Paolo agostini
Paolo agostiniPaolo Agostino lub Augustinus
Paolo Agostino użytkownika James Caldwall
| Narodziny |
ok. 1583 Vallerano , Państwa Kościelne |
|---|---|
| Śmierć |
3 października 1629 Rzym , Państwo Kościelne |
| Podstawowa działalność | kompozytor , organista , dyrektor chóru |
| Dodatkowe zajęcia | mistrz kaplicy |
| Mistrzowie | Giovanni Bernardino Nanino |
| Studenci | Giuseppe Giamberti |
Paolo Agostini lub Agostino , Augustinus po łacinie (ur. Ok. 1583 r. , Zmarł dnia)3 października 1629w Rzymie ) to wczesnobarokowy włoski kompozytor i organista .
Biografia
Niemal na pewno urodził się w Vallerano , niedaleko Viterbo . Studiował pod kierunkiem Giovanniego Bernardino Nanino u Francuza z Saint-Louis , zgodnie z poświęceniem znajdującym się w trzeciej i czwartej księdze jego mszy. Został zakwaterowany, podobnie jak inni uczniowie w domu Nanino, którego córkę poślubił później.
W latach 1607-1626 piastował szereg stanowisk organisty i mistrza kaplicy (chórmistrza). Jak podaje większość biografów, jest organistą i mistrzem kaplicy w Santa Maria del Ruscello (it) w Vallerano. Taka funkcja została zakwestionowana przez Manfredo Manfrediego, który informuje, że w tym czasie kościół był jeszcze w budowie. Następnie Agostini wraca do Rzymu jako organista Sainte-Marie-du-Trastevere . Następnie został zastępcą mistrza kaplicy Santissima Trinità dei Pelligrini . Jest także zastępcą mistrza kaplicy w San Lorenzo in Damaso (1619-1626). Plik16 lutego 1626, zastępuje Vincenzo Ugoliniego jako chórmistrz Cappella Giulia w Bazylice św. Piotra , stanowisko to będzie piastować do śmierci w 1629 r., dotkniętej zarazą.
Wszystkie prace, które przetrwały są dzieła muzyki sakralnej , a większość z nich jest napisane w PRATICA Prima , konserwatywny polifoniczny styl koniec XVI -tego wieku, choć niektórzy z jego motety wykorzystać część nowego stylu concerto. Posługuje się bardzo wyrafinowanym kontrapunktem . Dodatkowo wykorzystywał barwne tony, zmiany taktów między sekcjami i barwną chromatyzm, pokazując znajomość współczesnej muzyki świeckiej oraz weneckiej pracy szkolnej.
Pracuje
- Salmi della Madonna (Rzym, 1619)
- Liber secundus missarum , 4 głosy (np, 1626)
- Spartitura delle messe del primo libro (Rzym, 1627)
- Spartitura del secondo libro delle messe e motetti (Rzym, 1627)
- Partitura del terzo libro della messa 'Sine nomine', con 2 'Resurrexit' , (Rzym, 1627)
- Libro quarto delle messe in spartitura (Rzym, 1627)
- Spartitura della messa et motetto 'Benedicam Dominum' ad canones , (Rzym, 1627)
- Partitura delle messe et motetti con 40 esempi di contrapunti (Rzym, 1627)
- Missarum liber posthumus (Rzym, 1630)
- Inne msze, motety itp.
Bibliografia
- Theodore Baker i Nicolas Slonimsky ( przetłumaczone z angielskiego przez Marie-Stella Pâris, pref. Nicolas Slonimsky), Słownik biograficzny muzyków [„ Baker's Biographical Dictionnary of Musicians ”], t. 1: AG , Paryż, Robert Laffont , pot. "Książki",1995( Repr. 1905, 1919, 1940, 1958, 1978), 8 th ed. ( 1 st ed. 1900), 4728 , str. ( ISBN 2-221-06510-7 ) , str. 28
- Chisholm, Hugh Agostino Paolo w Encyclopedia Britannica ( 11 th ed.). Cambridge University Pressed. (1911).
Uwagi i odniesienia
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „ Paolo Agostino ” ( zobacz listę autorów ) .
- Manfredo Manfredi, Vallerano e la musica , Silvestro Chiricozzi, Rzym, 1990, str. 132.
- Na przykład Klaus Fischer w New Grove Dictionary , S. Simonetti w Dizionario Biografico degli Italiani , Francesco Luisi w Dizionario Enciclopedico Universale della Musica e dei Musicisti itp.
- M. Manfredi, op. Cit. , s. 133-134.