Nicolaus Mercator

Biografia

Narodziny	1620 Eutin
Śmierć	14 stycznia 1687 Wersal
Trening	University of Copenhagen University of Rostock (1632-1641)
Zajęcia	Matematyk , astronom , teoretyk muzyki

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet w Kopenhadze (1648-1654)
Obszary	Matematyka , teoria muzyki
Członkiem	Towarzystwo Królewskie

Nicholas Mercator ( Eutin , 1620 - Versailles , 1687), znany również przez jego niemieckiej nazwy Niklaus Kauffman , jest matematyk niemiecki z XVII -tego wieku.

Element biografii

Wstąpił na Uniwersytet w Rostocku w 1636 r., A studia ukończył w 1641 r. W 1642 r. Otrzymał posadę na Uniwersytecie w Rostocku. W 1648 r. Wyjechał z Rostocku na Uniwersytet w Kopenhadze . W 1651 roku opublikował traktaty o geometrii sferycznej , geografii i astronomii : sphæricorum logarithmica , Cosmographia , et Astronomica sphærica .

W 1654 r., Po zamknięciu Uniwersytetu w Kopenhadze, niewiele wiadomo o jego działalności matematycznej. Uważa się, że przebywał on w Paryżu (1655-1657), następnie osiadł w Anglii, prawdopodobnie na zaproszenie Cromwella . Nie może znaleźć pracy na uniwersytecie i zarabia na życie jako korepetytor. Kontynuuje badania astronomiczne, komunikuje się z Ismaëlem Boulliau , Johnem Pellem i Johnem Collinsem . W 1664 roku opublikował traktat o teorii orbit eliptycznych Keplera : Hipoteza astronomica nova . Wymyśla chronometr morski . Ten wynalazek umożliwił mu przyjęcie do Towarzystwa Królewskiego w 1666 r. Z jego korespondencji z Newtonem w 1676 r . Narodził się dwutomowy traktat o astronomii, Institutiones astronomicæ .

Zdesperowany, by znaleźć posadę nauczyciela w Londynie, w 1682 r. Wrócił do Francji i brał udział w projekcie budowy fontann pałacu wersalskiego . Zmarł w Wersalu w 1687 roku.

Zajęcia matematyczne

Najbardziej znany jest ze swoich badań nad funkcją logarytmiczną , publikacja pierwszych tablic logarytmów z funkcji trygonometrycznych - w dobie nieelektronicznej, tablice logarytmiczne byli tylko potężne narzędzia obliczeniowe dla znalezienia uprawnień, wyroby z pierwiastkowania, sinusów , cosinusy lub styczne.

Jest również źródłem rozwoju szeregów funkcji logarytmu naturalnego, którą jako pierwszy nazwał logarytmem naturalnym :

Seria Mercator:

{\ Displaystyle \ ln (1 + x) = x - {\ Frac {1} {2}} x ^ {2} + {\ Frac {1} {3}} x ^ {3} - {\ Frac {1 } {4}} x ^ {4} + \ cdots}

opublikowany w 1668 w Logarithmotechnia .

D'Alembert uważa go za wynalazcę nieskończonych apartamentów.

Zobacz też

Uwagi

Por. Szczegółowe badanie podejścia Mercator w (de) Heinrich Dörrie , Triumph der Mathematik - Hundert berühmte Probleme aus zwei Jahrtausenden mathematischer Kultur , Breslau, Physica Verlag,1932

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
Biografia na stronie Chronomath.
(en) John J. O'Connor i Edmund F. Robertson , „Nicolaus Mercator” , w archiwum MacTutor History of Mathematics , University of St Andrews ( czytaj online ).