Philippe Bernardino
| Philippe Bernardino | |
| Narodziny |
23 września 1915 Mataiea (Tahiti) |
|---|---|
| Śmierć |
4 stycznia 1963 Papeete (Tahiti) |
| Pochodzenie | Francja |
| Wierność |
Republika Francuska Wolne Siły Francuskie |
| Uzbrojony | piechota |
| Stopień |
 Główny chorąży
|
| Lata służby | 1936 - 1958 |
| Konflikty |
II wojna światowa Wojna indochińska |
| Nagrody |
Oficer Legii Honorowej Towarzysz Wyzwolenia Medal wojskowy Croix de guerre 1939-1945 Croix de guerre TOE |
Philippe Bernardino ( Mataiea ,23 września 1915- Papeete ,4 stycznia 1963) to francuski żołnierz Compagnon de la Liberation . Zaangażowany w 1936 roku, w 1940 roku wstąpił do Wolnej Francji i walczył w Afryce Północnej, Włoszech i Francji. Po drugiej wojnie światowej walczył ponownie podczas wojny indochińskiej, zanim udał się na emeryturę na rodzinną wyspę.
Biografia
Młodość i zaangażowanie
Urodził się Philippe Bernardino 23 września 1915w Mataiea na wyspie Tahiti w Polinezji Francuskiej . Wstąpił do armii francuskiej w 1936 roku.
Druga wojna światowa
Kiedy Polinezja połączyła siły z Wolną Francją wWrzesień 1940, wstąpił do sił ekspedycyjnych na Pacyfiku utworzonych przez kapitana Félixa Broche'a . Awansowany na kaprala, a następnie sierżanta, brał udział w konstytuowaniu Batalionu Pacyfiku, który opuścił Tahiti wMaj 1941dołączyć do frontu w Afryce Północnej. Następnie wziął udział w wojnie na pustyni i bitwie pod Bir Hakeim i został awansowany na sierżanta sztabowego.
Plik 1 st lipca 1942W scala batalion Pacyfiku o 1 st marines batalionu do utworzenia morskiego i Pacyfiku batalionu piechoty . W ramach tej nowej jednostki Philippe Bernardino bierze udział w drugiej bitwie pod El Alamein oraz w kampanii w Tunezji . Następnie wylądował we Włoszech, a następnie był zaangażowany w kampanię na rzecz wyzwolenia Francji aż do Wogezów, gdzie żołnierze Tahiti zostali zwolnieni.Listopad 1944. Nazywany „energicznym, odważnym i pewnym” żołnierzem , awansował na adiutanta.
Po wojnie
Po wojnie pełnił przez trzy lata w jego rodzinnej wyspie, który został wysłany do 3 e kolonialne pułku piechoty z siedzibą w Wersalu . Następnie brał udział w wojnie indochińskiej od 1952 do 1954 roku. Awansowany do stopnia chorążego, został ponownie przydzielony do Tahiti aż do przejścia na emeryturęWrzesień 1958.
Philippe Bernardino zmarł w Papeete dnia4 stycznia 1963i jest pochowany na cmentarzu w Uranii .
Dekoracje
|
.PNG){kind=small}
|
|
|||
|
|
|
|||
_ribbon.svg){kind=small} 
| |||||
| Oficer Legii Honorowej | Towarzysz wyzwolenia | Medal wojskowy | |||
| Croix de guerre 1939-1945 | Wojskowy Krzyż Teatrów Operacji Zagranicznych | Medal Francuskiego Ruchu Oporu | |||
|
Medal kolonialny Ze zszywkami „Libya 42”, „Bir-Hakeim”, „Tripolitaine” i „Tunezja” |
Pamiątkowy medal za wolontariat w Wolnej Francji | ||||
Daniny
- Na jego cześć nazwano ulicę w Papeete.
Bibliografia
- „ Biografia - Narodowy Order Wyzwolenia ”
- Vladimir Trouplin, słownik Towarzyszy wyzwolenia , Elytis,2010( ISBN 978-2-35639-033-2 i 2-35639-033-2 )
- „ Miasto Papeeta - Mapa miasta ”
- " [VIDEO] Wspomnienia ulic - odcinek 27 - Rue Philippe Bernardino " , w Polinezji 1 (dostęp 23 marca 2020 )
Bibliografia
- .
- Vladimir Trouplin, Słownik towarzyszy wyzwolenia , Elytis,2010, 1230 s. ( ISBN 978-2-35639-033-2 i 2-35639-033-2 ).
- François Marcot, Historical Dictionary of Resistance: Internal Resistance and Free France , Paryż, Robert Laffont ,2006, 1187 s. ( ISBN 2-221-09997-4 ).