Paul Decagny

Paul Decagny Funkcjonować

Prezes Pikardyjskiego Towarzystwa Antykwariuszy

Biografia

Narodziny	25 maja 1804 Nesle ( suma )
Śmierć	24 kwietnia 1893 Amiens
Imię urodzenia	Cagny - imię po śmierci: de Cagny
Narodowość	Francuski
Trening	Liceum Saint-Acheul i seminarium w Amiens
Zajęcia	Historyk , ksiądz katolicki

Inne informacje

Religia	katolicyzm
Członkiem	Society of Antiquaries of Picard National Society of Antiquaries of France

Paul Decagny lub de Cagny urodzony w Nesle , 5 roku prerii XII (25 maja 1804), zmarł w Amiens dnia24 kwietnia 1893, Lepiej znany pod nazwą ks Decagny , jest kapłanem diecezji Amiens , badacza i monografii Picard z XIX th  wieku.

Biografia

Człowiek Kościoła

Paul, Urbain Cagny, a następnie de Cagny urodził się w Nesle (Somma), 5 roku płciowego XII (25 maja 1804); jego ojciec François Cagny był piekarzem. W latach 1817-1822 był uczniem Lycée Saint-Acheul w Amiens.

Zamierzając zostać kapłanem, podjął studia teologiczne w wyższym seminarium w Amiens, zostając równolegle w 1823 profesorem w niższym seminarium w Saint-Riquier , a następnie w 1827 w kolegium kościelnym w Roye .

Wyświęcony kapłan w dniu 20 grudnia 1828Paul Decagny został mianowany wikariuszem w Harbonnières, następnie proboszczem w Bouchoir w 1830 r. I ostatecznie proboszczem w Ennemain w dystrykcie Péronne do 1869 r. Był kanonikiem katedry w Amiens.

Historyk

W tym czasie napisał swoje główne dzieło, swoją Historię okręgu Péronne , której ukazały się dwa wydania.

W tym też czasie promował dwa pomniki, które zostały wzniesione ku pamięci nauczyciela i gramatyka Lhomonda w Amiens i Chaulnes . Podczas odsłonięcia pomnika Lhomonda w Chaulnes w 1860 r. Wygłosił pochwałę, która została następnie wydrukowana.

Aby zbliżyć się do swojego starszego brata, również księdza i byłego księdza-dziekana Mailly , zamieszkał w Amiens.

Został członkiem Société des Antiquaires de Picardie od czasu jego powstania w 1837 roku i był w stanie aktywniej radzić sobie z tym uczonym społeczeństwem po jego zainstalowaniu w Amiens. Został mianowany pełnoprawnym członkiem rezydentem w 1870 r. , Został wybrany na prezydenta w 1880 r. I został honorowym prezydentem w 1887 r .

W 1858 r. Został członkiem Towarzystwa Antykwariuszy Francji , w 1871 r. Oficerem akademii, aw 1882 r. Honorowym kanonikiem Amiens.

Zmarł w Amiens dnia 22 kwietnia 1893. Jego pogrzeb odbył się w kościele Saint-Martin d'Amiens, a pochówek w rodzinnym pochówku na cmentarzu w Nesle .

Wkład w historię Pikardii

Zniszczenia spowodowane I wojną światową , w szczególności podczas bitwy nad Sommą , która spowodowała zniknięcie dużej liczby dokumentów archiwalnych na wschodzie departamentu Sommy , ulubionego obszaru badań publikowanych przez o. czasami jedynym dowodem pozostały na poprzedniej historii lokalnej w XX -tego  wieku.

Szczególnie interesował się archeologią, był też współpracownikiem Revue d'Art Chrétien .

Publikacje

(Niewyczerpująca lista)

• Isabelle de Nesle , 18 lat, Lille, Lefort, 1837;
• Okręg Péronne czyli badania nad miastami, wioskami, wioskami i przysiółkami, które ją tworzą , 1 vol. petit in 8 °, Péronne, J. Quentin, 1844, II + 608 str. Praca ta została wznowiona w znacznie bardziej rozbudowanej formie i pod nieco innym tytułem, w 2 tomach, opublikowanych w latach 1865 i 1867 (poniżej);
• Notre-Dame des Joies, czyli True Happiness , w-12 ° Amiens, Alfred Caron, 1849
• Notatka historyczna o zamku Suzanne en Santerre oraz o domu i markizie Estourmel , in-8 °, Péronne, J. Quentin, 1857, IV + 108 + 6 s. z dużą rozkładaną tabelą genealogiczną.
• Pamiątki i losy Francji , 1 vol. w 8 °, Amiens, Vve Lambert-Caron, 28 str.
• Stan ogólny byłej diecezji Amiens , obejmującej 130 parafii diecezji Noyon, które zostały do ​​niej przyłączone od czasu konkordatu z 1801 r., Sporządzonego na podstawie Pouilles z 1648, 1736 i 1772 , 1 t. grand in-8 °, Amiens, Lenoel-Herouart, 1866. Praca ta ukazała się również w recenzji La Picardie , tomes X, 1864; XI, 1865 i XII, 1866;
• Historia dzielnicy Péronne i kilku okolicznych miast , 2 t. duże w 8 °, Péronne, J. Quentin; tom 1 (kantony Péronne , Albert , Bray i Chaulnes ), 1865, XL + 808 s., 26 tablic z tekstu; tom 2 (kantony Combles , Ham , Nesle i Roisel ), 1867, II + 828 s., 15 tablic z tekstu. Ze swoją ikonografią i prawie trzykrotnie większą ilością tekstu niż praca opublikowana w 1844 r. Wydawca uznał ją w preambule za „dzieło nowe”. Musimy dodać Uzupełnienie opublikowane w 1887 r. (Poniżej);
• Szkoła Master Picard w XVIII th  Century, lub historii Martin Camus Pochwała, mistrz Hallu szkolnego Santerre, w diecezji Amiens , w Journal Pikardii , tom XIV, 1868 s. 36 do 48, grand-in-8 °, Amiens, Lenoel-Herouart, 1868;
• Informacja historyczna o mieście i Seigneury of Caulaincourt , 1 vol. grand in 8 °, Amiens, Lenoel-Herouart, 1872, 32 s. Praca ta poświęcona w dużej mierze genealogii rodziny Caulaincourt , ukazała się również w recenzji La Picardie , tom XVII, 1871-1872, s. Od 337 do 345, od 393 do 401 i od 445 do 457;
• Uzupełnienie do historii dzielnicy Péronne , 1 vol. duże w 8 °, Amiens, Rousseau-Leroy, 187 str.

Uwagi

1. Zapisane „Cagny” w rejestrze urodzin miasta Nesle i „de Cagny” w rejestrze zgonów miasta Amiens.

Bibliografia

1. http://recherche.archives.somme.fr/ark:/58483/a0112614132092XqpAJ/1/1
2. http://recherche.archives.somme.fr/ark:/58483/a011261413225SZz6RR/1/1
3. Paul de Cagny (1804-1893) , na stronie internetowej BNF, przeglądano 29 kwietnia 2016 r.
4. Abbé Paul Decagny, Historia okręgu Péronne i kilku okolicznych miejscowości , 1865 - częściowe wznowienie pod tytułem: Chaulnes i jego okolice , Paryż, Le Livre d'histoire Rassorts Lorisse, 2006 ( ISBN  978-2-877- 60916- 6 ) str. 204
5. Memoir of the Société des Antiquaires de Normandie , przeglądano 29 kwietnia 2016 r.
6. Messenger of Historical sciences , dostęp 29 kwietnia 2016.
7. „  Notka historyczna o zamku Suzanne en Santerre (Somma) oraz o domu i markizie Estourmel  ” , na Gallica (dostęp 10 stycznia 2019 )
8. „  History of the Arrondissement of Péronne, 1 tom  ” , w książkach Google (dostęp 10 stycznia 2019 r. )
9. „  History of the Arrondissement of Péronne, tom drugi  ” , w Google Books (dostęp 10 stycznia 2019 )

Aby wejść głębiej

Bibliografia

• Robert de Guyencourt, typu M. le canon de Cagny w Biuletynie Société des Antiquaires de Picardie , XVIII głośności, 1893, 2 -go kwartału, s. 291-297.
• Duhamel-Décejean, Notka o Canon Paul de Cagny w Biuletynie Société des Antiquaires de Picardie , XVIII głośności, 1893, 3 -cim kwartale, s. 351-370.
• Henri Jouve, Dictionnaire biographique de la Somme , 1893, Paryż, jeden tom w 8 ° bez paginacji, z fotograficznym portretem.

Powiązane strony

• Towarzystwo Antykwariuszy Pikardii
• Dzielnica Peronne
• Charles Francois Lhomond
• Historia Péronne