Królować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Mięczak |
Klasa | Bivalvia |
Podklasa | Pteriomorphia |
Zamówienie | Ostreoida |
Rodzina | Ostreidae |
Ostrea to rodzaj z małży małży , ostryg, których liczba gatunków jest skromny, ale które skolonizowali wiele środowisk (w tym międzypływowej i bathyal ).
Klasyfikacji ostryg tego rodzaju jest utrudnione z uwagi na duże (polimorfizm różnych kształtach) muszli; te ostatnie dostosowują się nie tylko do kształtu podłoża, ale także do kształtów innych ostryg lub innych organizmów rosnących z nimi w kontakcie. Jednakże, ponieważ liczba osobników w populacji (obecna lub skamieniała) jest często wysoka, biolog może zidentyfikować powtarzające się lub stałe kryteria na nieodkształconych częściach dużej liczby muszli, a nawet znaleźć kilka automorficznych (nieodkształconych ) osobniki i przedstawiające typowy kształt gatunku). Następnie może wydedukować, do jakiego gatunku należy ostryga.
Podobnie geolog może polegać na dużym poborze próbek bocznych w badanej warstwie, co pozwala na interpretacje paleośrodowiskowe dla tej warstwy. Paleontolog może zbadać dużą próbkę pionową i wydedukować z niej interpretacje filetyczne. Taki przykład analizy można przeprowadzić na gatunku Rhynchostreon suborbiculatum .
Taksonomia niewątpliwie zostanie jeszcze bardziej udoskonalona dzięki postępowi, jaki umożliwiły analizy genetyczne .
W XVIII th century , Linneusz w 1758 zgrupowane pod nazwą Ostrea liczba muszli często spożywanych przez człowieka, o wspólnych cechach: " Tetydy zwierzę, testowanych bavalvis, inaequivalvi sub aurita; cardo edentulis, possula cava ornata, striisque lateralibus transversis; vulva anusve nullus ”.
Klasyfikacja była wtedy jeszcze niejasna; kilka prawdziwe Ostrea nadal klasyfikować rodzajów Mytilus i anomia i odwrotnie niektóre gatunki, które nie zostały Ostrea zostały sklasyfikowane jako należące do niego.
W XVIII TH i XIX th stuleci naturalistą Jean Guillaume Bruguière (1791), i Jean-Baptiste Lamarck (1801, 1819) wskazują, że klasyfikację ostrygowate. Lamark rozdziela pektyny i tworzy nową grupę ( Gryphaea ). Kilkadziesiąt lat później Raulin i Delbos (1855) nadal poprawiają taksonomię tej grupy na podstawie badań ostryg trzeciorzędowych z Akwitanii. Definiują trzy podgrupy ( Ostrea , Gryphaea i Exogyra ) i osiem podgrup (z których siedem to obecnie rodzaje Pycnodonte , Gryphaeostrea , Crassostrea , Ostrea, Cubitostrea , Saccostrea , Lopha , sklasyfikowane według ich zewnętrznej morfologii, ale także wewnętrznych stabilnych powierzchni więzadła ”i„ haczyka ”). Thomas Say (1820) wyjaśnia klasyfikację grupy Exogyra , Fisher z Waldheima na amfidonty (1829) i piknodontów (1835); Bayle będzie pracował nad rodzajami Aetostreon (1878 )), Ceratostreon (1878) i Rhynchostreon (1878); Sacco określa klasyfikację Alectryonella (1897), Crassostrea (1897) i Cubitostrea (1897).
W XX th century , Vyalov (1936, 1937, 1948) w dalszym ciągu tej pracy przez morfologicznego badania grupy (w tym znaków górnego zaworu), co pozwoliło mu na opisanie 27 taksonów nowe i zrehabilitować inne (poprzednio uważane synonimy).
Zaproponował całkowity przegląd klasyfikacji, ostro skrytykowany przez Ransona (1943, 1948) i Stenzela (1971), którzy zarzucają mu, że miał zapomniane postacie (budowa wewnętrzna muszli lub okolicy więzadła, kształt odcisku mięśniowego, obecność chomatas … Zarzucili mu również, że porzucił piknodonty.
W 1971 roku Stenzel przepisał klasyfikację, która jest nadal używana przez biologów i paleontologów. Opiera się na dużej liczbie cech występujących w gatunkach kopalnych i / lub współczesnych (wewnętrzna budowa części miękkich, zewnętrzna i wewnętrzna struktura mineralogiczna i morfologiczna muszli.
W 1986 roku Harry dokonał klasyfikacji na podstawie obecnych ostryg. W tym samym roku Freneix i Viaud (1986) dokonali pewnych uzupełnień (podrodzina Gryphaeostreinae dodana do Gryphaeidae).
W 1990 roku Malchus (1990) zsyntetyzował klasyfikacje Harry'ego (1985) i Stenzela (1971), ale dodając w obrębie Ostreidae nową rodzinę ( Palaeolophidae ) i podrodzinę ( Liostreinae ).
Ostrea to ostrygi wysoki, obrotu i / lub zebranych do spożycia.
Uwaga: lista gatunków jest bardzo różna w zależności od odniesienia.
Lista gatunków według World Register of Marine Species (26 lutego 2011)