjacielem Cotton, który ma tendencje do podglądania . Razem prowadzą spokojne życie, aż pewnego dnia magazyn „Boski” zostaje nazwany „najbardziej obrzydliwą żywą istotą na tej planecie”. To wtedy Connie i Raymond Marble, para równie podłych fetyszystów , przepojonych zazdrością, będzie dążyć do zdetronizowania Boskości. The Marbles zarządzają handlem dziećmi: porywają młode kobiety, które ich kamerdyner zapładnia, i izolują je podczas ciąży, a następnie odsprzedają dzieci parom lesbijskim . Zarobione w ten sposób pieniądze są wykorzystywane do finansowania sieci dilerów sprzedających heroinę w szkołach. Raymond jest także ekshibicjonistą. Aby osiągnąć swój cel, najpierw zatrudnią Cookie do szpiegowania Divine ...

Boska, która uważa tę postawę za heretycką, w końcu skazuje ich na śmierć za to, że chciała ukraść jej tytuł i sama wykonuje ich egzekucję na oczach dziennikarzy, których ostrzegała.

Karta techniczna

• Tytuł: Pink Flamingos
• Reżyser: John Waters
• Scenariusz: John Waters
• Zdjęcia: John Waters
• Kostiumy i makijaż: Van Smith
• Zestawy: Vincent Peranio
• Montaż: John Waters
• Muzyka: John Waters
• Produkcja: John Waters
• Dystrybucja: New Line Cinema
• Budżet: 10000  USD
• Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
• Język: angielski
• Format: kolory - 16 i 35 mm
• Czas trwania: 93 min
• Data wydania :
  • Stany Zjednoczone  :17 marca 1972(Baltimore)
  • Niemcy Zachodnie  :Październik 1979
  • Japonia  :21 czerwca 1986
• Zabronione poniżej 16 lat

Dystrybucja

• Divine  : Divine / Babs Johnson
• Edith Massey  : Edie, matka Divine
• Danny Mills  : Crackers, Divine's Son
• Mary Vivian Pearce  : Bawełna
• Mink Stole  : Connie Marble
• David Lochary  : Raymond Marble
• Cookie Mueller  : Cookie, badacz
• Channing Wilroy  : Channing, lokaj
• Paul Swift  (w)  : Eggman
• Susan Walsh  (w)  : Suzie
• Linda Olgierson: Linda
• Pat Moran: Patty Hitler
• Steve Yeager  (w)  : Nat Curzan, dziennikarz Tattler
• Elizabeth Coffey  (w)  : dziewczyna z penisem
• John Waters  : głos pana Jaya (narrator)

Oryginalna ścieżka dźwiękowa

• The Swag - Link Wray and His Ray Men
• Intoxica - The Centurions  (en)
• Jim Dandy - LaVern Baker
• Nie jestem młodocianym przestępcą - Frankie Lymon i nastolatki
• Dziewczyna nie może na to poradzić - Little Richard
• Ooh! Look-A There, Ain't She Pretty - Bill Haley and His Comets
• Chicken Grabber - The Nighthawks  (en)
• Wszystkiego najlepszego, wszystkiego najlepszego, kochanie - The Tune Weavers  (pl)
• Różowy szampan - The Tyrones  (en)
• Surfin 'Bird - The Trashmen
• Zamieszki w bloku nr 9 - Robins
• (Ile kosztuje) Ten piesek w oknie - Patti Page

Bibliografia

• Do rodziny Mansonów  : Film jest poświęcony Sadie, Katie i Lesowi , trzem członkom. Sadie to pseudonim Susan Atkins , widziany w filmie przedstawionym na stole w Connie i Raymond Marble's. Ponadto, kiedy Divine jedzie do miasta, przechodzi przed murem, na którym jest oznaczony FREE TEX WATSON XX , to znaczy „Free Tex Watson  ”, członek rodziny również i prawe ramię Charlesa Mansona .
• W filmie La Blonde et moi  : scena, w której Boskie rozpórki na ulicach Baltimore w wysokości dziewczyna nie poradzę przez Little Richard pochodzi z filmu przez Franka Tashlin , kiedy Jayne Mansfield, podczas spacerów, powoduje mieszać męskie postacie. Tutaj Divine przyciąga wzrok, ale bardziej ze względu na swój marginalny wygląd niż wygląd pin-up.

Anegdoty

• W swoim jednoosobowym programie This Filthy World  ( 2006) John Waters ujawnia, że ​​scena, w której Divine zjada łajno, jest autentyczna.
• Aktor, który gra rolę „śpiewającego dupka” na przyjęciu Divine'a, nie chciał się pojawić w napisach końcowych.
• W filmie dokumentalnym Divine Trash (1998) Mink Stole mówi, że aby mieć ten pomarańczowy kolor włosów (który wtedy nie istniał w farbie), najpierw ufarbowała go na biało, a następnie zmieszała czerwony tusz. Do szamponu i umyła jego włosy dzień przed filmowaniem. David Lochary użył wkładu z niebieskim filcem, który otworzył na pół i potarł nim włosy.
• Tex Watson , do którego odwołuje się reżyser, został skazany i skazanyPaździernik 1971, a film pochodzi z Luty 1972 ; jest to więc fakt aktualny.

Linki zewnętrzne

• Zasoby audiowizualne  :
  • Allocine
  • Quebec Cinematheque
  • Baza danych filmów
  • (en)  Allmovie
  • (en)  American Film Institute
  • (en)  Internetowa baza danych filmów
  • (w)  ŚWIATŁO
  • (od)  OFDb
  • (en)  Rotten Tomatoes