Pierre-Louis Moline

Pierre-Louis Moline, grawerowane przez Thérèse-Éléonore Lingée według Cochin , 1780. Kluczowe dane

Narodziny	27 maja 1739 Montpellier
Śmierć	2 marca 1820(80 lat) Paryż
Podstawowa działalność	Dramaturg i librecista operowy

Autor

Język pisania	Francuski
Gatunki	Tragedia , komedia , opera komiczna , wiersze , oda ,

Pierre-Louis Moline , urodzony dnia27 maja 1739w Montpellier i zmarł dalej2 marca 1820w Paryżu jest dramaturgiem i librecistą francuskich oper.

Biografia

Moline najpierw uzyskał tytuł magistra sztuki na Uniwersytecie w Awinionie, a następnie przyjechał do Paryża, gdzie został przyjęty do parlamentu, ale zajmował się głównie literaturą i poezją. Jako płodny autor, który bardzo wcześnie zaczął pisać dla teatru, Moline opublikował wiele pism i sztuk. W czasie rewolucji został przyłączony do Konwentu Krajowego z tytułem sekretarza-referendarza i złożył mu hołd epitafium na swój sposób, za grobowiec Marata .

Gluck skomponował nowe melodie w 1762 roku do swojej komedii The Enchanted Tree . Skomponował libretto do wersji Orphée et Eurydyka z 1774 roku . W 1776 roku wydał 2-aktową operę bufonową Le Duel comique. W 1801 roku przetłumaczył libretto do opery bufona Il matrimonio secreto Cimarosy .

Moline przetłumaczyła z języka włoskiego niewykonane opery: Jama Trofoniusza , Tajemne Małżeństwo , Horaci i Kurie , Don Juan . Wystawiał dramaty w Théâtre des Associés , odkąd Théâtre jest bezpretensjonalny , ale nie wiemy, który z nich należy mu przypisać spośród reprezentowanych tam osób. Moline pracowała również przy koncercie duchowym . Skomponował kilka arii z opery-baletu pt Kythira oblężonej lub w siedzibie Kythira , tragiczna opera w trzech aktach we współpracy z Favart , grał na 1 st sierpień 1775, muzyka Gluck. Na koniec napisał Historyczne podsumowanie życia Gustawa III, króla Szwecji i marszałka Richelieu , dla kontynuacji Galerii Uniwersalnej Gautier d'Agoty. Szczegółowy artykuł o produkcjach Moline można znaleźć w Les Siècles littéraires de Des Essarts . Nekrolog kompleksowe poświęcono mu w dramatycznej katalogu (Armand Ragueneau i Audiffred), 17 th i 18 th 1821, 22, str. 341-64 .

Zmarł bez znanych spadkobierców, a jego skromna sukcesja przypadła administracji Domen.

Pracuje

La Louisiade, czyli Podróż do Ziemi Świętej , heroiczny poemat, 1763, za-8 °.
Les Amours champêtres, tale , Amsterdam i Paryż, 1764, in-8 °.
Les Législatrices , komedia w jednym akcie i wolnej zwrotce, melee of ariettes, 1765, in-8 °. Otrzymany u Włochów w 1773 roku i umieszczony w opéra-comique.
Wspomnienie w odpowiedzi na anonimowy list w sprawie Legislators , 1765, za-8 °.
Oda o śmierci Mgr. le Dauphin , 1766, in-8 °.
Historyczna pochwała J. de Gassiona, marszałka Francji , Pau, 1766, za-8 °.
Zbiór Ariet i Romanse , 1766, in-8 °.
Thémistocles , tragedia w pięciu aktach, 1766, za-8 °.
Le Savetier-Médecin , opéra-comique in one act, 1766, in-8 °.Od 1773 roku utwór ten doczekał się dwóch aktów.
The Interrupted Duo (lub Concert) , komedia w jednym akcie i prozie, 1766, w-8 °.
Oda do chwały ...
Oda do Księżyca , 1767, za-8 °.
Anne de Boulen do Henryka VIII, króla Anglii , bohaterska, 176 ... za-8 °.
Le Débordement du Tarn , wiersz, 176 ... w-8 °.
Le Voyage du Mont-Parnasse , list wierszem.
La Meunière enrichie, czyli Punished Boy , z Anseaume , komedia w dwóch aktach i wierszach, zmieszana z arietami, muzyka Méreaux, 1767.
Wniebowzięta siostra , opéra-comique w trzech aktach i prozie, 1767.
Richard Minutolo , ou le Dépit réciproque , one act and verse comedy, 1767.
The English Orphan , or the Three Guardians , opéra-comique w dwóch aktach i prozie, 1767.
Fête de Saint-Cloud , rozrywka w jednym akcie i w prozie, 1767.
The Flower Crown , opéra-comique, muzyka Laurenta, 1767
The Good Lord, czyli Colin-Maillard , opéra-comique, muzyka Méreaux.
Polowanie na Pana , czyli kochanka wilkołaków , opéra-comique w jednym akcie i prozie, muzyka Candeille , 17 ...
Orphée et Euridice , liryczna tragedia w trzech aktach i wierszach, przetłumaczona z języka włoskiego przez Casabigiego, muzyka Glucka, wykonana po raz pierwszy 2 sierpnia 1774 - w-4 °.
Orphée et Eurydyka , liryczna tragedia w trzech aktach Christopha Willibalda Glucka , sierpień 1774.
Roger Bon-Temps i Javotte z Dorvignym , komedią w jednym akcie i prozie, melee wodewilów i ariet, po raz pierwszy wystąpili we włoskim teatrze,13 maja 1775, w-8 °.Parodia Orfeusza . Uważa się, że jest to pierwszy przykład sparodiowanego przez siebie autora.
Harlequin cru fille , komedia w jednym akcie i prozie, wystawiona w Ambigu, 1775.
L'Arbre enchanté , opéra-comique w jednym akcie i wierszem, naśladowana z Poiriera, Vadé , muzyka Glucka, wykonana w Wersalu przed sądem, 1775.
Le Duel comique , opera bufonowa w dwóch aktach i prozie, zmieszana z arietami, wystawiona po raz pierwszy we włoskim teatrze16 września 1776, przetłumaczone z włoskiego na muzykę Paësiello, opracowane przez Méreaux, 1776, in-8 °.Reprezentowany w Fontainebleau przed sądem w 1777 roku.
L'Inconnue persecutée , komedia zmieszana z arietami, 1776.Literacki Francja (Vol. III, 1 st a 2 E części, 1778) odnosi się do tego kawałka, jak komedię w dwóch czynności i literatura, z ariettas, wydrukowane w 1776, t. IV 2 e część 1784; podczas gdy staje się komedią w trzech aktach i wierszach, wydrukowaną w 1782 roku. Duchesne ( Almanach des spectacles , 1777, 1778 i 79), drzwi w imieniu Moline, grane w Fontainebleau, w dwóch aktach zmieszanych z ariettes, w 1776 i naśladował z Włocha muzykę Anfossiego. Umieszcza go w repertuarze teatru włoskiego, nie wspominając o tym w nowych spektaklach. W 1780, 81 i 82 roku stała się komedią Fontainebleau w trzech aktach i wierszach, połączoną z arietami. W tym samym roku 1782 wśród nowych sztuk Opery znajduje się Inconnue prześladowca w trzech aktach MM. de Rosoy, Rochefort i Anfossi, a sztuka Moline pozostała dla Włochów i dla występów dworskich. Później, w 1781 r., Sztuka operowa przypisywana jest Moline i de Rosoy; wreszcie, w 1794 r., przypisuje się ją samej Moline. Pośród wszystkich tych odmian, oto, co wydaje się być niezmienne. W 1776 r. Włoscy komicy zagrali w Fontainebleau, przed Królem Prześladowanym Nieznanym Moline, komedię w dwóch aktach, prozą połączoną z arietami, parodiowaną na muzyce Anfossiego; Moline wykorzystuje tę okazję, by umieścić go w katalogu Duchesne, jakby chciał oswoić włoski teatr z myślą, że jest częścią jego repertuaru i ułatwić mu działanie. Po sześciu latach oczekiwania został wykonany wiersz z opery, a Moline skorzystał z okazji, aby wygłosić swój utwór w trzech aktach i wierszach i zlecił wydrukowanie go w tej formie w 1782 r. W -8 °. Jeśli chodzi o wzmiankę o nazwisku Moline w repertuarze Opery, być może za pomocą jakiejś aranżacji, której widzieliśmy kilka przykładów, de Rosoy dopuścił, aby obok jego nazwiska Moline, po tytule jego Nieznana prześladowana, ale w 1792 r. De Rosoy zginął na szafocie, jej imię również zniknęło z plakatów i almanachów, pozostało tylko Moline i muzyk.
Historia wielkiego Pompejusza , Londyn, Paryż, 1777, 2 tomy. w-12,
L'Ombre de Voltaire aux Champs-Elysées , komedia-balet, w jednym akcie, w prozie i poezji, wykonany w Théâtre des PetitsComédiens w Bois de Boulogne, 1778, in-8 °.
Les Amans militaire, czyli Mme Terrible (parodia Armide ), wodewil w dwóch aktach i prozie, wykonany w Meaux, w nagrodę za święto arkebusa, przez uczniów tańca opery, 1778.
L'Amour enchainé par Diane , jednoaktowy melodramat, muzyka Chevaliera Lenoir-Duplessisa, 1779, wykonany w Théâtre des Élèves de la danse for the Opera.
Oda do narodu francuskiego o podboju wyspy Grenada przez wojska królewskie pod rozkazami pana le Comte d'Estaing , 1779 r., Za-8 °.
Laure et Pétrarque , opera w jednym akcie, muzyka Candeille, skomponowana w 1767 roku i wykonana w Marly, przed Dworem, w 1778 roku, wykonana w Operze na2 lipca 1780.
Ariane na wyspie Naasos , opera w jednym akcie, wystawiona w teatrze operowym, dn24 września 1782.
La Discipline militaire du Nord , dramat w czterech aktach, naśladowany z niemieckiego Moëllera, 1782, in-8 °.To dzieło, przetłumaczone przez Friedela, zostało przygotowane na scenę francuską przez Moline i tym samym wykonane w Théâtre des Tuileries 12 listopada 1781 r. Nie udało się, więc Moline umieściła ją wierszem i bez tego wydrukowała. grać. Ten utwór jest również określany tytułem: Hrabia Waltron . Istnieją dwie inne imitacje w języku francuskim.
Acis et Galathée , jednoaktowa opera komiksowa, muzyka Lépine'a. Występował w teatrze Beaujolais, im4 grudnia 1786.
Król Teodor w Wenecji , opera w trzech aktach, przetłumaczona z języka włoskiego na muzykę Paësiello, wystawiona w teatrze operowym,11 września 1787. w-8 °.Jest jeszcze inne tłumaczenie tej samej sztuki Dubuissona, wykonane na Dworze w tym samym roku.
The Lover on the Test z M. Fillette-Loraux, opéra-comique w dwóch aktach, wystawiona we włoskim teatrze5 grudnia 1787.
Les Précieuses ridicules (Molière), ustawione na operę w jednym akcie, muzyka Devienne, wykonana w Théâtre Montansier, w Palais-Royal, 9 sierpnia 1791 roku.
Les Alchimistes , opera w dwóch aktach, wystawiona w Louvois,3 września 1791.
Cyrulik sewilski , opera w czterech aktach, sparodiowana do muzyki Paësiello, wystawiona we włoskim teatrze,16 marca 1793.
Spotkanie 10 sierpnia, czyli Inauguracja Republiki Francuskiej , Sans-culotide dramatique, w pięciu aktach, z Bouquierem, członkiem Konwentu.5 kwietnia 1794; muzyka Porta. w-8,Listopad 1793.Ta opera, skomponowana na święto narodowe, była bez recytatywu; a wszystko, co nie miało pieśni, zostało odgłoszone. Bohaterami byli przewodniczący Konwentu, posłowie, wysłannicy sejmów prawyborów, członkowie ukonstytuowanych władz itp. W pierwszym akcie procesja wyruszyła z Place de la Bastille; na drugim scena przedstawiała Boulevard des Italiens z kolumnami, które zostały tam wzniesione na święto Istoty Najwyższej; w trzecim miejscu Rewolucji ; w czwartej Invalides; w piątym - Champ-de-Mars, teatr federacji. Na każdej z tych stacji bohaterowie śpiewali wersety podobne do przedmiotu sceny. Widowisko tego dramatu było, jak wówczas mówiono, bardzo pompatyczne. Na wniosek Thuriot, popierany przez Merlina, zarządzono, że Komitet Bezpieczeństwa Publicznego pokryje koszty przedstawienia. Analizę tego utworu można znaleźć w Moniteur z 27 Floréal, rok II (16 maja 1793) i fragmenty z 21 Messidora (9 lipca).
Grobowiec oszusta, czyli Inauguracja Świątyni Prawdy , dramatyczny sans-culotide w trzech aktach, zmieszany z muzyką; akompaniamenty wodewilów obywatela F .; nowa muzyka Citizen Porta, z Léonardem Bourdonem i Valcourem), z listem poświęconym Papieżowi. Rok II, za-8 °.Spektakl przeznaczony dla Teatru Francuskiego nie został wystawiony.
Prolog otwierający operę pod nazwą Théâtre des Arts, rue de la Loi (Richelieu) , wykonany 7 sierpnia 1794 roku.
The Abduction of the Serail , opera komiczna w trzech aktach, parodiowana z języka niemieckiego na muzyce Mozarta, wystawiona w teatrze Opéra-Bouffon (Lycée des arts) w 1748 roku.Utwór ten został odczytany w innej formie w Operze w 1818 roku.
Aline et Julien, ou l'Heureux expedient , opera w jednym akcie, muzyka Lefebvre'a, wykonana w Théâtre des Victoires nationales w 1799 r. (Prawdopodobnie pod koniec 1798 r.).
La Caverne infernale , opéra-comique w dwóch aktach i prozie, muzyka Toméoni, wykonana w Théâtre des Jeunes Artistes,9 kwietnia 1801.
Diane et l'Amour , opera anakreontyczna w jednym akcie i wersie, muzyka Edelmanna, wykonana w Théâtre des Jeunes-Élèves,6 marca 1802 r, w-8 °.Skomponowany po raz pierwszy odczytany w Operze w 1783 roku.
La Belle Égyptienne , wodewil wykonywany w Théâtre de Molière,9 listopada 1802.
Zétis , opera, muzyka Charpentiera, wykonana w Young Students, the19 grudnia 1804.
Triumf Alcide w Atenach z Anne-Adrien-Firmin Pillon-Duchemin , dramat historyczny w dwóch aktach i wierszach, muzyka M.Wrzesień 1806.Autorzy przetłumaczyli tę sztukę na język włoski i zadedykowali ją po francusku armiom francuskiego imperium, a po włosku królowi Neapolu. Utwór ten, otrzymany w operze w 1778 r., Był w trzech aktach i tylko przez Moline; muzyka Méreaux. Była to wówczas liryczna tragedia, z której Pillon zrobił heroiczną operę.
Les Amours de Vénus et de Mars , z Cubières-Palmézeaux , opera komiczna w trzech aktach, muzyka Catrufo (której była to pierwsza próba), 1806; nie pokazany.
L'Amour et Psyché , z Cubières-Palmézeaux, wodewil w jednym akcie, 1807; nie pokazany.Wydaje się, że ci dwaj autorzy wspólnie przerobili operę Romea, którą również wydrukowali, ale nie wykonali. Został odczytany w operze w 1790 roku, a Porta skomponowała do niego muzykę.

Nie wszystkie z tych książek mogły zostać wydrukowane. Moline ponownie skomponowała siedem kolejnych utworów, z których część została wykonana. Pierwsze dwa są przed 1800 rokiem:

The Magic Library , jednoaktowa opera, muzyka Toméoni.
Diane i Endymion , opera w jednym akcie.

Kolejne pięć utworów pochodzi sprzed 1806 roku.

Dwoje dzieci za jedno , melodramat.
The Graces , opera.
Michelin, czyli nagrodzony ludzkość , melodramat.
Pierwszy nawigator , opera.
Le Bouquet synowski , z siostrzeńcem Aude, wodewilem.Z nieporządku panującego w historii dramatycznych kompozycji Moline'a i mutacji, którym przeszło kilka z nich, łatwo jest sądzić, że pracował na polecenie kompozytorów, mniej więcej jak redaktor libretta Opery Włoskiej. .

Poniższe utwory, skomponowane przez Moline, zostały odczytane w operze, ale nie poszły dalej, przynajmniej w większości, niż ten pierwszy test:

L'Amour captif (lub więzień ), muzyka Edemanna. Marzec 1778.
Don Carlos ou la Belle niewidoczne , operowo-baletowo-heroiczne, arietty M. Goblaina filsa, muzyka różnych włoskich mistrzów, opracowane przez Kawalera Lenoira-Duplessisa. Otrzymany w 1780 roku.
Ulisses i Kirke , liryczna tragedia w jednym akcie, 1778.
Arion, czyli Narodziny syna Jowisza , heroiczno-alegoryczny balet operowy w jednym akcie, muzyka Méreaux, 1778. Skomponowany z okazji ciąży królowej.
La Jeune Persane , opera-balet w trzech aktach, muzyka Sacchiniego, 1782.
Jarmark Wenecki , opera w pięciu aktach, muzyka Sélieri, 1784.
The Useless Precaution , opera w trzech aktach, muzyka Porta, 1789.
Jednoaktowa opera Pygmalion et Galathée , muzyka Millera-Krasińskiego. Otrzymany w 1799 roku.
Numa-Pompilius , heroiczny pastorał w czterech aktach, 1810.
Ile de Circe, czyli Narodziny syna Jowisza , opera w jednym akcie, muzyka Méreaux (19-stronicowy manuskrypt in folio).Utwór ten, który, jak się uważa, powstał z okazji narodzin syna Napoleona, nie jest tym samym, co wskazany wyżej Arion , pomimo tożsamości drugiego tytułu. Dopiero pod koniec znajdujemy kilka wersów, które autor zapożyczył ze swojej pierwszej sztuki. Wrobił w nią także niektóre ze słynnej kantaty JB Rousseau. Prawdopodobnie z tego utworu wydobywa się kantatę o narodzinach króla Rzymu , którą znajdujemy wydrukowaną pod imieniem Moline w Hommages poétiques Luceta .
Pomnik Henryka IV , przerywnik, 1817.

Uwagi i odniesienia

Akt chrztu z 30 maja 1739 r. (Widok 252/420). Archiwa departamentalne Hérault online, stan cywilny Montpellier, rejestry parafialne Notre-Dame-des-Tables 1647-1741.

Bibliografia

Jacques-Alphonse Mahul , Rocznik nekrolog lub roczne uzupełnieniem i kontynuacją wszystkich historycznych biografii czy słowników , 3 rd roku 1822, Paris: Ponthieu, 1823, s. 157-163 [1]
Alan William Raitt, AC Friedel i „The New German Theatre”: nieznany pośrednik , Amsterdam, Rodopi, 1996, s. 27–30 [2]

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :