| Narodziny |
30 kwietnia 1910 Marsylia |
|---|---|
| Śmierć |
4 kwietnia 1998(w wieku 87 lat) Ollioules |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Paryskie Narodowe Konserwatorium Muzyki i Tańca |
| Zajęcia | Kompozytor , nauczyciel muzyki , pianista |
| Pracował dla | Paryskie Narodowe Konserwatorium Muzyki i Tańca |
|---|---|
| Ruch | Muzyka klasyczna |
| Instrument | Fortepian |
| Różnica | Nagroda Rzymska |
Pierre Lantier , urodzony dnia30 kwietnia 1910w Marsylii i zmarł dalej4 kwietnia 1998in Ollioules , jest francuskim kompozytorem .
Był przede wszystkim studentem Konserwatorium Paryskiego , gdzie mistrzami byli m.in. Henri Büsser , Georges Caussade i André Bloch . Potem zdobył Prix de Rome w 1937 roku w kategorii muzycznej kompozycji, kończąc 1 st krawat.
Był wówczas profesorem harmonii w Narodowym Konserwatorium Muzycznym w Paryżu, gdzie jako studentka miał m.in. Huguette Grémy-Chauliac . Uczył także w Normal School of Music w Paryżu oraz w Schola Cantorum . Jako student miał również kompozytora i organistę André Jorranda do klasy fugi.
Stworzył Międzynarodowy Konkurs Interpretacyjny im. Pierre'a Lantiera, który nagradza młodych finalistów koncertów w Paryżu. Dyrektorem artystycznym Konkursu, któremu przewodniczy Jean-Claude Casadesus, jest nikt inny jak jeden z jego byłych uczniów, kompozytorka i pianistka Chantal Auber.
Wraz z żoną Paule Maurice jest współautorem traktatu harmonijnego, dzieła edukacyjnego stosowanego w wielu szkołach francuskich i zagranicznych.
Jego muzyka osadzona jest we francuskiej tradycji melodyczno-harmonicznej. W jego harmonicznej barwie wpływy Debussy'ego i klasycznej konstrukcji można zauważyć pewne pokrewieństwo z muzyką Ravela . Bezpośredni wpływ jego mistrzów, a zwłaszcza Henri Büssera, jest widoczny w jego orkiestracji, zwłaszcza w jego Requiem , Ballet Les deux syrinx czy jego Adagio . Jego styl jest tonalny i często używa modalności.
Pierre Lantier, uważany przez niektórych za niewielkiego kompozytora, odegrał kluczową rolę w szkoleniu i edukacji wielu muzyków francuskich i zagranicznych, z których niektórzy byli artystami o międzynarodowej renomie. Oprócz jego traktatu o harmonii, tysiące studentów konserwatorium korzystało (i nadal korzysta) z jego książek z teorii muzyki śpiewanej, uważanych za bardzo trudne i modeli gatunku.
Jej znaczenie we francuskiej muzyce XX -tego wieku jest niezaprzeczalne, jak jego wpływ na kilka pokoleń muzyków. Jego utwory były wykonywane i nagrywane na całym świecie.
Niektórzy muzycy stali się mistrzami muzyki Pierre'a Lantiera, w szczególności francuscy dyrygenci Pierre Molina i Patrick Botti . W szczególności możemy przytoczyć światowe prawykonanie jego Requiem w kościele Blancs-Manteaux w Paryżu,6 lutego 1981pod dyrekcją Pierre Molina, z udziałem Pierre'a Cochereau improwizującego na wielkich organach na temat Sanctus . To Requiem, wykonane przed największymi nazwiskami współczesnej muzyki francuskiej, odniosło sukces.
Jego Tryptyk na skrzypce i orkiestrę miał premierę jego pierwszej części w 1981 roku w teatrze Marigny ze skrzypkiem Jerôme Arger-Lefèvre i Patrickiem Bottim dyrygującym Concilium Musicum w Paryżu.
Patrick Botti stworzy swój balet Les Deux Syrinx (1985) i Adagio na orkiestrę (1988) na czele Jamaica Plain Symphony w Bostonie.
W 1991 roku trębacz Pascal Vigneron i pianista Dimitri Vassilakis nagrali płytę zatytułowaną Œuvres françaises na trąbkę i fortepian, zawierającą sonatę stworzoną przez Pierre'a Lantiera i wykonaną w 3 tempach: Moderato, Andante i Presto.
- Ogłoszenie Pierre Lantier w „Słowniku 200 kompozytorów na saksofon”, w: Sax , Mule & Co , Jean-Pierre Thiollet , H & D, Paryż, 2004 , s.142. ( ISBN 2 914 266 03 0 )