Oskar Vogt

Profesor Oskar Vogt (1870-1959) badający histologiczne skrawki mózgu Lenina pod mikroskopem . Okładka gazety Meditsinskii Rabotnik nr 47 z 1927 r. Biografia

Narodziny	6 kwietnia 1870 Husum
Śmierć	30 lipca 1959 lub 31 lipca 1959 Fryburg Bryzgowijski
Narodowość	Niemiecki
Trening	Uniwersytet Friedricha Schillera w Jenie
Zajęcia	Psycholog , lekarz , psychiatra , neurolog , fizyk , entomolog
Małżonka	Cecile Vogt-Mugnier
Dzieci	Marthe Louise Vogt Marguerite Vogt

Inne informacje

Pracował dla	Towarzystwo Cesarza-Wilhelma
Członkiem	Akademia Nauk NRD Rosyjska Akademia Nauk Leopoldine Academy
Mistrz	Jules Dejerine
Nagrody	Nagroda Narodowa Niemieckiej Republiki Demokratycznej Złoty Medal Kraepelin ( d ) (1928)

Podstawowe prace

Bekhtereva Institute of the Human Brain of the Russian Academy of Sciences ( d )

Oskar Vogt , urodzony dnia6 kwietnia 1870w Husum , w prowincji Szlezwik-Holsztyn i zmarł dnia31 lipca 1959we Fryburgu Bryzgowijskim jest niemieckim neurobiologiem .

Streszczenie biograficzne

Z duńskiego i niemieckiego pochodzenia , studiował histologii w Kiel , a następnie w Jenie i poświęcił swoje tezy do ciała modzelowatego . Pracował z Otto Binswanger w zakresie neuroanatomii i psychiatrii klinicznej . Następnie współpracował w Zurychu z Augustem Forelem i zainteresował się hipnozą : założył wraz z Zygmuntem Freudem przegląd Zeitschrift für Hypnotismus .

Kłóci się w Lipsku z Flechsigiem i zakończy szkolenie w latach 1897-1898 u Dejerine w Paryżu . Tam poznał Cécile Mugnier , którą poślubił w 1899 roku . Dzięki wsparciu rodziny przemysłowców Kruppa („handlarzy bronią”), której był członkiem, założył w Berlinie w 1900 roku neurologiczny ośrodek badawczy „ Neurologische Zentralstation ”, który w 1902 roku stał się „ Neurologisches Laboratorium”. ”, Dołączony do Uniwersytetu w Berlinie . To centrum będzie mieścić się w szczególności prace cytoarchitectonics z kory z Korbinian Brodmann (podczas gdy para Vogt jest poświęcona myeloarchitectony), jak również badania Bielschowsky zatrudnionego w 1904 r . Vogt został w 1911 profesorem i dyrektorem Kaiser Wilhelm Institut für Hirnforschung w Berlinie .

Vogt słynie prosektorium i opisywania struktury histologicznej z Lenina mózgu .

Oprócz kariery neuronaukowej Oskar Vogt, podobnie jak Forel, interesował się entomologią : był specjalistą od trzmieli .

Prace i publikacje

(de) Zur Kenntniss des Wesens und der psychologischen Bedeutung des Hypnotismus Johann Ambrosius Barth, 1895.
(de) „Die myeloarchitektonische Felderung des menschlichen Stirnhirns”, w: J Psychol Neurol , 1910, vol. 15, nr 4/5, s. 221-232 Pełny tekst
„Kilka ogólnych rozważań na temat mielo-architektury płata czołowego”, w: Rev. Neurol. (Paryż) , 1910, t. 20, s. 405-420.
(de) „Die myeloarchitektonik des isocortex parietalis”, w: J Psychol Neurol , 1911, vol. 18, s. 379-390 Pełny tekst
(en) „Znaczenie neuroanatomii w dziedzinie neuropatologii”, w: Neurology , 1951, vol. 1, nr 5, s. 205-205.

We współpracy z żoną Cécile Vogt-Mugnier :

(de) Zur Lehre der Erkrankungen des striäten Systems , JA Barth, Leipzig, 1920 Pełny tekst

Eponimia

Zespół Vogta i Vogta

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

(w) Marina Bentivoglio, „Struktura korowa i zdolności umysłowe: Oskar Vogt i dziedzictwo mózgu Lenina”, Brain Research Bulletin , tom 47, wydanie 4, 1 listopada 1998, strony 291-296 [1]
Zespół Vogta-Vogta (Cécile i Oskar Vogt) w witrynie Whonamedit
(nie) instrukcje biograficzne Marthe Vogt na stronie internetowej The Telegraph

Bibliografia

Foncin JF. Obrót silnika. Neurol. (Paryż) , 2000; 156: 1032-1035
(en) Klatzo, Igor: „Cécile and Oskar Vogt: the visionaries of modern neuroscience”, w: Acta neurochirurgica. Supplementum, Springer (Wien), 2002, vol. 80, XVIII, 129 s. ( ISBN 3-211-83798-1 )
(de) Satzinger, Helga: „Die Geschichte der genetisch orientierten Hirnforschung von Cécile und Oskar Vogt (1875–1962, 1870–1959) in der Zeit von 1895 bis ca. 1927 ”, Deutscher Apotheker, Stuttgart (1998), 365 str. ( ISBN 3-7692-2371-3 )
(en) Walter L. Bruetsch: „In memoriam: Oskar Vogt, MD, 1870-1959” w: Am J Psychiatry , 1960; 116: 958-960 Pełny tekst
(de) Dr. S. v. Stuckrad-Barre, A. Danek: „Oskar Vogt (1870–1959)”, w: Der Nervenarzt , październik 2004, tom 75, wydanie 10, str. 1038–1041.
(en) Nieuwenhuys R .: "The myeloarchitectonic studies on the human cerebral cortex of the Vogt-Vogt school and their value for the interpret of funkcjonalnego neuroobrazowania danych", w: Brain Struct Func , 2013 Mar; 218 (2): 303 -52. doi: 10.1007 / s00429-012-0460-z. Epub 18 października 2012.
(en) Lawrence A. Zeidman: „Neuroscience in Nazi Europe Part II: Resistance against the Third Reich”, w: Canadian Journal of Neurological Sciences , Volume 38, Number 6, November 2011, 826-838 Pełny tekst
(en) J. van Gijn: „The Vogts: Cécile (1875–1962) and Oskar (1870–1959)”, w: Journal of Neurology , październik 2003, tom 250, wydanie 10, str. 1261–1262.
(en) Haymaker W.: „Oskar Vogt”, w: Arch Neurol 1961; 4 (6): 675-684. doi: 10.1001 / archneur.1961.00450120089010.
(en) Walter L. Bruetsch: „in memoriam: Oskar Vogt, MD, 1870-1959” Am J Psychiatry 1960; 116: 958-960, Pełny tekst
(en) Miloš Judaš, Maja Cepanec: „Oskar Vogt: The first myeloarchitectonic map of the human frontal cortex”, w: Translational Neuroscience , marzec 2010, tom 1, wydanie 1, s. 72–94.

Linki zewnętrzne

(en) „ Nota biograficzna ” , na temat Kto to nazwał?

Dokumentacja urzędowa :