P-5 Piatiorka

P-5 Piatiorka ( rosyjski  : П-5 "Пятёрка", kod NATO  : SS-N-3C Shaddock ) to radziecki inercyjny system naprowadzający pocisk zaprojektowany przez projektowej Czelomejowi biurze , wszedł do służby w 1959 roku.

Pocisk w wersji podstawowej może być uzbrojony w 1000 kg materiałów wybuchowych lub w głowicę atomową o masie od 200 do 350 kT. Pocisk ma prędkość około 0,9 Macha , zasięg 500 km i ECP około 3000 m.

Ostatni wariant (w zależności od źródła jest ich od 3 do 5) może mieć zasięg do 1000 km. Pocisk ten był używany jako pocisk przeciwokrętowy przez okręty podwodne klasy Echo II i Juliett oraz krążowniki klasy Kynda i Kresta I Marynarki Wojennej ZSRR, ale także jako pocisk z morza na powierzchnię przez okręty podwodne klasy Whisky . Zostały wycofane ze służby na początku lat 90.

Charakterystyka techniczna

Kraje użytkowników

Incydent nad jeziorem Inari

Plik 28 grudnia 1984pocisk P-5 używany jako cel przez sowiecką marynarkę wojenną uderzył w jezioro Inari po drugiej stronie granicy z Finlandią .

Uwagi i odniesienia

  1. "  Algierska Marynarka Narodowa القوات البحرية الجزائرية Algieria statki sił morskich i opis sprzętu informacje dane wywiadowcze dane identyfikacyjne przemysł obronny marynarki wojennej technologia wojskowa zdjęcia zdjęcia wideo fregata, korweta, łódź podwodna  " , na Navy Recognition (dostęp: 29 sierpnia 2020 ) .
  2. Bułgaria - Siły morskie
  3. http://quocphong.baodatviet.vn/Home/QPCN/Syria-khoe-ten-lua-chong-ham-tam-ban-500km/20127/221601.datviet
  4. http://quocphong.baodatviet.vn/Home/QPCN/Sat-thu-tau-san-bay-mot-thoi/20118/161042.datviet
  5. Scandinavia Wayward Missile , TIME, 14 stycznia 1985
  6. Finns Returns Soviet Missile That Strayed in Maneuvers , The New York Times, 25 czerwca 1985