Pierre Bonte (antropolog)
Pierre Bonte
Pierre Bonte przez Saâd A. Tazi
| Narodziny |
25 sierpnia 1942 Annœullin ( Francja ) |
|---|---|
| Śmierć |
4 listopada 2013(w wieku 71 lat) Paryż ( Francja ) |
| Narodowość | Francuski |
| Obszary | antropologia , etnologia |
| Instytucje | CNRS , EHESS |
Pierre Bonte (urodzony dnia25 sierpnia 1942w Annœullin (północ) i zmarł w Paryżu dnia4 listopada 2013) jest francuskim etnologiem . Był emerytowanym dyrektorem naukowym w Narodowym Centrum Badań Naukowych (CNRS) przy Laboratorium Antropologii Społecznej ( EHESS / CNRS / Collège de France , Paryż ).
Biografia
Rozpoczyna się od dwóch pól, wśród Tuaregów Kel Geres z Nigru i Maurów z mauretańskiego Adrâr , dwóch społeczności saharyjskich i sahelińskich oferujących kilka perspektyw porównania. Badanie Tuaregów Kel Geres doprowadziły do 3 -ciej cyklu pracy skierowana przez Andre Leroi-Gourhan (1970), podczas pracy na emiratu mauretańskim z adrar był przedmiotem doktorskiej przez państwa, zgodnie z kierunkiem Claude Tardits , następnie Emmanuel Terray (1998).
W 1991 roku Presses Universitaires de France opublikował Słownik etnologii i antropologii , dzieło referencyjne współredagowane z Michelem Izardem . Jego praca skupiała się w szczególności na pokrewieństwie , pracy , nomadyzmie , duszpasterskim wymiarze badanych społeczeństw, a nawet systemach ofiarnych. W latach 70. jego refleksję naznaczyła antropologia marksistowska i badania Louisa Dumonta .
Publikacje
- Produkcja i wymiana między Tuareg Kel Gress z Nigru , przedmowa Geneviève Debrégeas-Laurenie, Paryż, Institut d'ethnologie, 1971.
- Hodowla i handel żywym inwentarzem w Ader Doutchi-Majya , Niamey, CNRSH (Niger Center for Research in Human Sciences), 1973.
- z Jacques Barrau , Jean-Pierre Digard i wsp. , Studia nad społecznościami pastorów wędrownych , t. 1, O organizacji technicznej i ekonomicznej, Paryż, Centre for Marxist Studies and Research ( Les Cahiers du Centre d'études et de Recherches Marxistes ; 109), 1973.
- z Maurice Godelier , Problem form i podstaw męskiej dominacji. Dwa przykłady: Baruya z Nowej Gwinei, Bahima d'Ankole , paryskie Centrum Badań i Badań Marksistycznych ( Les Cahiers du Centre d'études et de Recherches Marxistes ; 128), 1976.
- z Claudem Mainfroyem (red. i prezentacja), Fryderykiem Engelsem , Pochodzenie rodziny, własność prywatna i państwo , wydanie przedstawione i opatrzone komentarzami Pierre Bonte; przekład Jeanne Stern, Paryż, Éditions sociales , 1983.
- z Michelem Izardem (reż.), Słownik etnologii i antropologii , autor: Marion Abélès, Philippe Descola , Jean-Pierre Digard, et al. , Paryż, University Press of France, 1991. ( ISBN 2-13-043383-9 ) ; 2 th ed. recenzja, pot. „Quadrige”, 1992. ( ISBN 2-13-044539-X ) ; 3 e ed. 2000. ( ISBN 2-13-050687-9 ) ; 4 th ed. pot. "Quadrige. Dicos pocket ”, 2007. ( ISBN 978-2-13-055999-3 )
- z Johnem G. Galaty (red.), Herders, warriors, and handers : pastoralism in Africa , Boulder (Kolorado): Westview press, „African modernization and development series”, 1991 ( ISBN 0-8133-8067-7 )
- z Édouardem Conte, Constantem Hamèsem, Abdelem Wedoudem Ouldem Cheikhem (red.), W poszukiwaniu pochodzenia: antropologia historyczna arabskiego społeczeństwa plemiennego. Mélanges pour Mokhtar Ould Hamidoun , Paris, Editions de la Maison des sciences de l'homme, 1991 ( ISBN 2-7351-0426-5 ) (notatka BnF n o FRBNF36652796 )
- (reż.), Aby poślubić bliżej: kazirodztwo, zakazy i strategie małżeńskie wokół Morza Śródziemnego , Paryż, Éditionis de l'École des Hautes Etudes en Sciences Sociales, „Civilizations and Societies”, 1994 ( ISBN 2-7132-1009- 7 )
- we współpracy z Henri Guillaume, Nomades , ze zdjęciami Franco Zecchina, Paryż, La Martinière, 1998 ( ISBN 2-7324-2421-8 )
- z Anne-Marie Brisebarre , Altan Gokalp (reż.), Ofiary w islamie: przestrzenie i czasy rytuału , przy współpracy Sadoka Abdelsalama, Françoise Aubaile-Sallenave, Hocine Benkheira et al. , Paryż, éditions CNRS , „CNRS Anthropologie”, 1999 ( ISBN 2-271-05646-2 )
- z Édouardem Conte, Paulem Dreschem (reż.), Emirami i prezydentami: postacie pokrewieństwa i polityki w świecie arabskim , przedmowa Jean-Claude Vatin, Paryż, CNRS éditions, 2001 ( ISBN 2-271-05825-2 )
- przy współpracy Abd el-Wedoud ould Cheikh, La montagne de fer: SNIM (Mauretania), saharyjska firma wydobywcza w dobie globalizacji , Paryż, Karthala, 2001 ( ISBN 2-84586-222-9 )
- z Danielem Becquemontem, Mitologie pracy: nazwane dzieło , Paryż; Budapeszt; Torino, l'Harmattan , „Social Logics”, 2004 ( ISBN 2-7475-6572-6 )
- Ostatni nomadowie , Paryż, Solar, 2004 ( ISBN 2-263-03725-X )
- Ludy pustyni arabskiej , ze zdjęciami Étienne Dehau, Paryż, Hermé, „Lands of legend”, 2005 ( ISBN 2-86665-416-1 )
- La Saqiya al Hamrâ: kolebka kultury zachodnio-saharyjskiej, Casablanca, „History And Societies Of Morocco”, La Croisée des tracks , 2013 ( ISBN 9954104208 )
Uwagi i odniesienia
- „ http://www.lnt.ma/madame/deces-a-paris-de-pierre-bonte-grand-conn Thickness- du- maroc- saharien- 89654.html ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? )
- Zobacz jego stronę badacza EHESS