Rodzaj | Pałac |
---|---|
Bieżące miejsce docelowe | Oficjalna rezydencja Prezydenta Republiki Tunezyjskiej |
Styl | Andaluzyjski |
Architekt | Olivier-Clément Cacoub |
Budowa | 1960 - 1969 |
Otwarcie | 1969 |
Właściciel | Państwo tunezyjskie |
Posługiwać się | Oficjalna rezydencja |
Kraj | Tunezja |
---|---|
Governorate | Tunis |
Miasto | Kartagina |
Informacje kontaktowe | 36 ° 51 ′ 25 ″ N, 10 ° 20 ′ 19 ″ E |
---|
Pałac Prezydencki z Kartaginy , oficjalnie zwany Pałac Rzeczypospolitej ( arabski : قصر الجمهورية ), jest siedzibą i rezydencją prezydenta Republiki Tunezji . Znajduje się nad brzegiem morza w Kartaginie , w pobliżu stanowiska archeologicznego , piętnaście kilometrów na północny wschód od Tunisu .
Zespół pałacowy składa się z czterech części: pałacu właściwego, składającego się z budynku centralnego i skrzydła prywatnego mieszczącego dwa apartamenty, budynek ochrony prezydenta oraz dwa inne budynki, z których jeden przeznaczony jest dla służb powszechnych, administracyjnych, finansowych i generałów.
Na terenie kompleksu znajduje się rezydencja ambasadora Szwajcarii , budynek scedowany przez Bourguibę po próbie zamachu stanu w 1962 r. , A także stanowisko archeologiczne zwane „ fontanną tysiąca amfor ”.
Pierwotnie na terenie pałacu znajdowała się rezydencja Mustafy Chaznadara . Owned przez włoski w 1937 roku , rezydencja została zajęta przez aliantów w 1943 roku , a następnie stał się rezydencją sekretarza generalnego rządu tunezyjskiego, francuskiego urzędnika odpowiedzialnego za kontrolowanie ministrów i rządowi beja Tunisu .
Wybrany przez Bourguiba jak jego miejsca zamieszkania po pałacu Essaada z La Marsa , zastępuje inny pałac w Kartaginie, znajdujący się w dolnej części wzgórza, który był główną rezydencją ostatniego beja Tunisu.
Po odzyskaniu niepodległości przez Tunezję Habib Bourguiba zbudował tam pałac odpowiadający swoim ambicjom i kultowi własnej osobowości . Wystarczy zobaczyć kolekcję Bourguiba z licznymi dziełami ku chwale wodza, odnalezioną w podziemiach pałacu i pokazywaną w tunezyjskiej telewizji po rewolucji 2011 roku , aby się o tym przekonać. Pałac został zbudowany przez francusko-tunezyjskiego architekta Oliviera-Clémenta Cacouba , w trzech sekcjach w okresie od 1960 do 1969 roku , według architektury arabsko - andaluzyjskiej . Kompleks pałacowy zajmuje łączną powierzchnię od 38 do 40 hektarów .
W okresie prezydentury Bourguiby pałac był jego rezydencją i miejscem pracy. Jego rodzina mieszkała w tym pałacu do zamachu stanu Zine el-Abidine Ben Ali the7 listopada 1987. Ben Ali odmawia korzystania z biura swojego poprzednika i wyposaża nowy, a także drugi dla swojej żony Leïli .
Wykorzystywał pałac jedynie jako miejsce pracy, inicjując budowę kolejnego pałacu, który miał służyć jako jego osobista rezydencja, chociaż czasami mieszkał w zaaranżowanych na początku prezydentury apartamentach w prywatnym skrzydle pałacu.
Plik 15 stycznia 2011dzień po ucieczce Ben Alego podczas rewolucji armia zaatakowała pałac, w którym mieszkają członkowie prezydenckiej ochrony, którzy pozostali lojalni wobec obalonego prezydenta.
Fouad Mebazaa , tymczasowy Prezydent Republiki, po ucieczce Ben Alego, postanawia zająć biura prezydenckie w Kartaginie i ogłasza zamiar osiedlenia się tam w ramach swoich obowiązków.
Wkrótce po jego wyborze przez Konstytuanty , Moncef Marzouki ogłoszone w prasie intencji pracy i przebywania w obrębie samego pałacu. Decyduje się przejąć biuro w Bourguiba, montując portrety Mohameda Bouaziziego , Farhat Hached , Mohameda Daghbaji , Bourguiby i Salaha Bena Youssefa .
W pałacu znajdują się pokoje, które noszą imiona tunezyjskich osobistości, które odegrały rolę w historii kraju, takich jak Bourguiba, Abdelaziz Thâalbi i Abou el Kacem Chebbi .
Oficjalne przyjęcia odbywają się w Salonie Ambasadora, a delegacje osiedlają się w Blue Lounge, gdzie na tronie zasiada model Meczetu Proroka w Medynie , ofiarowany przez króla Arabii Saudyjskiej Fahda Ben Alemu.
W pałacu pracuje około 3000 osób, dwie trzecie straży narodowej pilnujących terenu oraz agenci prezydenckiej służby bezpieczeństwa.