Noe Soulier
Noe Soulier
Noé Soulier , urodzony w In1987w Paryżu , jest tancerz i choreograf z tańcem współczesnym . Jest odlipiec 2020, dyrektor Narodowego Centrum Tańca Współczesnego (CNDC) w Angers .
Biografia
Noé Soulier studiował taniec w Narodowym Konserwatorium Muzyki i Tańca w Paryżu , w Narodowej Szkole Baletowej Kanady oraz w szkole PARTS założonej przez Anne Teresę De Keersmaeker w Brukseli. Uzyskał tytuł licencjata filozofii na uniwersytecie Paris-Nanterre oraz tytuł magistra filozofii na uniwersytecie Paris-Sorbonne . Uczestniczył również w programie rezydencyjnym Palais de Tokyo : Le Pavillon.
W 2010 roku wygrał pierwszą edycję konkursu Danse Élargie z trio Petites Perceptions , organizowanego przez Musée de la danse i Théâtre de la Ville w Paryżu. Od tego czasu rozwinął w utworach Usuwanie (2015) czy Faits et gestes (2016) pisarstwo o ruchu, które odnawia percepcję ciała, opierając się na praktycznych działaniach oderwanych od ich pierwotnego celu. W Second Quartet (2017), stworzonym dla firmy LA Dance Project w reżyserii Benjamina Millepied i Les Vagues (2018), komponuje równolegle choreografię i muzykę dzięki ścisłej współpracy z dwoma perkusistami Ictus Ensemble (Tom De Cock i Gerrita Nulensa).
Noé Soulier rozwinął też teoretyczną refleksję na temat sposobu definiowania ruchów u różnych choreografów oraz wzbudzanych przez nie doświadczeń ciała w książce Actions, movement et gestes (2016), wydanej przez National Centre for Dance .
W 2017 roku stworzył Performing Art , hybrydę wystawy i performansu, gdzie dwadzieścia dzieł z kolekcji Centre Pompidou jest instalowanych na scenie przez profesjonalnych przyciągających wzrok. Zwykła pozycja tańca w przestrzeni muzealnej zostaje w ten sposób odwrócona: to nie tancerze poruszają się w salach muzealnych, ale dzieła prezentowane w teatralnym urządzeniu.
w lipiec 2020objął kierownictwo Narodowego Centrum Tańca Współczesnego (CNDC) w Angers .
Choreografie
- 2009: Królestwo cieni
- 2010: Małe wyobrażenia
- 2011: Ideografia
- 2011: Z odległej krainy dla Baletu Nadreńskiego
- 2012: Biały znak
- 2013: Ruch w ruchu
- 2014: Movement Materials na otwarcie Fundacji Louis-Vuitton
- 2014: Corps de ballet dla Ballet de Lorraine
- 2015: Usuwanie
- 2016: Fakty i działania
- 2017: Sztuka sceniczna
- 2017: Drugi Kwartet dla firmy LA Dance Project
- 2018: Fale
- 2019: Portret Frédérica Taverniniego
- 2020: Fragmenty w Palais Altemps , kierownictwo artystyczne Cristiano Leone
Uwagi i referencje
-
Rosita Boisseau , „ Noé Soulier sprawia, że ciało mówi ”, Le Monde ,12 września 2014 r.( przeczytaj online )
-
Ève Beauvallet, „ Sugestia dni Noé Souliera ”, Wyzwolenie ,8 października 2015( przeczytaj online )
-
" Noé Soulier (FR) " , w Palais de Tokyo ,14 czerwca 2016(dostęp 30 kwietnia 2019 )
-
" Laureaci | Taniec rozszerzony | Théâtre de la Ville, Musée de la Danse ” , na www.danse-elargie.com (dostęp 30 kwietnia 2019 )
-
Wilson Le Personnic, „ Usuwanie, Noé Soulier ” , o MOJA KULTURZE ,16 października 2015 r.(dostęp 30 kwietnia 2019 )
-
„ Usuwanie”: Noé Soulier lub zajęty gest ” , na Les Inrocks (dostęp 30 kwietnia 2019 r. )
-
Ariane Bavelier, „ Święto Jesieni: Noe w wielkich butach ” , Le Figaro ,15 października 2015(dostęp 30 kwietnia 2019 )
-
Rosita Boisseau , „ Ciała w wstrząsach Noé Souliera ”, Le Monde ,18 listopada 2016( przeczytaj online , konsultacja 30 kwietnia 2019 r. )
-
" Noé Soulier - Usuwanie - Pokazy w Wielkim Paryżu ", Télérama ,2014( przeczytaj online , konsultacja 30 kwietnia 2019 r. )
-
„ Los Angeles Dance Project”: bardzo zauważony powrót Benjamina Millepied , France Info ,23 kwietnia 2018( przeczytaj online )
-
Philippe Noisette, „ Noé Soulier bardzo zainspirowany Virginią Woolf ” , o Les Inrocks , Les Inrockuptibles ,26 października 2018 r.(dostęp 30 kwietnia 2019 )
-
(de) Wiebke Hüster , „ Fale „von Noé Soulier: Nur wer den Ruf der Trommeln hört, wird richtig tanzen ” , Frankfurter Allgemeine Zeitung ,2 września 2018 r.( ISSN 0174-4909 , przeczytany online , skonsultowany 30 kwietnia 2019 r. )
-
(w) Roslyn Sulcas, „ Let's Get Physical: In Berlin Dance Festival, Serving All Audience ” , The New York Times ,4 września 2018 r.( ISSN 0362-4331 , czytaj online )
-
" Noé Soulier" Chcę, aby moja książka przyczyniła się do wzbogacenia doznań widza " " , o MA CULTURE ,4 listopada 2016(dostęp 30 kwietnia 2019 )
-
Ariane Bavelier, „ Noé Soulier sprawia, że obrazy tańczą na scenie Centrum Pompidou ”, Le Figaro ,13 września 2017 r.( przeczytaj online )
-
Rosita Boisseau , „ La choreography aux cimaises ”, Le Monde ,13 września 2017 r.( przeczytaj online )
-
„ Powołanie Noé Souliera na kierownictwo Narodowego Centrum Tańca Współczesnego w Angers ” , Ministerstwo Kultury (dostęp 30 grudnia 2019 )
-
Ève Beauvallet, „ Taniec współczesny: Noé Soulier na czele Narodowego Centrum Złości ”, Wyzwolenie ,5 lipca 2019( przeczytaj online )
Załączniki
Bibliografia
Linki zewnętrzne