Płatności internetowe zapewnia wypłatę do płacenia na Internecie z komputera lub ze smartfonem za pośrednictwem sieci telefonii komórkowej . Oprócz klasycznej karty płatniczej istnieją również bardziej szczegółowe środki, takie jak transakcje między osobami fizycznymi ( C2C ).
W 2005 r. Handel elektroniczny odnotował wzrost o 35–40%, nadając coraz większe znaczenie temu, co czasami nazywa się ePłatnością.
Kryptografii klucza publicznego i podpis elektroniczny to możliwe dokonać pieniądza elektronicznego. Pieniądz elektroniczny staje się coraz bardziej rozpowszechniony w Internecie . Wymaga to identyfikacji stron za pomocą elektronicznego certyfikatu, a także przechowywania historii transferów w bezpiecznych miejscach. Transakcje są zazwyczaj dokonywane między bankiem a dostawcą usług płatniczych (PSP) za pomocą różnych środków płatniczych.
W 1987 roku amerykański kryptograf David Chaum opracował protokół podpisu do obsługi transakcji internetowych. Stworzył Digicash w 1994 roku, inicjatywę, którą można uznać za pierwszą wirtualną walutę fiducjarną. To trwa krótko, ponieważ jest za wcześnie. Wymieniona waluta mogłaby zostać wykorzystana kilka razy jak banknot.
Nie można wyśledzić pieniądza elektronicznego. Obsługiwany jest przez 3 główne banki, którymi są Mark Twain Bank , EUnet Finland i Deutsche Bank .
Jednocześnie Visa, MasterCard i American Express wspólnie definiują protokół SET . Przystosowany do transakcji kartowych w Internecie, a więc pieniądze skryptowe, SET, który opiera się na wymianach zaszyfrowanych przez system kluczy publicznych ( PKI - RSA ) wyprowadzonych z klucza głównego, pomiędzy wydawcą, agentem rozliczeniowym i bramką płatniczą, będzie działał tylko być używane bardzo rzadko, ponieważ jest zbyt skomplikowane do wdrożenia. Protokół ten zostanie później (2000) zastąpiony przez 3-D Secure , bardziej elastyczny.
Aby ułatwić dostęp do mikrokredytów, Ron Rivest , założyciel RSA , zdecydował w 1990 r. Na dokonywanie płatności elektronicznych w inny sposób, w oparciu o technikę płatności losowych zwaną Peppercoin . Po 8 latach istnienia ogłosił upadłość, a jego teren został kupiony.
W 1995 roku CyberCash wprowadził swój protokół przetwarzania kart kredytowych. Plik11 maja 2001, Verisign kupuje upadłą firmę.
Założony w 1998 roku Billpoint to system płatności oparty na kartach kredytowych, zakupiony przez eBay wMaj 1999. W 2000 roku Wells Fargo kupił 35 procent dzięki partnerstwu z eBay.
Prawie 300 firm, takich jak Yahoo! i Bank of America używają usługi CheckFree .
Paypal szczyci się osiągnięciem ponad 4 miliardów dolarów przychodów w 2011 roku i ponad 200 milionami klientów. Firma eBay , która specjalizuje się w sprzedaży indywidualnej, również kupiła go w 2002 roku, aby ułatwić dokonywanie płatności między klientami internetowymi.
Skrill (dawniej „Moneybookers”) ogłasza, że jest drugą najważniejszą usługą płatności online po Paypal, a ostatnio płatnością internetową za pomocą karty Moneo dzięki rozwiązaniu mo-net.fr
E-Business wydaje się być oparte na otwartych standardach, dzięki konsorcjum OASIS , w celu zapewnienia bezpieczeństwa transakcji. XML i ebXML są szeroko stosowane w handlu elektronicznego, aby ułatwić współpracę między agencjami. Do których dodano certyfikaty SSL / TLS dotyczące poufności , integralności i autentyczności organizacji płatniczych.
FreebXML to międzynarodowa inicjatywa mająca na celu wspieranie rozwoju i przyjmowania ebXML i powiązanych technologii poprzez udostępnianie kodu źródłowego i bezpłatnych aplikacji w ramach licencji Open Source w witrynie freebXML.org.
RosettaNet to organizacja non-profit zrzeszająca ponad 500 firm high-tech. Członkowie ci tworzą i wdrażają otwarte standardy przetwarzania transakcji między przedsiębiorstwami (B2B), szczególnie na poziomie łańcucha dostaw. Standardy te definiują Schema XML i określają setki procesów wymiany informacji między partnerami (PIP - Partner Interface Processes). Firmy członkowskie RosettaNet generują 1,2 biliona dolarów rocznych przychodów.
Płacąc w Internecie, strony internetowe zazwyczaj używają szyfrowanego połączenia HTTPS między komputerem danej osoby a komputerem usługi płatniczej. Zdecydowana większość przeglądarek internetowych wyświetla małą kłódkę w jednym z rogów ekranu. W s (od angielskiego zabezpieczyć , to znaczy bezpieczne) za http oznacza, że połączenie pomiędzy komputerem a serwerem płatności są szyfrowane przez TLS (SSL) lub protokołu. Jeśli protokół komunikacyjny nie ma wad, gdy haker przechwytuje dane, zobaczy tylko serię niezrozumiałych, nieczytelnych symboli. Stosowane protokoły szyfrowania zmieniają się regularnie, w zależności od ewolucji technologii i wad wykrytych w protokołach.
Protokół SSLv2 jako pierwszy został zbanowany ze względu na luki w zabezpieczeniach marzec 2011, SSLv1 i SSLv3 pojawiły się w 2014 r., Kiedy szeroko stosowane zostały trwale zbanowane po błędzie nazwanym Google Poodle . W połowie 2015 r. Aktualne przeglądarki zaakceptowały tylko protokoły TLSv1, TLSv1.1 i TLSv2.2 uznane za mniej podatne na ataki. Oprócz protokołów wymiany, algorytmy szyfrowania (szyfry) również ewoluują zgodnie z podobnymi ograniczeniami.
Dlatego ważne jest, aby na bieżąco aktualizować przeglądarkę i system lub narzędzie używane podczas transakcji elektronicznych, aby zapobiec wykorzystaniu luk w zabezpieczeniach.
Wraz z rozwojem handlu elektronicznego (lub handlu elektronicznego) wprowadzane są bezpieczne sposoby płatności, które uniemożliwiają konsumentom przekazywanie numeru karty bankowej do witryny sprzedawcy.
„Zaufana strona trzecia” zapewnia witrynom handlowym bezpieczny system płatności.
Możemy przytoczyć: