| Nie, ten kraj nie jest dla starego człowieka | |
| Autor | Cormac McCarthy |
|---|---|
| Kraj | Stany Zjednoczone |
| Uprzejmy | kryminał |
| Orginalna wersja | |
| Język | amerykański angielski |
| Tytuł | To nie jest kraj dla starych ludzi |
| Redaktor | Alfred A. Knopf |
| Miejsce publikacji | Nowy Jork |
| Data wydania | 19 lipca 2005 |
| ISBN | 0-375-40677-8 |
| wersja francuska | |
| Tłumacz | Francois Hirsch |
| Redaktor | Olivier Editions |
| Miejsce publikacji | Paryż |
| Data wydania | 2007 |
| Numer stron | 292 |
| ISBN | 2-87929-510-6 |
Nie, to nie jest kraj dla starych człowieka (tytuł oryginalny: To nie jest kraj dla starych ludzi ) to powieść detektywistyczna z pisarz amerykański Cormac McCarthy opublikowanej w 2005 roku . Książka, której akcja rozgrywa sięgdzieś na granicy między Stanami Zjednoczonymi a Meksykiem w latach 80. XX wieku , opowiada o nieudanym handlu narkotykami . Tytuł pochodzi od wiersza Żeglarstwo Bizancjum przez Williama Butlera Yeatsa , opublikowanego w kolekcji La Tour ( 1928 ). Adaptacją tego dzieła, przyznano cztery Oscary , w tym z najlepszego filmu, został wyprodukowany przez braci Coen w 2007 roku .
Pojawiają się inne pomniejsze postacie, takie jak szeryfowie, posłowie, urzędnicy, przestępcy i ich przywódcy.
Historia opowiada o następstwach nieudanej sprzedaży narkotyków w pobliżu granicy meksykańskiej w południowo-zachodnim Teksasie w hrabstwie Terrel . Ta tragiczna okoliczność sprawi, że trzy główne postacie zaczną się ścigać: Llewelyn Moss spadł na walizkę pełną banknotów; ściga go zabójca Anton Chigurh; a za ich dwoma splątanymi tropami podąża stary szeryf Ed Tom Bell.
Podczas polowania na widłoróg (antylopa w USA) Llewelyn Moss odkrywa zwłoki pozostawione przez ostrzał z broni palnej, pickup wypełniony heroiną oraz teczkę zawierającą 2,4 miliona dolarów w gotówce. Bierze pieniądze, wiedząc, że handlarze natychmiast wycenią jego głowę.
Szeryf Ed Tom Bell prowadzi dochodzenie w sprawie masakry związanej z narkotykami, próbując jednocześnie chronić Mossa i jego młodą żonę z pomocą policji. Prześladuje go przeszłość weterana II wojny światowej, gdzie został odznaczony Brązową Gwiazdą . Teraz, po pięćdziesiątce, całe życie żałował wypadku, który wydarzył się, gdy był bardzo młodym żołnierzem. Chce rozwiązać sprawę i uratować Moss, jednocześnie przyznając się do bezradności wobec przemocy nowych form przestępczości.
Przybycie Antona Chigurha, agresywnego psychopaty odpowiedzialnego za zbieranie pieniędzy, komplikuje sprawę. Używa uwięzionego pistoletu na pociski (broń do zabijania wołów w rzeźni) do mordowania ludzi i wysadzania zamków. Przed jednym ze swoich morderstw wygłasza swoją ofiarę długą mowę o losie. Carson Wells, konkurencyjny płatny zabójca i były partner Chigurha, również podąża tropem pieniędzy.
McCarthy stosuje dwa rodzaje narracji: większość książki jest napisana w trzeciej osobie, ale regularnie wstawiane są fragmenty pierwszej osoby, które są medytacjami szeryfa Bella. Jest „starcem”, który nie czuje się już nie na miejscu w wyłaniającym się świecie. Jest uczciwym i prawym człowiekiem, przesiąkniętym starymi zasadami wiejskiej Ameryki (zwłaszcza opowiadającymi się za karą śmierci) i zaniepokojonym przemocą, jaka wyzwala się podczas jego jazdy.
Pewne wskazówki i niemal wszechmoc Antona Chigurha mogą zachęcić do mistycznej lektury tego tekstu.
Willian J. Cobb w artykule opublikowanym w Houston Chronicle pod adresem15 lipca 2005, przedstawił McCarthy'ego jako „najlepszego żyjącego pisarza”, a swoją książkę jako „pełną pasji historię, która naznacza umysł czytelnika, jakby został wyrzeźbiony nożem rozgrzanym w ognisku”. Jednak w gazecie The New York Times of24 lipca 2005, fikcyjny krytyk i pisarz Kirn Walter mówi, że scenariusz jest „złowrogą farsą”, ale podziwia prozę, a autor jest „geniuszem joysticka, graczem na wysokim poziomie, który codziennie zmienia ekrany i sytuacje. Dwie lub trzy strony”.
Adaptacja Joela i Ethana Coenów trafiła na ekrany w 2007 roku . Na premierze festiwalu w Cannes kilku obserwatorów twierdziło, że był to jeden z najbardziej udanych filmów braci Coen. Plik27 stycznia 2008film zdobył nagrodę Screen Actors Guild Award za najlepszą dystrybucję. Plik24 lutegozdobył dwa Złote Globy , a następnie cztery Oscary : najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepszy aktor drugoplanowy i najlepszy scenariusz adaptowany.
Film zdobywa również nagrodę BAFTA .
W ostatnim akapicie powieści Ed Tom Bell opowiada o śnie, w którym widzi przechodzącego ojca, niosącego w rogu płomień koloru światła księżyca. Ta sama idea „noszenia płomienia” ma wielkie znaczenie w następnej powieści McCarthy'ego, The Road .
Pomysł ten przypomina również epilog jego piątej powieści, Meridian krwi , w której samotny człowiek spaceruje po okolicy, „bijąc ogień z kamienia, na którym umieścił go Bóg”.