Bułgarska Partia Socjalistyczna (bg) Българска социалистическа партия | |
Oficjalny logotyp. | |
Prezentacja | |
---|---|
Prezydent | Korneliya Ninova |
Fundacja |
2 sierpnia 1891 r. 3 kwietnia 1990(bieżące imię) |
Siedzenie | 20 Positano Street, Sofia , Bułgaria |
Pozycjonowanie | Od lewej do środka w lewo |
Ideologia |
Socjaldemokracja Europhilie Russophilia |
Przynależność europejska | Partia Europejskich Socjalistów |
Grupa w Parlamencie Europejskim | S&D |
Przynależność międzynarodowa | Międzynarodówka Socjalistyczna |
Zabarwienie | Czerwony |
Stronie internetowej | bsp.bg |
Prezesi grup | |
Zgromadzenie Narodowe | Siergiej Staniszew |
Parlament Europejski | Iratxe García ( S&D ) |
Reprezentacja | |
Posłowie | 0 / 240 |
Posłowie do PE | 5 / 17 |
Bułgarska Partia Socjalistyczna ( bułgarski : Българска социалистическа партия , Bulgarska sotsialisticheska Partiya , w skrócie BSP ) jest bułgarska partia polityczna . Jest członkiem Partii Europejskich Socjalistów i członkiem Międzynarodówki Socjalistycznej .
Jej prekursorem jest Bułgarska Partia Socjaldemokratyczna , utworzona w 1891 roku przez Dimitara Błagojewa , która po połączeniu z innym ruchem stała się Bułgarską Socjaldemokratyczną Partią Robotniczą w 1894 roku.
W 1990 roku obecna PSB została utworzona przez transformację Bułgarskiej Partii Komunistycznej, która oficjalnie porzuciła marksizm-leninizm i ogłosiła się spadkobierczynią Bułgarskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej , która istniała od 1894 do 1903 roku.
W 2001 roku partia utworzyła sojusz polityczny, Koalicję dla Bułgarii , z Komunistyczną Partią Bułgarii , stworzoną przez byłego nostalgię za marksistowskim reżimem . Koalicja zdobyła 48 z 240 deputowanych w bułgarskim Zgromadzeniu Narodowym (Народно събрание lub Narodno Săbranie ).
Po tych wyborach na przewodniczącego partii został wybrany Siergiej Staniszew (36 l.). Jego poprzednik na tym stanowisku, Gueorgui Pyrvanov , wygrał wybory prezydenckie pod koniec 2002 roku .
Podczas wyborów parlamentarnych 25 czerwca 2005 r.Socjaliści zdobyli 34,2% głosów, czyli 82 mandaty na 240. Stanichev próbował następnie utworzyć rząd z Ruchem na rzecz Praw i Wolności (DPS), który miał tylko 34 wybranych przedstawicieli. Nie uzyskawszy inwestytury sejmowej, rozpoczął negocjacje z dotychczasowym Ruchem Narodowym Symeon II (NDSV). Po intensywnych dyskusjach, Siergiej Staniszew przystąpiła, na 17 sierpnia , na stanowisko premiera przy poparciu 169 deputowanych.
W następnym roku ustępujący prezydent republiki został ponownie wybrany w drugiej turze przeciwko ultranacjonalistycznemu Volenowi Siderowowi .
Jednak w wyborach parlamentarnych 5 lipca 2009koalicja traci połowę mandatów i przekazuje władzę Obywatelom na rzecz Europejskiego Rozwoju Bułgarii (GERB). Stanichev zachował jednak kierownictwo partii iw 2011 roku został przewodniczącym Partii Europejskich Socjalistów (PES). W tym samym roku eurodeputowany Ivaïlo Kalfin nie zastąpił Parwanowa na stanowisku prezydenta, przeciwko konserwatywnemu Rossenowi Plewnelijewowi .
W przedterminowych wyborach powszechnych z 12 maja 2013 r. KZB zdobył 84 z 240 deputowanych, za Bułgarskimi Obywatelami na rzecz Rozwoju Europejskiego , którzy uzyskali 97.
Praw i wolności Ruch , który wybrany 36 parlamentarzystów i 23 wybranych członków do Krajowej Unii Atak odmawiających wspierać nowy rząd kierowany przez Borissowa, niezależnego centrolewicowej MP Plamen Orecharski , Minister Finansów w latach 2005 i 2009 , został mianowany premierem na 29 maja i utworzyła rząd między BSP i DPS.
Wybrany do Parlamentu Europejskiego w wyborach europejskich 25 maja 2014 r. Stanichev zrezygnował ze stanowiska przewodniczącego partii. 48 th Kongres, zorganizowany w lipcu, widzi przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Mihail Mikov wygranej przez 44 głosów, wyprzedzając Ministra Gospodarki Dragomir Stoïnev . W przedterminowych wyborach parlamentarnych 5 października 2014 r. koalicja kierowana przez BSP musiała zadowolić się 15,4% głosów i tylko 39 parlamentarzystami. 8 maja 2016, zjazd BSP wybiera wiceprezesa Korneliji Ninowej 395 głosami przeciw 349 w Mikowie, który zostaje wówczas pierwszym w historii partii prezydentem pobitym.