Praskie Konserwatorium Praskie Konzervatoř | |
Generał | |
---|---|
kreacja | 1808 |
Kraj | Republika Czeska |
Informacje kontaktowe | 50 ° 05 ′ 26 ″ północ, 14 ° 24 . 57 ″ wschód |
Adres | Na Rejdisti 1 110 00 Praga |
Stronie internetowej | http://www.prgcons.cz/zakladniinformace |
Ramy edukacyjne | |
Rodzaj | Zakład publiczny Public |
Dyrektor | M gr Pavel Trojan |
Populacja szkolna | 550 i 40 obcokrajowców (2005-2006) |
Trening | Muzyka |
Praga Conservatory (czeski: Pražská konservatoř , dawniej Praga Narodowe Konserwatorium Muzyki, Tańca i Sztuk Dramatycznych ) jest jednym z najstarszych ogrodów zimowych w Europie . Został założony w 1808 roku, a pierwszych uczniów przyjął w 1811 roku . W obecnym systemie edukacji jest to szkoła średnia mieszcząca się w Pałacu Pálffy na Małej Stranie , prowadzona przez Pawła Trojana .
Formacja została oficjalnie założona w 1808 roku z inicjatywy arystokracji i burżuazji, wierząc, że Praga powinna mieć dobrą orkiestrę .
W związku z wojnami napoleońskimi skuteczne otwarcie jego drzwi nastąpiło dopiero24 kwietnia 1811 r., w klasztorze Saint-Gilles w Pradze , pod kierunkiem Friedricha Dionizego Webera . Nauka w konserwatorium jest bezpłatna.
W 1845 - 1846 , Hector Berlioz udał się do Pragi z okazji jego drugi wyjazd do Niemiec . Poświęcił Pradze ostatnie trzy z sześciu listów zaadresowanych do Humberta Ferranda i stanowiących jego wspomnienia z tej podróży. Piąty list jest specjalnie poświęcony konserwatorium, którym w tym czasie kierował Kittl , i który skłoni go do powiedzenia między innymi:
„Jest więcej [w porównaniu z oranżeriami]: tę praską, o której muszę tu szczególnie wspomnieć, kierowany jest przez utalentowanego kompozytora, pełnego miłości do swojej sztuki, aktywnego, żarliwego, niestrudzonego, surowego przy okazji, szczodrze chwalącego kiedy jest zasłużony... i młody. Taki jest pan Kittl. Z łatwością można by znaleźć jakąś ciężką przeciętność uświęconą przez lata, bo jest taka w Czechach, jak gdzie indziej, i powierzono jej zadanie stopniowego sparaliżowania ruchu muzycznego w Pradze. Ani trochę; zrobiliśmy odwrotnie, wzięliśmy pana Kittla, trzydziestopięcioletniego, a muzyka mieszka w Pradze, porusza się i rośnie. Oczywiście, musiały być jakieś zawroty głowy w głowach członków komisji, którzy dokonali takiego wyboru, albo że komisja ta musiała składać się wyłącznie z ludzi serca i umysłu. "
Berlioz podkreśla także walory tego konserwatorium, które umieszcza zaraz po paryskim wśród tych, które są mu znane. Pozdrawia ten sukces, tym bardziej zaszczycony różnicą w zasobach istniejących między tymi placówkami.
Na koniec doda w odniesieniu do nauczycieli placówki:
„Wśród profesorów, którzy uczą pod kierunkiem pana Kittla, szczególnie wymienię MM. Mildner i Gordigiani . Pierwszy, sprawny skrzypek, pełniący również, jak już wspomniałem, funkcje koncertmistrza i skrzypiec solo w praskim teatrze, wyprodukował pokaźną liczbę dobrych uczniów. Drugi, który od dawna cieszy się opinią jednego z najlepszych mistrzów śpiewu przysłanych do Niemiec z Włoch , jest także kompozytorem zasłużonym. Znam go Stabat z dwoma chórami bardzo pięknego stylu i operę Consuelo , do której napisał słowa i muzykę, godne uwagi ze względu na naturalność melodii i elegancką trzeźwość orkiestracji, z których jeden znajduje bardzo niewiele przykładów dzisiaj. "
W latach 80. XIX w. konserwatorium zostało przeniesione do Rudolfinum . W tym kierunku podąża skrzypek Antonín Bennewitz .
W 1891 roku kierownictwo działu kompozycji objął Antonín Dvořák , który od 1901 roku aż do śmierci w 1904 roku był kolejno dyrektorem zakładu . Wśród jego uczniów znajdziemy Vítězslava Nováka , czyli Josefa Suka . Ten ostatni zostaje nauczycielem w konserwatorium, a następnie rektorem .
W 1918 roku konserwatorium musiało opuścić Rudolfinum i zostało przeniesione do klasztoru benedyktynów. Wtedy też otwarto sekcję Teatru i Baletu .
W czasie okupacji hitlerowskiej konserwatorium prowadził Václav Holzknecht .
Po II wojnie światowej nauczyciele i uczniowie "Szkoły Magistratu" (klasy wyższe w konserwatorium) opuścili konserwatorium, aby założyć Czeską Akademię Sztuk Muzycznych .
Obecnie pomieszczenia konserwatorium podzielone są na trzy adresy. Budynek znany jako Na Rejdišti w Starym Mieście mieści administrację i sale lekcyjne. Pálffy Pałac w Malé domy bogatych archiwów muzycznych (w tym rękopisy Mozarta, etc.), klasach i okazałej sali koncertowej znajduje się w dawnej sali balowej Earls Palffy. Wreszcie kolejny aneks znajduje się w Starym Mieście , w którym odbywają się lekcje muzyki popularnej.
Jest on skierowany przez M gr Pavel Trojan . Kursy instrumentalne dotyczą w szczególności gitary , fortepianu , organów , pieśni . Dział muzyki popularnej został otwarty w 1996 roku . Wreszcie powstał również dział poświęcony kształceniu przyszłych nauczycieli. Wszystkie te kursy trwają sześć lat, kończąc się egzaminem, i obejmują wspólny trzon studiów ogólnych i języków. Dyrygentura , kompozycja , taniec i wydziały działające mieć dla ich część oddzielona od oranżerii wtopić się w Czeskiej Akademii Sztuk Muzycznych (UAM).