Pałac Vix | ||
Rekonstrukcja Palais de Vix Musée du Pays Châtillonnais . | ||
Lokalizacja | ||
---|---|---|
Kraj | Francja | |
Burgundia | ||
Informacje kontaktowe | 47 ° 54 ′ 14 ″ na północ, 4 ° 31 ′ 52 ″ na wschód | |
Wysokość | 306 m | |
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||
Pałac Vix jest publiczną budynku z absydą końcowy Hallstatt (koniec VI XX wieku pne. ), Którego szczątki odkryto w 2002 roku.
Znajduje się on w obecnej gminy Vix w francuskim departamencie z Côte-d'Or , na terytorium zajmowanym dawniej przez galijskie ludzi z Lingons .
Położone w pobliżu Châtillon-sur-Seine, oppidum Mont Lassois to duże wzgórze świadków, które o sto metrów dominuje nad grobowcem Vix . Rozróżniamy dwie części: Mount Roussillon na południu i Mount Saint-Marcel , nieco wyżej, na północy.
Położenie tego ostatniego uczyniło z niego belweder do kontrolowania krążenia doliny, przez którą przebiega starożytny szlak przywożący cynę z Wielkiej Brytanii do Włoch . W VI -tego wieku pne. AD , miejscowa celtycka populacja Lingonów , przyłączona do cywilizacji Hallstatt i prowadzona przez żeńską arystokrację, niewątpliwie wykorzystała tę sytuację, aby opodatkować przechodzące karawany kupieckie.
Od 2002 roku nowe wykopaliska na Mont Saint-Marcel, szczytowej części oppidum, doprowadziły do odkrycia pozostałości dużego megaronu , zwanego natychmiast Pałacem Pani Vix , znajdującego się w grupie porównywalnych konstrukcji. miasto , nowe zjawisko w tamtym czasie w świecie celtyckim. Wydaje się, że miejsce to zostało wówczas porzucone w okresie łoteńskim na rzecz oddalonego o 20 km Vertillum .
Wykopaliska te są prowadzone każdego lata przez zespoły archeologiczne z Niemiec ( Uniwersytet w Kilonii i Stuttgarcie ), Austrii ( Uniwersytet w Wiedniu ), Francji ( Uniwersytet w Burgundii ) i Szwajcarii ( Uniwersytet w Zurychu ), koordynowane przez Bruno Chaume'a. Pozwoliły zidentyfikować imponujący obwodowy wał otaczający podstawę góry i otwarty na północ w kierunku dna Sekwany, a także prawdopodobną eksploatację rolniczą na równinie, w pobliżu miejsca odkrycia krateru Vix i sanktuarium już zidentyfikowane i przeszukane. Od 2003 r. Kampanie poświęcone są badaniu peryferyjnych wałów płaskowyżu Mont Lassois.
Wykopaliska w 2014 roku przy zachodniej bramie wału.
Wykopaliska w 2017 roku na stoku północnym (dojście z góry do Sekwany).
Kilka poziomów murów obronnych zidentyfikowano którego starszy koniec epoki brązu ( IX th century BC. ) Z okładziny elewacji wapienia między pionowymi belkami z drewna ( murus gallicus ).
Badania geofizyczne ujawniły istnienie rzadkiego przedmiejskiego osiedla na północ od Alp, co świadczy o zorganizowanym i zhierarchizowanym społeczeństwie. Pozwoliło to zidentyfikować ślady siedliska i ukończyć w 2007 roku wykopaliska największego budynku, uważanego niegdyś za pałac książęcy, pałacu Pani Vix, ale obecnie uznawany za budynek publiczny, pełniący funkcje sakralne świątyni. , miejsce sprawiedliwości i zgromadzeń publicznych, jak bazylika .
Położona w centrum tego niewielkiego miasteczka budowla na planie prostokąta o regularnych przęsłach, zakończona z małej strony od zachodu absydą, a po przeciwnej stronie otwarta szerokim gankiem szerokim na sześć metrów i wysokim na cztery, zamkniętym drzwi dwuskrzydłowe. Mierzy 35 m długości i 21,50 m szerokości. Apsydę zamyka półkolista galeria drewnianych kolumn, jak w starożytnej greckiej świątyni , której dwie fasady trzeba przekroczyć, aby dostać się do sanktuarium. Dach pokryty jest gontem dębowym, a ściany pokryte są kolbami pokrytymi czerwoną bieloną powłoką.