Porządek i sprawiedliwość (Litwa)

Porządek i sprawiedliwość
(lt) Tvarka ir teisingumas
Zdjęcie poglądowe artykułu Porządek i sprawiedliwość (Litwa)
Oficjalny logotyp.
Prezentacja
Prezydent Remigijus Žemaitaitis  (pl)
Fundacja 9 marca 2002 r.
Podział Litewska Unia Liberalna
Zanik 6 czerwca 2020 r.
Połączono w Wolność i Sprawiedliwość  (en)
Siedziba Giedymina pr. 10 / Totorių g. 1, Wilno
1 st wiceprezes Kęstutis Bartkevičius
Wiceprezydenci Algimantas Dumbrava
Loreta Jakinevičienė
Vytautas Laurinaitis
Donatas Laurinavičius
Gediminas Onaitis
Vincas Plikaitis
Kęstutis Trečiokas
Egidijus Vilimas
Sekretarzem generalnym Almantas Petkus
Pozycjonowanie Prawo do radykalnego prawa
Ideologia Nacjonalizm
Narodowy-konserwatyzm
Prawicowy
populizm Umiarkowany eurosceptycyzm
Konserwatyzm społeczny
Przynależność europejska DODAJ
Grupa w Parlamencie Europejskim UEN (2004-2009)
EFD  (en) (2009-2014)
EFDD (2014-2019)
Brak (2019-2020)
Członkowie 12 043 (2018)
Zabarwienie Żółty i niebieski
Stronie internetowej www.tvarka.lt

Porządek i Sprawiedliwość ( litewski  : Tvarka ir teisingumas ) to litewska partia polityczna .

Fabuła

Jej powstanie datuje się na 2002 rok po rozpadzie Związku Liberałów Litwy (którego drugie skrzydło przystąpiło do centrowo-liberalnej Unii . Partię założył Rolandas Paksas pod nazwą „Partia Liberalno-Demokratyczna” ( Liberalų Demokratų Partija ).

W wyborach prezydenckich 2002-2003 Rolandas Paksas wieczorem pierwszej tury zajął drugie miejsce, zdobywając 19,66% głosów. W drugiej turze pokonuje ustępującego prezydenta Valdasa Adamkusa . Jednak w 2004 roku został zdymisjonowany przez parlament, oskarżony o bezprawne nadanie obywatelstwa litewskiego rosyjskiemu biznesmenowi w zamian za wsparcie finansowe, a także ujawnienie poufnych informacji.

Wystartował w wyborach parlamentarnych w 2004 roku w ramach sojuszu wyborczego „O porządek i sprawiedliwość” ( Už tvarką ir teisingumą ) z Litewskim Związkiem Ludowym na rzecz Sprawiedliwej Litwy. Sojusz ten uzyskał 11,4% głosów i jedenastu deputowanych .

w czerwiec 2004w pierwszych wyborach europejskich na Litwie zdobył 6,83% głosów i wybrał jednego posła do Parlamentu Europejskiego , Rolandasa Pavilionisa .

ten 29 marca 2005 r.oficjalnie wstąpił do Sojuszu na rzecz Europy Narodów i jego grupy politycznej w Parlamencie Europejskim , Unii na rzecz Europy Narodów (UEN). wlipiec 2009, po rozwiązaniu UEN, dołączył do grupy Europe Libertés Democratie  (en) (ELD).

Od 2011 do 2014 roku był członkiem Ruchu na rzecz Europy Wolności i Demokracji .

W wyborach europejskich w 2014 r . partia osiągnęła najlepszy wynik w wyborach europejskich, zdobywając ponad 14% głosów i tym samym wybierając dwóch deputowanych. Niemniej jednak na wiosnę 2015 roku , jeden z tych dwóch wybranych urzędników, valentinas mazuronis opuścił partię i przyłączył się do Partii Pracy , znajdujący się w centrum tego spektrum politycznego i dużo więcej Europhile .

W 2020 roku przewodniczący partii Remigijus Žemaitaitis  (en) podpisuje porozumienie z przewodniczącym Litewskiej Unii Wolności (liberałami), Artūrasem Zuokasem i byłym deputowanym Arturasem Paulauskasem, aby zjednoczyć swoje ruchy polityczne w celu utworzenia Partii Wolności i Sprawiedliwości.

Prezydenci

Wyniki wyborów

Wybory parlamentarne

Rok Głos % Ranga Siedzenia Rząd
2004 135,807 11,3 4 th 10  /   141 Sprzeciw
2008 156,777 12,7 3 rd 15  /   141 Sprzeciw
2012 94 013 7,4 6 th 11  /   141 Butkevičius
2016 67 817 5,3 7 th 8  /   141 Sprzeciw

Wybory europejskie

Rok Głos % Ranga Siedzenia Grupa
2004 82 368 6,8 6 th 1  /   13 UEN
2009 67 237 12.2 3 rd 2  /   12 ELD
2014 163 049 14,3 4 th 2  /   11 ELDD
2019 34 442 2,96 11 th 0  /   11

Wybory prezydenckie

Rok Kandydat 1 st  runda 2 p  okrągły
2002-2003 Rolandasa Paksasa 19,7% ( 2 II ) 54,7% ( 1 ul )
2004 brak kandydata
2009 Valentinas Mazuronis 6,1% ( 3 ul )
2014 brak kandydata

Uwagi i referencje

  1. Algis Krupavicius „  Litwa  ”, European Journal of Badań Politycznych , vol.  42, n kości  7-8grudzień 2003, s.  1010-20 ( DOI  10.1111 / j.0304-4130.2003.00128.x )
  2. "  P. Gražulis prašo teismo pašalinti iš Seimo rinkimų partiją" Laisvė ir teisingumas "  " , na alfa.lt
  3. (en) Gilles Ivaldi, Populistyczna radykalna prawica w wyborach europejskich 1979–2009 , Vandenhoeck i Ruprecht,2011, s.  19
  4. Mindaugas Jurkynas „  Wybory parlamentarne na Litwie, w październiku 2008 roku  ”, Studia Wyborczego , vol.  28 N O  2czerwiec 2009, s.  329–33 ( DOI  10.1016 / j.electstud.2009.02.001 )
  5. https://oeilsurlefront.liberation.fr/les-idees/2019/05/24/europeennes-tour-d-europe-des-droites-eurosceptiques-populistes-et-radicales-22_1727610
  6. (w) Tom Lansford, Political Handbook of the World 2015 , CQ Press,2015
  7. (w) Wolfram Nordsieck, „  Partie i wybory w Europie  ” (dostęp 27 sierpnia 2015 r . ) .
  8. (w) Ilze Balcère, Porównanie populistycznych partii politycznych w krajach bałtyckich i Europie Zachodniej , Europejskie Konsorcjum Badań Politycznych2011, 5–6  s. ( przeczytaj online )
  9. „  Zarchiwizowana kopia  ” [ archiwum z1 st październik 2018] (dostęp 22 czerwca 2019 )
  10. "  Prezydent Litwy Paksas zdymisjonowany  " , Nouvel Observateur ,10 kwietnia 2004(dostęp 23 maja 2015 r . ) .
  11. (lt) „  V. Mazuronis ketina palikti euroskeptikus Europos Parlamente  ” , na Bernardinai.lt ,19 maja 2015(dostęp 23 maja 2015 r . ) .
  12. W koalicji z Litewskim Związkiem Ludowym na rzecz Sprawiedliwej Litwy.