| Narodziny |
14 sierpnia 1890 r Martínkov ( Królestwo Czech ) |
|---|---|
| Śmierć |
21 października 1973 r.(m. 83) Praga |
| Narodowość | czechosłowacki |
| Trening | Schola Cantorum w Paryżu |
| Zajęcia | Kompozytor , nauczyciel muzyki , organista , profesor akademicki , tłumacz , muzykolog |
| Małżonka | Véronique Bloy-Tichý |
| Pokrewieństwo |
Léon Bloy (teść) Madeleine Bloy-Souberbielle (szwagierka) |
| Pracował dla | Czeska Akademia Sztuk Scenicznych |
|---|---|
| Instrument | Organy |
| Gatunki artystyczne | Muzyka klasyczna , muzyka liturgiczna ( w ) |
Otto Albert Tichý , ur14 sierpnia 1890 rw Martínkovie i zmarł dnia21 października 1973, jest czeskim organistą i kompozytorem .
Po ukończeniu gimnazjów w Brnie i Pradze Otto Albert Tichý rozpoczął studia muzyczne u Vítězslava Nováka w Konserwatorium Praskim i szybko wykazał zamiłowanie do kompozycji. Przerwał naukę, by pracować jako tłumacz i redaktor literatury katolickiej.
W 1919 roku Otto Albert Tichý wyjechał do Francji, aby kontynuować naukę w Schola Cantorum w klasie Vincenta d'Indy . Następnie pasjonował się Organami i chorałem gregoriańskim oraz doskonalił swoją wiedzę w dziedzinie polifonii wokalnej. Po ukończeniu studiów przez sześć lat mieszkał w Paryżu , gdzie pracował jako organista i nauczyciel muzyki.
W 1926 roku, po ślubie z Véronique Bloy , najstarszą córką Leona Bloya , zdecydował się opuścić Francję, aby osiedlić się z rodziną w Lozannie . Następnie został organistą w Notre-Dame du Valentin i uczył muzyki w dominikańskim gimnazjum . Lojalna przyjaźń łączy go z Alosem Fornerodem , który pomaga mu opublikować kilka jego prac.
Po dziesięciu latach spędzonych w Szwajcarii Otto Albert Tichý powrócił w 1936 roku do ojczyzny. Następnie objął stanowisko organisty tytularnego w katedrze św. Wita w Pradze, aw 1946 stanowisko profesora Konserwatorium Praskiego, które zachował do 75 roku życia. Założył w Pradze Schola Cantorum z dyrygentem Miroslavem Venhodą , gdzie uczył chorału gregoriańskiego, muzyki chóralnej od renesansu do baroku, improwizacji i akompaniamentu organowego. W 1948 roku przybyli komuniści i działalność Otto Alberta Tichý'ego została nagle uznana za niepożądaną. Jest zobowiązany do opuszczenia Schola cantorum, ale dzięki interwencji dyrektora pozostaje profesorem konserwatorium. Mimo codziennych przeszkód reżimu nadal komponował i tłumaczył, zwłaszcza utwory religijne.
Otto Albert Tichý zmarł dnia 21 października 1973w katedrze św. Wita w Pradze , podczas niedzielnej Mszy św. W Bibliotece Kantonalnej i Uniwersyteckiej w Lozannie powstała kolekcja Otto Alberta Tichý'ego.