Strateg |
---|
Narodziny | Ateny |
---|---|
Śmierć |
413 pne J.-C. Syracuse |
Czas | Klasyczny antyk |
Zajęcia | Polityk , wojsko |
Rodzeństwo | Eukraty ( d ) |
Dziecko | Niceratos ( d ) |
Stopień wojskowy | Strateg |
---|---|
Konflikt | Bitwa pod rzeką Assinaros ( d ) |
Nicias (w starożytnej grece Νικίας , urodzony w okolicy470 pne J.-C.martwy 413 pne J.-C.) jest ateńskim politykiem i generałem podczas wojny peloponeskiej . Podczas konfliktu pracował nad zakończeniem walk i ustanowieniem pokoju między walczącymi, a następnie jako generał po wznowieniu działań wojennych. Po śmierci Peryklesa stał się jednym z najważniejszych przywódców Aten , po śmierci Cleona i był kilkakrotnie wybierany na stratega . Umiarkowany, sprzeciwiał się agresywnemu imperializmowi ateńskich demokratów i przewodniczył negocjacjom ze Spartą po bitwie pod Pylos . Pokój ogłoszony w421 pne J.-C.jest nazywany pokojem Nicias w odniesieniu do jego działań i kładzie kres pierwszej części wojny na Peloponezie. Po wznowieniu działań wojennych dowodzi armią Aten na Sycylii i zostaje pokonany przez wojska Syrakuz dowodzone przez lacedemońskiego generała Gylipposa .
Życie Nikiasz i jego działań podczas wojny peloponeskiej są szczególnie znane dzięki jednemu z Parallel Lives z Plutarcha , który jest dedykowany do niego, a także Historia wojny peloponeskiej pisanych przez jego kolega i rówieśnik, Tukidydesa .
Członek arystokracji , jest synem Nicératosa, operatora kopalni srebra w Laurion , właściciela wielu niewolników i wielu ziem. Organizował imprezy i imprezy sportowe, jego hojność i pobożność stały się sławne.
W pierwszej fazie wojny peloponeskiej został mianowany strategiem w427 pne J.-C.i już jako generał wykazuje niezwykłą ostrożność, ale jako żołnierz jest odważny. Po bitwie pod Pylos i schwytaniu spartańskich żołnierzy na wyspie Sphacteria , Lachès i Nicias zdołali zawrzeć rozejm ze Spartą, ale ateński Cléon i Spartan Brasidas wznawiają działania wojenne. Obaj zginęli w bitwie pod Amfipolis , co pozwoliło Nikiaszowi pracować nad ustanowieniem trwalszego pokoju, Pokoju Nikiaszu , który przywrócił sytuację przedwojenną, z kilkoma wyjątkami, i zapewnił powrót więźniów Sphacteria do Sparta.
Oferuje Alcibiades , młody członek rodziny Alcméonides415 pne J.-C.najechać Sycylię i wesprzeć Segestę . Nicias sprzeciwia się temu, obawiając się rozproszenia sił miasta na niebezpieczną kampanię. Po przyjęciu projektu Nikiasz otrzymuje dowództwo, Ateńczycy powierzają kierowanie wyprawą najrozsądniejszym.
Wylądował na Sycylii po ucieczce Alcybiadesa , oblegał Syrakuzy, które próbowały zebrać do niej wszystkie greckie miasta Sycylii. On i jego żołnierze mają początkowo przewagę, ale zostają pokonani przez spartańskiego generała Gylipposa , przybyłego jako doradca wojskowy, który zadaje całkowitą klęskę ekspedycji ateńskiej w414 pne J.-C., zmuszając go do długiego i trudnego oblężenia. Odmawiając powrotu do Aten z obawy, że zostanie skazany na śmierć za swoją porażkę, Nicias pozostaje w Syrakuzach, a413 pne J.-C., ponownie próbuje zająć miasto. Otrzymuje wsparcie w postaci 5000 hoplitów pod wodzą Demostenesa , ale nie udaje mu się usunąć tego miejsca. Następnie Nicias zachorował, armia została założona na niehigienicznym bagnisku. Uwięziony na lądzie przez garnizon miejski i siły sojusznicze, Nicias i Demostenes podejmują działania morskie, aby przełamać zaporę statków uniemożliwiającą im ucieczkę, i angażują się w tę próbę całej floty ateńskiej, która została zatopiona w porcie w Syrakuzach przez flotę syrakuzańską. .
Dwaj stratedzy decydują o odwrocie , ale uzyskuje się niekorzystne znaki, a Nicias, opisany przez Tukidydesa jako przesądny, opóźnia odejście armii o trzy razy dziewięć dni, zgodnie z radą swoich wróżbitów. Armia jest podzielona na dwie części i kieruje się na północ, ścigana przez Syrakuzan. Demostenes, otoczony, poddawszy się, Nicias, osaczony na brzegu Asinaros , kapituluje i zostaje stracony wraz z Demostenesem przez Syrakuzan, pomimo protestów Gylipposa, który widzi w Demostenes, zwycięskiego w Pylos, największego wroga Lacedaemona i dlatego pragnie sprowadzić go z powrotem jako więźnia na Peloponezie i do Nikiasza jako przyjaciela miasta, za jego rolę w zawarciu pokoju i uwolnieniu zakładników z Pylos.
Plutarch w On Superstition również opisuje Nikias jako przesądny: podczas wojny peloponeskiej mianowany generałem Ateńczyków i odpowiedzialny za wyprawę przeciwko Syrakuzańczykom, którzy wezwali ich pomoc i umieścili Lacedemończyka na czele swoich oddziałów Gylippos , Nicias i jego kolega nie odważyli się walczyć z powodu zaćmienia, zostali otoczeni i wzięci do niewoli; zabili się w więzieniu, w którym byli zamknięci. W swoim Życiu Nikiasza mówi również, że zgodnie z dialogiem Sokratejskiego Pasifona z Eretrii , Nikiasz codziennie składał ofiary, miał w swoim domu wróżbitę, którego zdawał się wypytywać tylko w sprawach publicznych, ale z którym najczęściej konsultował się w jego domu. sprawy własne, głównie w kopalniach srebra w Laurionie.
Niezbyt przychylny działaniom drzazg, Nicias jest krytykowany za powolność, niezdecydowanie i zbyt dużą zależność od znaków. Jest również podejrzany ze względu na chęć negocjacji ze Spartą, podobnie jak większość arystokratycznych zwolenników w Atenach. Dla Tukidydesa i Plutarcha Nicias i jego brak kompetencji jako lidera i stratega są w dużej mierze odpowiedzialne za katastrofę ateńskiej wyprawy na Sycylię. W swoich Równoległych żywotach znamienitych ludzi Plutarch porównuje go do Krassusa , tak rozpoczyna opowieść o życiu Nikiasza: „Pomyślałem, że zasadniczo mógłbym umieścić Krassusa i Nikiasza równolegle i porównać nieszczęścia tego pierwszego wśród Partów z z drugiej katastrofa na Sycylii. ”. Jednak zarówno Tukidydes, jak i Plutarch uznają, że inwazja na Sycylię, której Nikiasz się sprzeciwiał, była skazana na niepowodzenie. Krytykowany za swoje czyny na czele armii, z drugiej strony chwalony za pobożność, uczciwość i poczucie obowiązku. Tukidydes, który był strategiem przed pokojem Nikiasza, a także sprzeciwił się Cleonowi, składa mu hołd za jego cnotę i ubolewa nad jego nieszczęściem i jego końcem:
„Był jeden z Greków moich czasów, który przez swoje dążenie do dobra, w pełnej zgodności z regułami, zasługiwałby najmniej na to, by dojść do tego nadmiaru nieszczęść. "
- Tukidydes, Historia wojny peloponeskiej (VIII, LXXXVI, 5)
Arystoteles i Plutarch z Chaeronea celebrują jego cechy patrioty:
„Albo może najpierw powiedzieć o Nikiaszu, co napisał o tym Arystoteles: że w Atenach byli trzej mężczyźni, najlepsi obywatele, którzy okazywali ludowi życzliwość, ojcowską miłość, Nicias, syn Nicératosa, Tukidydes, syn Milesiasa, i syn Theramenesa. Agno. "
- Plutarch, Life of Nicias
On jest cytowany kilkakrotnie przez Platona w Gorgiaszu , na zaniedbanie , Rzeczypospolitej - i przez pseudo-Platona w Théagès
Albert Thibaudet porównuje go do Giscona i opisuje go jako postać tragiczną, która odpokutowała wady swojego kraju.