Ottokar II Czech

Ottokar II Czech
Rysunek.
Ottokar II , ilustracja Codex Gelnhausen ( XV th  century).
Tytuł
Król Czech
23 września 1253 - 26 sierpnia 1278
( 24 lata, 11 miesięcy i 3 dni )
Poprzednik Wacław I st
Następca Wacław II
Margrabia Moraw
27 marca 1247 - 26 sierpnia 1278
( 31 lat, 4 miesiące i 30 dni )
Poprzednik Władysław III
Następca Święto
Książę Austrii
12 grudnia 1251 - 21 października 1276
( 24 lata, 10 miesięcy i 9 dni )
Poprzednik Fryderyk II Babenberg
Następca Rudolf Habsburgów
Książę Karyntii
27 października 1269 - 21 października 1276
( 7 lat i 9 dni )
Poprzednik Ulrich III Spanheim
Następca Rudolf Habsburgów
Biografia
Dynastia Premyslajdy
Imię urodzenia Ottokar Przemysław
Data urodzenia Około 1230
Data śmierci 26 sierpnia 1278
Miejsce śmierci Dürnkrut ( Austria )
Natura śmierci Zginął w akcji
Pogrzeb Katedra św. Wita w Pradze
Tata Wacław I st Bohemia
Matka Kunegunda Szwabii
Rodzeństwo Władysław III z Moraw , Bożena (Beatrix), Anežka (Agnes)
Małżonka Małgorzata Austriacka i Kunegunda Slawonii
Dzieci Henryk, Kunegunda Czeska , Agnieszka, Wacław II ,
Religia katolicki
Król Czech

Ottokar II ( Czech  : Przemysła Ottokara II . ), Born OKOŁO 1230 i zmarł26 sierpnia 1278do Dürnkrut w Austrii , jest księciem z Przemyślidów , syn króla Wacława I st Czech i Kunegundy Szwabii . Nazwany margrabią Moraw w 1247 roku, zastąpił swojego ojca jako król Czech w 1253 roku .

Biorąc pod uwagę liczne nabytki dokonane podczas Wielkiego Bezkrólewia , m.in. Austrię , Styrię , Karyntię i Krainę , jest on najpotężniejszym władcą w historii dynastii. Jego starania o umocnienie władzy Świętego Cesarstwa nie powiodły się jednak w walce z jego rywalem Rudolfem Habsburgiem i zakończyły się jego śmiercią na polu bitwy pod Marchfeld .

Pochodzenie

On jest synem Wacława I st Przemysła i Kunegundy Szwabii ( Czech  : Kunegundy ), co sprawiło mu grand-syn Filip Szwabski . Za życia ojca, po śmierci starszego brata, otrzymał w 1247 r . tytuł margrabiego morawskiego . Zostaje wyznaczony na następcę tronu na31 grudnia 1247i przeciwstawiał się ojcu przez stronnictwo szlachty wrogiej polityce króla, uważane za zbyt przychylne papieżowi Innocentemu IV w obliczu cesarza Fryderyka II . Wlistopad 1248, Wacław I po raz pierwszy pokonał zwolenników jego syna w Moście i odbił Pragę wSierpień 1249. Ottokar jest na krótko uwięziony w Prindzie.

Dziedzictwo Babenberg

Wacław I st i syn są uzgadniane wkrótcelistopad 1249Kiedy król powierza synowi Marchii z Moraw i następnego roku zobowiązują się uchwycić dziedziczenie Fryderyka II Austrii . WPaździernik 1250margrabia Hermann VI Baden-Baden , który sterowany części Austrii zmarł wkrótce po przez cesarza Fryderyka II . Othon II Bawarski , mianowany przez zmarłego cesarza nowym administratorem Księstwa Austrii , próbuje tam narzucić swojego syna. Wacław interweniował militarnie i12 listopada 1251Austriackie rozkazy po długich negocjacjach oddają mu hołd. Béla IV z Węgier zajmuje Styrię, podczas gdy Ottokar zostaje mianowany przez ojca gubernatorem. 11 lutego 1252Młody książę poślubia Marguerite de Babenberg , która jest jego starszą o 18 lat, siostrą Fryderyka Bitewnego i spadkobierczynią Austrii i Styrii . Ten wzrost władzy wywołał protesty Bely IV, który najechał wschodnią Austrię i Morawy, ale także księcia Bawarii i księstw piastowskich na Śląsku oraz Romaina de Halitch, nowego męża Gertrudy de Babenberg, kolejnej potencjalnej dziedziczki Austrii. Konrad IV, pogrążony w konfliktach we Włoszech, traci zainteresowanie sukcesją austriacką. Po śmierci ojca Wacław I st w22 września 1253, Ottokar II zbliża Innocenty IV , który negocjuje pokój z Béli IV na3 kwietnia 1254umowa przewiduje, że Węgry zachowują Styrię, ale pozostawiają prawie całą Austrię Ottokarowi II .

Królować

Ottokar II Przemyśl wydaje się być najpotężniejszym czeskim władcą swojej dynastii. Zgodnie z jedną z klauzul umowy zawartej z papieżem, Ottokar II uczestniczył odgrudzień 1254na krucjatę z Krzyżakami w Prusach i założył wraz z nimi twierdzę Królewca w styczniu 1255 roku przed powrotem do swego królestwa. Druga wyprawa zaplanowana na 1267 przeciwko pogańskim Borussom została ostatecznie odwołana.

Po śmierci Wilhelma Holenderskiego w 1256 , Ottokar II wahał się między dwoma zalotnikami Ryszardem Kornwalii i Alfonsem X Kastylii . W końcu ogłosił się za Ryszardem i otrzymał od niego Austrię i Styrię jako lenna cesarskie . W 1259 roku , Ottokar II wziął wykorzystał bunt szlachty przeciw Styrii króla Béli IV przejąć Księstwo Styrii . Król Węgier maszeruje przeciwko Czechom ze swoimi kumańskimi posiłkami . Podczas bitwy pod Kressenbrun w 1260 r. rycerstwo Ottokara II dokonało masakry hord Béli. Król Czech następnie odrzuca żonę Marguerite, który odchodzi do klasztoru, w celu poprawy jej stosunków z Węgrami, poślubia Kunegunda de Slavonie , mała dziewczynka przez jej matkę Béli IV . W 1268 , Ottokar II zawarł umowę dziedziczenia z Ulrich III Karyntii na niekorzyść tego ostatniego dziedzica swego brata Philippe Karyntii , patriarcha Akwilei , który pozwolił mu zająć Karyntia i Kraina wListopad 1269.

W 1271 roku , w czasie konfliktu z nowym królem Węgier Stefanem V , Czesi zajęli zachodnią część dzisiejszej Słowacji . Walka ustaje2 lipca 1271po podpisaniu pokoju w Pozsony, który przywraca status quo za panowania Béli IV .

Ottokar II jest inicjatorem budowy klasztoru Žďár nad Sázavou ( niem  . Saar ) na wzgórzach Czech i Moraw w 1251 roku , Vyšší Brod w 1259 i w podziękowaniu za zwycięstwo nad Węgrami pod Kressenbrun, od Zlatá Koruna nad Wełtawą . Zakładając w 1262 r. Vyšší Brod ( niem  . Hohenfurth ), Zlatá Koruna i miasto Czeskie Budziejowice , król starał się również powstrzymać ekspansję szlachty na południu Czech, gdzie była bardzo potężna.

W kraju król zapewnia sobie poparcie burżuazji miast i drobnej szlachty rycerskiej. Przystąpił do masowej kolonizacji z Niemcami, najpierw wiejskiej, potem górniczej, aby rozwinąć eksploatację kopalni srebra odkrytych na obrzeżach Czech i Moraw. W Europie Środkowej jej aneksje Karyntii , Karnioli i Styrii tworzą rozległe imperium, od Czech po Adriatyk .

Szczyt i jesień

W 1272 roku , po śmierci Ryszarda Kornwalii , Ottokar II miał nadzieję, że kuria rzymska poprze jego kandydaturę do tytułu „  Króla Rzymian  ”, ale papież Grzegorz X pozostawił niemieckim książętom swobodę wyboru. Ten ostatni, zazdrosny o jego władzę, wyznacza swojego rywala na skromnego szwabskiego hrabiego Rudolfa Habsburga . 29 września 1273Rudolf I er Habsburg został wybrany jednogłośnie przez niemieckich książąt i pod naciskiem papieża, Ottokar II podnosi. Nowy cesarz nakazuje restytucję lenn cesarskich nabytych podczas „  Wielkiego Bezkrólewia  ”, co w sposób dorozumiany wymierzone jest w króla Czech. WListopad 1274Sejm Norymberski inicjuje proces inwestytury przeciwko Ottokarowi II . Wezwany do stawienia się w Würzburgu król Ottokar II odmawia. Odpowiedział kwestionując zasadność elekcji Rudolfa i sejmu augsburskiego wmaj 1275głosi konfiskatę uzurpował towarów i stawia go pod zakazem Imperium na24 czerwca 1275. WLipiec 1276Arcybiskup Wernera z Moguncji ogłasza ekskomunikę .

Następuje wojna, w której Ottokar traci wszystkie swoje podboje regionu alpejskiego . Burgrave Frederick Norymbergi zajmuje Eger , hrabia Tyrolu Meinhard, księcia Karyntii i jego syn Albert zajmują Karyntia i Kraina . W jesieni 1276 roku , Rodolphe I er i jego sojusznicy węgierskie oblężenie Wiednia . W dniu 21 października , Ottokar II Czech, opuszczony przez część wysokiej szlachty, nie angażować się w walki i miał do oddania Austria , Styria , Karyntia i Kraina do króla Rzymian, znacznie zwiększając moc Habsburgów . Ottokar II musi prosić o przebaczenie w niemieckim obozie 25 listopada i zachowuje tylko Czechy i Morawy . Małżeństwo między jego spadkobiercą Wacławem i Guttą ma również przypieczętować umowę

W 1277 Ottokar II tłumi spór wysokiej szlachty, skazując na śmierć Boreša z Ryzmburka, a Záviš z Falkenštejna udaje się na wygnanie. Następnie nawiązał kontakt z Turyngii Brandenburskiej , w Saksonii , a nawet Polsce , jak i austriackiej partii szlacheckiej, która pozostała wierna znaleźć sojuszników przeciwko cesarzowi. Kiedy Rudolph po raz pierwszy odkryłem jego intrygi w Austriimaj 1278postanawia to zakończyć. Wciąż sprzymierzona z Węgrami, z którymi połączyła się 23 sierpnia u zbiegu rzek Morawy i Dunaju , przystąpiła do wojny. Ottokar II zostaje pokonany i wbił się w bitwie pod Marchfeld , niedaleko Wiednia ,26 sierpnia 1278. Rodolphe podporządkowuje sobie Czechy i przejmuje austriackie posiadłości zwyciężonych. Rudolf II , syn cesarza, żona Agnes, córka Ottokara i Wacława, syn Ottokara, żona Gutta, córka Rudolfa

Związki i potomność

Ottokar II nie pozostawi żadnego dziecka ze związku z Małgorzatą Austriaczką , poślubioną w 1252 roku iz którą rozwiódł się jesienią 1261 roku . Żeni się w drugim małżeństwie28 października 1261Kunegunda ( 1245 - 1285 ), córka Rotislav z Tchernigov i Halicza, a wnuczka Béli IV Węgier , w tym:

Od Agnieszki z Kuenringune Ottokar II Przemyśl pozostawił siedmioro dzieci, sześć córek i legitymizowanego syna6 października 1260 :

Od innej anonimowej kochanki ma:

potomność literacka

Uwagi i referencje

  1. Jörg K. Hoensch, Histoire de la Bohême , Éditions Payot, Paris, 1995 ( ISBN  2-228-88922-9 ) s.  82.
  2. Jako mąż Gertrudy de Babenberg , dziedzica Księstwa Austrii
  3. wdowa po starszym bracie Ottokara II Władysława III Morawskiego
  4. Jörg K. Hoensch, op.cit s.  83.
  5. Francis Dvornik , Historia niewolników, cywilizacja od starożytności do początków współczesności , Éditions du Seuil, Paryż, 1970 s.  325.
  6. Francis Dvornik , op.cit s.  326-327.
  7. Gyula Kristo History of Medieval Węgry Tom I momencie Arpads Prasy Universitaires de Rennes (2000) ( ISBN  2868475337 ) p.  149.
  8. Jörg K. Hoensch op.cit s.  93.
  9. Georges Castellan, „Drang nach Osten”, ekspansja germańska w Europie Środkowej i Wschodniej, clio.fr, [1]
  10. Joseph Calmette Rzesza Niemiecka w średniowieczu Payot, Paryż 1951 s.  316-317.
  11. Pavel Bělina, Petr Čornej i Jiří Pokorný Historia krajów czeskich Punkty Historia U 191 Éditions du Seuil Paryż (1995) ( ISBN  2020208105 ) s.  62.
  12. (de) Europäische Stammtafeln Vittorio Klostermann, Gmbh, Frankfurt am Main, 2004 ( ISBN 3465032926 ) , Die Könige von Böhmen Tom III Tafel 56  

Źródła

Link zewnętrzny