Nikolai von Essen
Nikolai von Essen
Zdjęcie admirała von Essen na pokładzie Pogranichnik
| Narodziny |
11 grudnia 1860 Święty PETERSBURG |
|---|---|
| Śmierć |
7 maja 1915(w wieku 54 lat) Tallinn |
| Pogrzeb | Cmentarz Nowodziewiczy |
| Narodowość | Rosyjski |
| Wierność | związek Radziecki |
| Trening | Morski Korpus Kadetów |
| Czynność | Wojskowy |
| Rodzina | Rodzina Von Essen |
| Tata | Otto Wilhelm von Essen ( d ) |
| Rodzeństwo | Anton Ottovitj von Essen ( d ) |
| Uzbrojony | Cesarska Marynarka Wojenna Rosji |
|---|---|
| Stopień wojskowy | Admirał |
| Konflikty |
Wojna rosyjsko-japońska I wojna światowa |
| Przykazania | Novik , Sewastopol , Riourik |
| Nagrody |
Nikolai Ottovich von Essen (po rosyjsku : Николай Оттович фон Эссен ), ur.11 grudnia 1860w Petersburgu i zmarł dalej7 maja 1915w Revel, obecnie Tallinie , jest admirałem niemiecko-bałtyckim , poddanym Imperium Rosyjskiego . Jest synem Otto von Essen.
Podniesiony do stopnia admirała wKwiecień 1913przez współczesnych uważany był za jednego z najzdolniejszych admirałów pierwszej wojny światowej .
Biografia
Nikolai von Essen pochodził z rodziny arystokracji niemiecko-bałtyckiej , rodziny von Essen , której przodkowie przez ponad sto lat służyli w marynarce wojennej, a siedmiu z nich zostało odznaczonych Orderem Saint-Georges .
Dzieciństwo
Bardzo młody Nikolai von Essen został przyciągnięty do morza, w wieku piętnastu lat wstąpił do Szkoły Morskiego Korpusu Kadetów ( 1875 ), a następnie (z wyróżnieniem) ukończył Akademię Morską. Pod koniec studiów wyruszył w podróż zagraniczną na pokładzie fregaty Duke of Edinburgh . Podczas tej wyprawy został mianowany podoficerem marynarki wojennej (Sierpień 1881). Następnie wstąpił na stopień pomocnika w Nicolas Marine Academy w sekcji technicznej. Przez trzy lata studiował budowę statków, uzbrojenie i teorię marynarki wojennej. WStyczeń 1886został awansowany do stopnia porucznika .
Chętny do nauki strzały w tym czasie broni tylko na pokładach okrętów, wstąpił do Szkoły funkcjonariuszy z artylerii w 1889 roku ukończył genialnie studia w 1891 r. w randze oficera artylerii.
Kariera wojskowa
Na początku swojej kariery wojskowej, Essen dowodził Saper N O 120 ( 1897 do 1898 ), a następnie 1898 do 1900 służył na pokładzie kanonierki Groziachtchy , od 1901 do 1902 roku na parowcu Slavyanka . Uznany za swoją energię, odwagę i umiejętności, został mianowany kapitanem pomocniczego krążownika Novik od 1902 do 1904 roku, stacjonującego we Władywostoku . Zatopił swój statek7 sierpnia 1904, naprzeciwko portu Wonsan (dziś w Korei Północnej ).
Wojna rosyjsko-japońska ( 1904 - 1905 )Podczas wojny rosyjsko-japońskiej ( 1904 - 1905 ) Essen na rozkaz admirała Makarowa objął dowództwo nad pancernikiem Sewastopol . Brał udział w bitwie na Morzu Żółtym na10 sierpnia 1904. Pomimo pewnego zamieszania w rosyjskiej eskadrze, w bitwie pod Port-Arthur udało mu się uratować swój statek uszkodzony przez ogień 124 torped . W pierwszych dniach oblężenia Port Arthur udało mu się, aby uniknąć schwytania jego statku przez japońskie siły morskie, skierować swój pancernik na pełne morze na głębokość pięćdziesięciu pięciu metrów. Rozkazał zatopić pancernik „ Sewastopol ” i został schwytany przez Japończyków. Po powrocie z niewoli odznaczony Orderem św. Jerzego , mianowany kapitanem (I stopniem) i dowódcą krążownika pancernego Rurik, który stał się okrętem flagowym w czasie I wojny światowej.
Między dwiema wojnami
Pod koniec konfliktu rosyjsko-japońskiego Essen był jednym z wielu młodych oficerów pracujących przy modernizacji floty Cesarskiej Marynarki Wojennej Rosji. W 1908 roku awansował na kontradmirała i głównodowodzącego Floty Bałtyckiej ( 1909 ). W 1913 r. Awansowany na admirała , energicznie kierował Flotą Bałtycką.
Głębokie reformy zostały wdrożone w Cesarskiej Marynarce Wojennej (1912-1916) po katastrofalnej wojny rosyjsko-japońskiej i Morza Czarnego Fleet buntu . Program modernizacji floty rosyjskiej przebiegał powoli i, podobnie jak jego koledzy, Essen przystąpił do projektu budowy nowocześniejszych okrętów wojennych, wykorzystując nowe metody walki. Admirał wspierał i zachęcał oficerów, którzy podobnie jak on chcieli wprowadzić nowoczesne konstrukcje, nowe metody walki i łączności. Bardzo wcześnie zdał sobie sprawę z wagi okrętów podwodnych i samolotów.
Aby ulepszyć szkolenie młodych oficerów, założył Szkołę Oficerów Marynarki Wojennej w Braszowie . Ponadto, po zapoznaniu się ze szczegółami i okolicznościami buntu Azov Memoir , podkreślił znaczenie szkolenia technicznego i taktycznego, poprawy dyscypliny wśród zaokrętowanych żołnierzy i utrzymania morale mężczyzn. Dzięki doświadczeniu zdobytemu w wojnie rosyjsko-japońskiej kierował prowadzeniem walki, jej modernizacją oraz wydawał ofensywne instrukcje taktyczne.
Pierwsza wojna światowa
W momencie wybuchu I wojny światowej Flota Bałtycka dowodzona przez Nikołaja Ottovicha von Essena stacjonowała w Helsingfors (obecnie Helsinki ). Składał się z czterech liniowców , pięciu krążowników , sześćdziesięciu dwóch łodzi torpedowych , dwunastu okrętów podwodnych i wielu małych jednostek. Jego przełożony, generał van der Flit, zalecił metodę obronną na Morzu Bałtyckim.
Plik 9 sierpnia 1914Admirał von Essen dowodził częścią swojej floty na zachód od wyspy Gotlandii i nakazał jej przeprowadzenie ataku (atak ten doprowadziłby Szwecję do wojny); ale z wielkiej ofensywy niemieckiej przygotowuje w Morzu Bałtyckim , Piotrogród chciał utrzymać flotę w pozycji obronnej.
Plik 27 sierpnia 1914Admirał von Essen dowodził dwoma pancernikami Riourik i Pallada na Morzu Bałtyckim w celu zakłócenia dostaw przeciwnika. Chociaż przedsięwzięcie to nie odniosło prawdziwego sukcesu, ta inicjatywa była ważna dla morale żołnierzy.
Śmierć
Admirał von Essen zmarł nagle na zapalenie płuc na7 maja 1915w Revel, obecnie Tallinie . Został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczy w Petersburgu .
Nagrody
- 1905 : Order Świętego Jerzego 4 th klasy
- Wielki Krzyż Orderu Czarnej Gwiazdy
- Wielki Krzyż Orderu Dannebroga
- Rycerz Komandor Królewskiego Zakonu Wiktoriańskiego
- Dowódca Zakonu Zbawiciela
- Oficer Legii Honorowej
Zauważyć
Jego żona Maria von Essen była prezesem Towarzystwa Marynarki Wojennej odpowiedzialnym za wsparcie materialne i moralne marynarzy Floty Bałtyckiej.
Jego syn, Anton Nikolaevich von Essen, zginął na pokładzie okrętu podwodnego SA - 14 na24 października 1917.
Podczas rosyjskiej wojny secesyjnej Biała Armia Posiadał pociąg pancerny o nazwie admirał von Essen w Narva regionie ( 1919 ).
Uwagi i odniesienia
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Nikolai Ottowitsch von Essen ” ( patrz lista autorów ) .
- (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Nikolai Essen ” ( zobacz listę autorów ) .
- February 8 , 1904
- (30 lipca 1904 w 2 stycznia 1905)
- Pamiat Azova - Память Азова
- (w) David Bullock i Alexander Deryabin: Jednostki pancerne rosyjskiej wojny domowej - White and Allied. Osprey Publishing, 2003, ( ISBN 1841765449 ) Osprey Publishing, 2003, ( ISBN 1841765449 )
Bibliografia
- (w) Paul G Helpern A marynarki wojennej historii pierwszej wojny światowej , Londyn, UCL Press, 1994
- (fr) Bruno Birolli, Port-Arthur,08 lutego 1904-5 stycznia 1905, Paryż, Economica, 2015