| Narodziny |
17 czerwca 1766 Dunkierka |
|---|---|
| Śmierć |
1820 Paryż |
| Narodowość | Francja |
| Zajęcia | Zoolog , przyrodnik , malakolog |
Pierre Denys de Montfort jest przyrodnik (zwłaszcza malacologist ) francuski , urodzony w Dunkierce na17 czerwca 1766zmarł w Paryżu w 1820 r. Znany jest z opublikowania swojej Systematic Conchology, pracy wyznaczającej ważny etap w taksonomii jednoskorupowych mięczaków; jak również za zbadanie rachunków krakena i kolosalnej ośmiornicy, przesłanki do opisu gigantycznej kałamarnicy .
Pasjonat przyrody i nauk przyrodniczych od najmłodszych lat, Pierre Dénys de Montfort - który wraz z rewolucją francuską stał się obywatelem Dénys-Montfort - był najpierw żołnierzem: oficerem, adiutantem i sekretarzem przedstawiciela Claude'a Roberjota w 1795 roku. zdemobilizowany, pracował z geologiem Barthélémy Faujas de Saint-Fond przed wejściem do paryskiego Muzeum Historii Naturalnej , gdzie szybko został zauważony przez swoich rówieśników, w szczególności ze względu na znajomość kilku języków obcych. Podczas ekspedycji generała Bonapartego do Egiptu , Dolomieu zaproponował mu, aby dołączyć do delegacji naukowej, ale Denys-Montfort kontynuować pracę z Daubenton w Niemczech. W 1799 został przydzielony do biura geologii Muséum de Paris.
Sonnini de Menoncourt zlecił mu napisanie części suity à Buffon poświęconej mięczakom. Od 1808 do 1810 opublikował swoją Systematic Conchology: Univalve, Partitioned Shells . Praca ta stanowi ważny krok w taksonomii jednoskorupowych mięczaków. Montfort znacznie zwiększył liczbę znanych gatunków i stworzył prawie 129 nowych.
Był jednym z pierwszych, którzy zainteresowali się niezwykle małymi muszlami i chociaż nie przestrzegano jego klasyfikacji powyżej rodzaju, jego rola jest ważna w rozwoju współczesnej konchologii .
Podczas swoich badań Dénys-Montfort interesuje się świadectwami o krakenach i gigantycznych ośmiornicach, które są zgłaszane na całym świecie. W 1802 roku Pierre Dénys-Montfort rozpoznał istnienie dwóch rodzajów ośmiornicy olbrzymiej w swojej Ogólnej i szczegółowej historii naturalnej mięczaków , encyklopedycznym opisie mięczaków . Montfort twierdził, że pierwszy typ, kraken-ośmiornica , został opisany przez norweskich żeglarzy i amerykańskich wielorybników, a także starożytnych pisarzy, takich jak Pliniusz Starszy . Rzeczywiście, przejście z The Natural History rzymskiego Pliniusza Starszego ( I st wieku ) opowiada również przypadek morskiego potwora z mackami atakujących ryby zapasów w solance . Opis dokładnie odpowiada opisowi krakena. Mówi się, że drugi, znacznie większy typ, ogromna ośmiornica, zaatakował żaglowiec z Saint-Malo u wybrzeży Angoli , jak pokazano na ilustracji obok.
Montfort odważył się na najbardziej sensacyjne twierdzenia. Twierdził, że dziesięć brytyjskich okrętów wojennych, które w tajemniczy sposób zniknęły pewnej nocy w 1782 roku, musiały zostać zaatakowane i zatopione przez gigantyczną ośmiornicę. Na nieszczęście dla niego Brytyjczycy wiedzieli, co stało się ze statkami, rozmontowując rewelację Montforta. Kariera Montforta nigdy nie powróciła do zdrowia, a Denys de Montfort był stopniowo uważany przez jego rówieśników za ekstrawagancję, zanim opuścił urząd i popadł w biedę. W jego obronie należy zauważyć, że wiele źródeł opisujących ośmiornicę-krakena prawdopodobnie opisywało prawdziwą kałamarnicę olbrzymią , tym samym dowodząc jej istnienia w 1857 roku .
Interesuje się również pszczelarstwem iw 1813 opublikował Ula z trzema rocznymi plonami, ufortyfikowany, ekonomiczny i jego rząd, czyli Sposoby ukrywania pszczół przed atakami ich wrogów… . Następnie opublikował broszurę zawierającą od 100 do 150 popularnych słów w siedmiu różnych językach, na długo przed praktycznymi metodami nauczania. Kariera Montforta nigdy nie wyzdrowiała z kontrowersji związanych z Krakenem i kolosalną ośmiornicą. Stopniowo przestaje pełnić oficjalne stanowisko w placówkach edukacyjnych i naukowych. Do 1816 r. publikował artykuły w pouczającej i rozrywkowej bibliotece fizyczno-ekonomicznej , jego dalsze losy były słabo znane. GP Deshayes potwierdzi, że widział Dénysa de Montforta, ubranego w połatane ubranie, pracującego dla paryskich kupców, dającego mu rzadkie muszle, aby był zdeterminowany, aby zarobić trochę pieniędzy. Zmarł z głodu, biedny, w Paryżu około 1820 roku ( Sjögren , 1980 ). Cuvier w indeksie biograficznym swojego królestwa zwierząt pisał, że Pierre Denys de Montfort „(...) zmarł z nędzy na ulicy Paryża w 1820 lub 1821 roku”.